فرمانده پلیس تهران امروز نهم مردادماه خبر داد که شب گذشته ۱۲۰ نفر از «اراذل و اوباش» در پایتخت دستگیر شدند.
حسین ساجدینیا گفت که این افراد در راستای اجرای طرح «امنیت محلهمحور» دستگیر شدند و اتهاماتی نظیر «مزاحمت برای نوامیس، توزیع مواد مخدر و سرقت» متوجهشان است.
او خواستار رسیدگی سریع مراجع قضایی به پرونده این افراد شد. آقای ساجدینیا، آبان ماه گذشته گفته بود که نیروی انتظامی به دستگاه قضائی پیشنهاد کرده برخی از کسانی که با عنوان «اراذل و اوباش» دستگیر شدهاند، «محارب» شناخته شوند.
طرح «امنیت محلهمحور» از هشتم آبان ماه سال گذشته آغاز شده و تاکنون ادامه داشته است. در این طرح، برخورد با افراد به گفته نیروی انتظامی «اراذل و اوباش و مزاحمان نوامیس»، سارقان، خردهفروشان مواد مخدر، حاملان سلاحهای سرد و مسائل اخلاقی در اولویت قرار دارد.
بنا برگفتههای رئیس پلیس تهران از آغاز اجرای مرحله دوم طرح «امنیت محلهمحور» تا پیش از شب گذشته ۶۹۷ نفر دستگیر شدهاند. علاوه براین، هزار و ۶۰۰ کارتن خواب نیز جمعآوری شدهاند.
همچنین از پاتوق این افراد، مقدار قابل توجهی «مواد مخدر، مشروبات الکلی، سیدی مستهجن، سلاح سرد و گرم» کشف شده است.
آقای ساجدینیا پیش از این در ۱۷ خرداد ماه گفته بود که در طرح امنیت محلهمحور، نیروی انتظامی با زنان خیابانی که او آنها را «افراد پرخطر» و تعدادشان را «کمتر از ۱۰۰ نفر» دانسته بود، برخورد خواهد کرد.
«طرح امنیت محلهمحور یک» در آبان ماه سال گذشته نیز اجرا شد. در آن زمان، افراد دستگیر شده در برابر عموم گردانده شدند و در گردن آنها آفتابه انداخته شد که با انتقادهای زیادی روبهرو شد.
نگهداری افراد موسوم به «اراذل و اوباش» در بازداشتگاه کهریزک نیز بیحاشیه نبوده است. مهدی محمودیان، فعال سیاسی و روزنامهنگار در اولین نامه خود به رهبر جمهوری اسلامی در سال ۸۶ از برخوردهای «غیر انسانی و جنایتبار» نیروهای انتظامی نسبت به «اوباش و اراذل» خبر داد.
بازداشتگاه کهریزک متعلق به نیروی انتظامی و در جنوب تهران، پیش از اینکه در جریان حوادث پس از انتخابات ریاستجمهوری به دلیل نگهداری معترضان معروف و به دستور آیتالله خامنهای بسته شود، محل نگهداری «اراذل و اوباش» بود.
طرح «امنیت محلهمحور» بخشی از طرح ارتقای امنیت اجتماعی است که برای اولین بار در بهار سال ۸۶ با هدف ارتقای امنیت اجتماعی در سه مرحله اصلی مبارزه با «اراذل و اوباش»، برخورد با «بد حجابی» و مبارزه با فروشندگان مواد مخدر در تهران اجرا شد.
حالا معلوم میشود که یک رژیم سکولار الزاما دموکرات و هوادار آزادی و پیشرفته نخواهد بود . اتفاقا بر عکس اگر ساخت روسیه باشد ( یعنی همان نوعی که فدائیان ، توده ایها ، باند نوری الا ، سوسیال دموکرات های شرمنده ، مارکسیست ها پیشنهاد میکنند )بسیار خونخوارتر و خود محور تر و توتالیتر تر از یک رژیم مذهبی است . اسد و قذافی و صدام روی آخوندها را سفید کرده اند . حالا به کم جنگ ایل ( ۲۰۰ هزار زندانی و ۵ میلیون فقیر و میلیونها کشته ) و پول پت و استالین و مائو و ..... کاری نداریم .
مردم ایران از یک سوراخ دو بر گزیده نشوید . چرا این سکولار ها که خود را سوسیال دموکرات می نامند خجالت میکشند یا پنهان کاری میکنند که مرز خودشان را با این اسد و قذافی و کاسترو و چه گوارا و لنین و استالین و سیاه کل و پوتین و ..... روشن کنند ؟
چرا با استاندارد دو گانه برخورد میکنند وقتی پی خو دیهای انها وسط می اید . اما نوبت دگر اندیشان که میرسد میگویند شما در گذشته خطا کردید پس حقی ندارید الان . مثلا به رضا پهلوی ، یا بنی صدر ، یا لیبرال ها یا موسوی و کروبی و خاتمی ، .....
چرا فدایی ها و توده ایها مشمول این قانون طلایی نیستند ؟ اینها که حتا امروز حرفهای دموکراتیک نمی زنند و از دوران طلایی سیاه کل و سیبری و کشتار ۵۰۰ نفر چه گوارا حمایت میکنند ؟