بابک داد، تحلیلگر مسایل سیاسی ایران در آخرین پست وبلاگ خود به تحلیل نامزدهای طیف اصلاح‌طلب پرداخته است.

انتخاب بين شجاعت و صلابت آقای کروبی و نسخه کامل اصلاحگری که در ميرحسين موسوی نمود دارد، روز به روز دارد مشکل تر می شود. وقتی آقای کروبی از اصرار بر حقوق شهروندان يا توقف اعدام کودکان سخن می گويد، آمال دل بسياری از مردم ايران را بيان می کند. هنگامی که مردم به اين حقيقت پی می برند که ميرحسين موسوی بنيانگذار همان نگاه تازه ای است که به اصلاحات شهرت يافت و منهای معدودی اشتباهات، هنوز هم مورد اقبال بدنه جامعه است، نمی توانند موسوی را فردی ناآشنا به مسائل روز بدانند.

موسوی و کروبی هر دو در بنيانگذاری حرکت اصلاحی دوم خرداد سهم به سزايی داشته اند و البته هر دو هم بعدها به برخی اشتباهات و سوء رفتارها که با نام اصلاحات رخ داد، معترض بودند و هستند. آن چنان که شخص آقای خاتمی هم دوران هشت ساله اصلاحات را خالی از اشتباه نمی داند و نقدهای جدی به برخی موارد دارد. پس شناخت و باوری که اين دو از مفهوم اصلاحگری دارند، شناختی که از نياز به بازنگری و تصحيح مواردی در مملکت داری دارند، شناختی به روز و مبتنی بر حضور هميشگی شان در عرصه های حساس کشور است. اين هر دو از بطن انقلاب برخاسته اند.

در کوران شکل گيری آن بوده اند و با تلخی ها و شيرينی هايش آشنايند.هر دو نسخه اصل انقلاب و ارزش ها را می شناسند و در طول زمان، ايرادهايی را که به هدف اصلي انقلاب، يعنی تحقق خواسته های ملت ضربه می زند، به درستی شناخته اند. اکنون هر دو با عزم جدی برای تصحيح آن ايرادها و به روز کردن همه ارزشهايی به ميدان آمده اند که قطعا" هنوز هم مورد نظر مردم ماست. ارزش هايی مانند عدالت، استقلال، رفاه اقتصادی، آزادی و نظاير اينها. ترديدی نيست که اگر بنيانگذار فقيد انقلاب هم در قيد حيات بود، به همين اصلاحگری ها حکم می داد. همچنان که اگر ميرحسين و کروبی بتوانند افکار خود را به وضوح عرضه کنند، منش اصلاحگرانه آنان مورد تأييد مقام رهبری نيز قرار خواهد گرفت.

به ياد بياوريم همراهی مقام رهبری با حماسه دوم خرداد و حرکت مردم که به مرور با کارشکنی های مخالفان اصلاحات و بداخلاقی ها و اشتباهات برخی از اصلاح طلبان، متأسفانه اعتمادها از کل روند اصلاحات سلب شد. در واقع از يک مقطعی اين باور همگانی ايجاد شد که آقای خاتمی، توان و اقتدار کنترل اين حرکت بزرگ و نکوهش و برخورد با دوستان ناآگاه را ندارند و به همين دليل، اساس اصلاحات مورد سئوال و بدبينی قرار گرفت.

اينک ميرحسين موسوی و مهدی کروبی، می توانند مفهوم اصلاحگری را با وجود يکديگر تکميل و بازتعريف کنند و با گويش های مختلف، مفاهيم اصلاحگری و تحول خواهی را براي طبقات مختلف مردم و مسئولان و دلسوزان کشور بيان كرده و آنان را با ضرورت هاي تغيير و تکامل همراه نمايند. يقينا آن ها با تجربه ای که از دوران هشت ساله به دست آورده و شناخته اند، از خطر تکرار برخی اشتباهات، ايمن هستند. از سويی حضور آقای خاتمی در بدنه جامعه و ديدارها و سخنان مؤثرشان، يعنی جايی که آقای خاتمی به آن تعلق دارد، می تواند ضلع سوم روشنگری ها را تکميل کند. آقای خاتمی برخلاف کم تحرکی در اداره اجرايی اصلاحات، که مورد نقد بسياری قرار گرفت، برای تبيين و بازتعريف انديشه های اصلاح و تغيير در جامعه، بهترين گزينه است و حالا درست در جايی قرار گرفته که بايسته و شايسته اوست. در متن جامعه.

اکنون آقايان خاتمی، کروبی و ميرحسين می توانند برای مخاطبانی که در رده های مختلف جامعه و مقامات عالی و روحانيون و دانشگاهيان دارند، «بازتعريف دقيق و ويرايش شده ای» از مفهوم و ضرورتهاي تحول و اصلاحگری و تغيير عرضه نمايند.

ميرحسين موسوی و مهدی کروبی، هر دو بايد تا انتها در عرصه انتخابات باقی بمانند و آقای خاتمی هم آن چنان که وعده داده بود، در متن جامعه مدنی به فعاليت های روشنگرانه خويش ادامه دهد. بنا بر اين دلايل، هر تلاشی برای تحميل کناره گيری به يکی از اين دو، روشنگری مردم و به خصوص جوان ترها را دچار وقفه خواهد کرد و در نهايت به زيان حرکت تغيير و تحول خواهی مردم خواهد بود.

اگر از بار شوخی اين نام ترکيبی بگذريم، گزينه همه طرفداران تحول و تغيير مبتنی بر ارزش ها، می تواند تا آخرين لحظات ممكن، گزينه دوگانه «ميرحسين کروبی» باشد. اين يعنی حمايت از هر دو و مجال دادن به هر دو.

* منبع: روزنوشته های بابک داد