همسر عمادالدین باقی از اوضاع وخیم جسمی این روزنامه‌نگار در بند خبر داد.

همسر عمادالدین باقی از اوضاع وخیم جسمی، این روزنامه‌نگار خبر داد.

فاطمه کمالی که روز دوشنبه 9 فرودین 1389 همسرش را ملاقات کرده، وضع سلامت عمادالدین را نگران کننده توصیف کرد.

خانم کمالی به جرس گفته است که عمادالدین باقی شب سال نو را در بیمارستان و تحت مراقبت‌‌های ویژه پزشکی گذرانده است.

به گفته خانم کمالی، به دنبال تشدید و تکرار حمله تنفسی وی در آخرین روز سال 1388که باعث بیهوشی او شده است، مسئولان زندان اوین او را به بیمارستان قمر بنی هاشم منتقل کرده‌اند، اما پس از مدتی دوباره به سلولش در بند 240 زندان اوین بازگردانده شده است.

این روزنامه‌نگار و پژوهشگر علاوه بر مشکلات شدید تنفسی، از دیسک کمر و گرفتگی عصب سیاتیک نیز رنج می‌برد.

به گفته خانم کمالی، پی‌گیری‌های او و وکیل عماد باقی تاکنون دراین‌باره به جایی نرسیده چرا که «به دلیل انتقال شعب بازپرسی دادسرای انقلاب به داخل زندان اوین امکان پیگیری وضعیت از طریق بازپرسی وجود ندارد.»

خانواده عمادالدين باقی نويسنده، پژوهشگر، روزنامه نگار و رئيس انجمن دفاع از حقوق زندانيان یک بار دیگر اوایل دی ماه سال 88 از وخامت اوضاع جسمانی او خبر داده بودند.

او در چهار سال گذشته، سه سال را در زندان گذرانده و23 بار به دادگاه رفته است که آخرین مرتبه آن مهر ماه سال 1386 بود. اتهام عمده او «توهين به مقامات، تبليغ عليه نظام و اقدام عليه امنيت ملی» است.

به گفته وکیلش صالح نيکبخت، آقای باقی به دليل محکوميت يک ساله‌ای که در سال 1382 از طرف شعبه شش دادگاه انقلاب صادر شده بود، زندانی شد. اين محکوميت که ابتدا تعليقی بود، سپس تبدیل به محکومیت تعزيری شد.

عمادالدين باقی، کار روزنامه‌نگاری را در سال 1362 با روزنامه‌های کیهان و اطلاعات آغاز کرد. و از دهه هفتاد به بعد، کارش را با روزنامه‌هایی مانند توس، جامعه، سلام، همشهری و شرق ادامه داد.

او عضو شورای سياست گذاری روزنامه های نشاط و عصر آزادگان بود و پیشتر در سال 1379 و همزمان با تعطیلی گسترده نشریات زندانی شد.

 نوشته‌ها و پژوهش‌های او درباره قتل‌های زنجیره‌ای عمده‌ترین دلیل بازداشت و محکومیت آقای باقی بود.