بیژن ترقی، شاعر 80 ساله در بستر بیماری بود و چندان حال مساعدی برای جواب دادن به پرسش‌های ما نداشت. در چند سال گذشته بیماری پیشرفته آرتروز، او را خانه‌نشین کرده بود و سرانجام همین بیماری او را از پای درآورد.

چند روزی به سال نو مانده، برای شنیدن حرف‌های بیژن ترقی درباره ترانه «گل اومد بهار اومد» و علت سرودن آن به دیدنش رفتیم.

شاعر 80 ساله در بستر بیماری بود و چندان حال مساعدی برای جواب دادن به پرسش‌های ما نداشت. در چند سال گذشته بیماری پیشرفته آرتروز، او را خانه‌نشین کرده بود و سرانجام همین بیماری او را از پای درآورد.

با صندلی چرخ‌دار که نشان از بی‌رمقی‌اش بود به استقبال آمد. لبخند به لبش آورد و گفت: این ترانه از نظر شعری چندان ویژگی‌های خاصی نداشت اما از سایر بهاری‌های من بیشتر گل کرد.

او به بهار علاقه خاصی داشت و ترانه‌های زیادی برای آن سروده بود. حالا هم که یک ماهی از آمدن بهار گذشته است خبر رفتن او را شنیدیم.

بیژن ترقی در بستر بیماری هم از سرودن شعر لذت می‌برد و تا آخرین لحظه‌های عمر تنها دلخوشی‌اش سرودن شعر بود.

او همکاری خود را با رادیو از سال 1335 آغاز کرد. نخستین ترانه‌ای که در ایران به زبان شکسته و محاوره در برنامه‌های موسیقی رادیو پخش شد، ترانه «گل اومد بهار اومد» از بیژن ترقی بود که با صدای پوران و برای آمدن بهار سروده شده بود.

اولین ترانه‌اش نسیم فروردین است و ترانه‌های معروف دیگری نیز چون پنجره‌ای به باغ گل، گلریزان، تا بهار دلنشین، طلیعه بهار، می عاشقانه و بهار نو رسیده به یادگار مانده است.

ترقی درباره شأن نزول گل اومد بهار اومد گفت: یک روز آقای مجید وفادار با من تماس گرفت و خواست برای شنیدن یک آهنگ تازه به دیدنش بروم. وقتی آنجا رسیدم دیدم خانم پوران هم آنجا هستند. پوران گفت من یک سال است که در رادیو ترانه‌ای اجرا نکردم، می‌خواهم از شما یک عیدی بگیرم. یک ترانه بهاری برایم بگویید. وقتی به خانه آمدم روی یله چمباتمه زدم و به ترانه فکر کردم. همیشه دلم می‌خواشت یک کار درخشان بهاری داشته باشم. فکرکردم از زبان یک روستایی که شب سال نو از دلبرش دور است ترانه‌ای بگویم. همینطور که فکر می‌کردم ترانه به ذهنم آمد. این لحظه لحظه‌ای بود که مدت‌ها انتظارش را کشیده بودم:

«گل اومد بهار اومد میرم به صحرا / عاشق صحراییم بی‌نصیب و تنها
دلبر مه پیکر گردن بلورم / عید اومد بهار اومد من از تو دورم»

ترقی ادامه داد: وقتی آن را برای پوران خواندم زانوانم می‌لرزید. خیلی خوشش آمد. بعد از آن هر سال پوران به یاد آن ترانه یک عیدی به من می‌داد.

بیژن ترقی برای پخش این ترانه در رادیو به مانعی برخورد کرد. تا آن زمان هنوز هیچ ترانه شکسته و محاوره‌ای از رادیو پخش نشده بود. شورای شعر و موسیقی این ترانه را رد کرد اما به اصرار یکی از دوستان ترقی قرار شد جمعه آخر سال یک بار از رادیو پخش شود.

پخش شدن همان و گل کردن ترانه همان. تماس‌های مکرر شنوندگان باعث شد این ترانه تا سیزدهم فروردین سال نو روزی چند بار پخش شود.

بیژن ترقی  و آثارش

بیژن ترقی 12 اسفند ماه 1308 در تهران به دنیا آمد و جمعه شب چهارم اردیبهشت از دنیا رفت.

او فعالیت ادبی خود را با استادانی چون ملک‌الشعرای بهار، امیری فیروزكوهی، نیما یوشیج و محمدحسین شهریار آغاز كرد و با هنرمندان و آهنگسازان نامی روزگار خود چون ابوالحسن صبا، رضا محجوبی، علی تجویدی، داریوش رفیعی و پرویز یاحقی همكاری نزدیک داشت.

«آتش کاروان» یکی دیگر از ترانه‌های ماندگار بیژن ترقی است که با صدای دلکش اجرا شد.

ترانه بهار دلنشین هم کار مشترک بیژن ترقی با روح‌الله خالقی بود. این ترانه با صدای غلامحسین بنان ماندگار شد.

این ترانه‌سرای فقید با پرویز یاحقی هم سه ترانه ماندگار «برگ خزان»، «افسانه محبت» و «می ‌زده» را سرود که هر سه با صدای مرضیه خوانده و ضبط شد.

ترقی کتابی با عنوان «از پشت دیوارهای خاطره» منتشر کرده و در آن خاطرات پنجاه ساله خود را با هنرمندان موسیقی و شاعران بازگو کرده است.