«کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران» می‌گوید که امسال هم ایران بیشترین روزنامه‌نگاران زندانی را داشته است. طبق این گزارش، شمار روزنامه‌نگاران زندانی در جهان بیش از ۲۰ درصد افزایش داشته است.
این نهاد حامی روزنامه‌نگاران، مستقر در نیویورک، شمار روزنامه‌نگاران زندانی در ایران را ۴۲ نفر بر شمرده است.
«کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران» (CPJ) در گزارش سال ۲۰۱۱ خود آورده که شمار روزنامه‌نگاران زندانی در جهان در این سال به بالاترین تعداد در ۱۵ سال اخیر رسیده است.
بر اساس این گزارش تا تاریخ اول دسامبر سال جاری میلادی یعنی دهم آذرماه جاری، ۱۷۹ روزنامه‌نگار و عکاس خبری در سرتاسر جهان زندانی بوده‌اند که این تعداد نسبت به سال گذشته ۳۴ نفر بیشتر شده است.
ایران با ۴۲ روزنامه‌نگار زندانی برای دومین سال متوالی در صدر این فهرست قرار دارد و بعد از آن کشورهای اریتره با ۲۸ نفر، چین با ۲۷ نفر، برمه با ۱۲ نفر و ویتنام با ۹ روزنامه‌نگار زندانی در رده‌های بعدی قرار گرفته‌اند.
در گزارش سال گذشته کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران، ایران و چین با ۳۴ روزنامه‌نگار زندانی به طور مشترک در صدر فهرست قرار گرفته بودند.
کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران، سرکوب معترضان بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ را زمینه‌ساز بازداشت و زندانی‌کردن گسترده روزنامه‌نگاران در ایران قلمداد کرده است.
در این گزارش آمده است که غالبا وثیقه‌های کلان برای آزادی روزنامه‌نگاران درخواست می‌شود و Gفشار زیادی برای ساکت نگه‌داشتن آنها یا افشاگری درباره همکارانشان به آنها وارد می‌شود.»
این کمیته می‌گوید بیش از نیمی از روزنامه‌نگاران زندانی در ایران به مواردی همچون تلاش برای براندازی و اقدام علیه امنیت ملی متهم شده‌اند.
بر اساس این گزارش، دست‌کم ۶۵ روزنامه‌نگار ایرانی در دو سال گذشته از ایران مهاجرت کرده‌اند.
این کمیته می‌گوید که جمهوری اسلامی وکلای شماری از روزنامه‌نگاران را نیز تحت پیگرد قانونی قرار داده و از جمله به نسرین ستوده اشاره کرده که به ۱۱ سال زندان محکوم شده است.
یکی دیگر از روزنامه‌نگاران زندانی مورد اشاره کمیته حفاظت از رزنامه‌نگاران، محمد داوری است که پیش از این برنده جایزه بین‌المللی آزادی بیان از سوی همین کمیته شده بود.
آقای داوری، سردبیر سایت اینترنتی سحام نیوز، پایگاه اطلاع‌رسانی حزب اعتماد ملی، هنگام توقیف دفتر مهدی کروبی در شهریور ۸۸ بازداشت شد و طبق این گزارش، «به دلیل افشاگری درباره شکنجه و بدرفتاری با زندانیان بازداشتگاه کهریزک» تحت فشار قرار گرفت.
رسانه‌های منتقد دولت و روزنامه‌نگاران ایرانی به خصوص پس از اعتراض‌های انتخاباتی خرداد ۸۸ از سوی حکومت زیر فشار بوده‌اند. علاوه بر بازداشت و پیگرد روزنامه‌نگاران، رسانه‌های نزدیک به منتقدان دولت نیز در دو سال گذشته بیش از پیش محدود شده‌اند و شماری از آنها به توقیف رفته‌اند.
کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران پیش از این در نامه‌ای از احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران، از او خواسته بود که به وضع «منزجرکننده« روزنامه‌نگاران زندانی در ایران توجه کند.
فریدم هاوس، سازمان مستقل ناظر بر آزادی بیان و مطبوعات در جهان، که آخرین گزارش خود را در سال ۲۰۱۰ منتشر کرده، ایران در سال‌های ۲۰۰۸، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، همواره از نظر آزادی مطبوعات در زمره بد‌ترین کشور‌ها قرار گرفته است.
سازمان گزارشگران بدون مرز نیز در گزارش سالانه سال ۲۰۱۰ خود اعلام کرده بود که ایران، همچنان بیشترین شمار روزنامه‌نگار تبعیدی را به خود اختصاص داده است.
این سازمان اردیبهشت ماه امسال در بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات، خواستار اعزام هرچه سریع‌تر گزارشگر ویژه سازمان ملل به ایران شده بود.
در بیانیه گزارشگران بدون مرز درباره وضعیت آزادی مطبوعات در ایران آمده که پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۸ بیش از ۲۰۰ روزنامه‌نگار و وبلاگ‌نویس بازداشت و زندانی شدند.
این سازمان همچنین اشاره کرده که ۴۰ روزنامه‌نگار همچنان در زندان‌های ایران هستند و اتهام این افراد، «توهین به مقام رهبری یا رئیس‌جمهوری» و یا «جاسوسی، اقدام علیه امنیت ملی و نشر اکاذیب» بوده است.
در گزارش سازمان گزارشگران بدون مرز گفته شده که بیش از ۱۰۰ روزنامه‌نگار و وب‌نگار مجبور شده‌اند که کشور را ترک کنند و در حال حاضر حدود سه هزار روزنامه‌نگار به دلیل توقیف مطبوعات یا ممنوعیت‌های قضایی بیکار هستند.
