سازمان گزارشگران بدون مرز در روز جهانی آزادی مطبوعات، سوم مه، با انتشار بیانیه‌ای فهرست ۳۹ دشمن آزادی مطبوعات را منتشر کرده که درمیان آنها نام رهبر و رئیس‌جمهور ایران قرار دارد و اتهاماتی را علیه این دو فرد منتشر کرده است.
براساس بیانیه این سازمان مدافع حقوق بشر «آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران و محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور این کشور، دو دشمن آزادی اطلاع‌رسانی در ایران هستند که پیشاپیش برای منصرف کردن رسانه‌ها از پوشش خبری مستقل انتخابات ریاست جمهوری ۲۴ خرداد، سرکوب مطبوعات را تشدید کرده‌اند».
به نوشته این بیانیه موج بازداشت‌های روزنامه‌نگاران که ۲۷ ژانویه ( ۸ بهمن ۹۱) موسوم به «یکشنبه سیاه» در ایران شروع شد، شاهدی بر سرکوب آزادی مطبوعات در این کشور است.
کریستو دولوار، دبیرکل گزارشگران بدون مرز گفته است: دشمنان آزادی اطلاع‌رسانی مسئول بدترین نوع سخت‌گیری‌ها علیه رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران هستند و این سخت‌گیری‌ها شدت گرفته است تا جایی که در سال ۲۰۱۲ سطح خشونت علیه روزنامه‌نگاران و کارکنان مطبوعات غیرقابل پیش‌بینی بود و شمار بی‌سابقه‌ای از آنها کشته شدند.
در این فهرست ۳۹ نفری دشمنان آزادی مطبوعات روسای جمهور، سیاستمداران، رهبران دینی، شبه‌نظامیان و سازمان‌های جنایی دیده می‌شوند که مطبوعات را سانسور کرده و باعث زندانی، ربوده شدن، شکنجه و کشته شدن روزنامه‌نگاران و کارکنان مطبوعات شده‌اند.
براساس بیانیه گزارشگران بدون مرز این دشمنان آزادی مطبوعات به عنوان «افرادی دارای قدرت، خطرناک و خشن» توصیف شده‌اند که «خود را بالاتر از قانون می‌دانند».
به نوشته این بیانیه «گزارشگران بدون مرز برای آن‌که اقدامات سرکوبگران این دشمنان آزادی مطبوعات را به آنها نشان دهد شماری از اتهامات آنها را منتشر کرده به این امید که آنها روزی در دادگاه‌های دارای صلاحیت محاکمه شوند و تفاوت میان شعارهای این دشمنان و واقعیت موجود در کشورهایشان را برجسته کند».
اتهام‌های آیت‌الله خامنه‌ای
سازمان گزارشگران بدون مرز در این بیانیه از آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان یکی از بنیانگزاران حکومت جمهوری اسلامی و «یکی از طراحان نظام سرکوب و سانسور در ایران نام برده است؛ فردی که به عنوان جانشین آیت‌الله خمینی سرکوب روزنامه‌نگاران را تشدید کرده و مطبوعات خارجی و رسانه‌های جدید را ممنوع کرده است».
این سازمان مدافع حقوق روزنامه‌نگاران تاکید کرده که با درنظرگرفتن مسئولیت‌های آیت‌الله خامنه‌ای از زمان دایرشدن حکومت جمهوری اسلامی در ایران تاکنون، او متهم به ارتکاب جنایات زیر است:
آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان سرپرست سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸، رئیس‌جمهور از سال ۶۰ تا ۶۸ و درنهایت رهبر عالی از خرداد ۶۸ تاکنون، مسئول بازداشت‌های خودسرانه، زندانی و شکنجه روزنامه‌نگاران بوده است. او از زمان حکومت جمهوری اسلامی تا حال مسئول ناپدیدشدن دست‌کم ۱۰۰ روشنفکر، روزنامه‌نگار و خبرنگار شهروند است.
رهبر ایران در اجرای احکام اعدام چند روزنامه‌نگار به نام‌های علی‌عسگر امیرانی، سیمون فرزامی، نصرالله آرمان، سعید سلطان‌پور و رحمان هاتفی منفرد مشارکت داشته است.
او عامل تحریک به قتل بسیاری از روزنامه‌نگاران ناراضی مانند ابراهیم زال‌زاده، مجید شریف، محمد مختاری، محمدجعفر پوینده و پیروز دوانی بوده است.
رهبر ایران بر اعمال وحشیانه‌ای که مقام‌های وزارت اطلاعات ایران نوامبر و دسامبر ۱۹۹۸ درسال ۷۷ مرتکب شدند، سرپوش گذاشت. قتل در بازداشت زهرا کاظمی در سال ۲۰۰۳، آیفر سرس (فعال کرد ترک‌تبار) در سال ۲۰۰۶، وبلاگ‌نویس جوان امیدرضا میرسیافی درسال ۲۰۰۹ و ستار بهشتی در سال ۲۰۱۲ به‌طور مستقیم به رهبر نسبت داده شده است.
آیت‌الله خامنه‌ای حاکمیت خودسرانه و حمایت از ناقضان حقوق بشر در ایران را تقویت کرده است. هیچ‌یک از عوامل سرکوب و ارعاب در ایران شامل مقام‌های مهم قوه قضائیه و افراد نزدیک به او یعنی محمد ری‌شهری، مصطفی پورمحمدی، غلامحسین محسنی اژه‌ای، قربانعلی دری نجف‌آبادی و سعید مرتضوی تاکنون دادگاهی نشده‌اند. بدتر ازهمه، این افراد با تائید رهبر ایران در پست‌های خود منصوب شده یا به پست‌های بالاتر ارتقا یافته‌اند.
باردیگر این آیت‌الله خامنه‌ای بود که در ۲۰ آوریل ۲۰۰۰ دستور سرکوب مطبوعات اصلاح‌طلبی را داد که درپی انتخاب محمد خاتمی به عنوان رئیس‌جمهور ایران (درسال ۷۶) چاپ شدند. از آن زمان بیش از ۳۰۰ رسانه و مطبوعات جدید «دشمنان خارجی درداخل کشور» نام برده شده و بسته شده‌اند، هزاران صفحه مطبوعات سانسور شده و بیش از ۵۰۰ روزنامه‌نگار و شهروند خبرنگار به‌طور خودسرانه بازداشت و شکنجه شده، احکام بسیار شدید دریافت کرده و بسیاری از آنها نیز مجبور به فرار از کشور شده‌اند. اکنون، این سرکوب رسانه‌های جدید و کانال‌های تلویزیون‌های ماهواره‌ای را هدف قرار داه که از خارج از ایران برنامه پخش می‌کنند و برنامه‌هایشان قابل دسترسی در این کشور است. کشور رهبر ایران درحال حاضر یکی از بزرگ‌ترین زندان‌های تهیه‌کنندگان خبر است.
رهبر ایران مخترع اینترنت «حلال» یا اینترنت ملی و مروج «آپارتاید دیجیتالی» است، برنامه‌ای که نهادهای تحت امر او بر مردم ایران اعمال کرده‌اند.
آیت‌الله خامنه‌ای باید مسئول نقض فاحش آزادی مطبوعات و موارد یادشده شناخته شود زیرا نقض آزادی مطبوعات مغایر با ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
اتهام‌های محمود احمدی‌نژاد
سازمان گزارشگران بدون مرز از محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور ایران، به عنوان فردی نزدیک به آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر عالی ایران، نام برده و آقای احمدی‌نژاد را «مسئول تشدید سرکوب روزنامه‌نگاران و شهروند خبرنگاران از زمان سوگند او در سوم اوت ۲۰۰۵ (سوم تیرماه ۸۴) دانسته است».
این نهاد مدافع حقوق روزنامه نگاران تاکید کرده که با توجه به مسئولیت آقای احمدی‌نژاد، اتهام‌های زیر متوجه اوست:
درپی اعتراض به ریاست جمهوری مجدد او در ۱۳ ژوئن ۲۰۰۸ (خرداد ۸۸) محمود احمدی‌نژاد با رضایت رهبر عالی ایران دستور سرکوب نظام‌وار مخالفان را صادر کرد. او در دو دوره ریاست جمهوری خود تعطیلی بیش از ۲۰۰ روزنامه را با حمایت شورای عالی نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران تضمین کرد.
رئیس‌جمهور ایران شریک جرم علیه حق مردم ایران برای دستیابی به آگاهی است، راهکاری که توسط رهبر عالی این کشور هماهنگ شده است.
محمود احمدی‌نژاد مسئول مستقیم بازداشت‌های خودسرانه بیش از ۳۰۰ روزنامه‌نگار و شهروندخبرنگار است که همواره توسط مقام‌های سرویس اطلاعات جاسوسی دولت او شکنجه شده‌اند.
آقای احمدی‌نژاد در دولت خود شماری از اعضای سابق سرویس‌های اطلاعات جاسوسی و نیروهای مسلح را در وزارت‌خانه‌های کشور، اطلاعات و فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب کرد و تمام این وزارت‌خانه‌ها و افراد در ارتکاب جرایم علیه روزنامه‌نگاران و شهروندخبرنگاران دست داشته‌اند.
رئیس کنونی دولت ایران پیش از رئيس‌جمهور شدن سرکوب گسترده‌ای را علیه روزنامه‌های اصلاح‌طلب دولت محمد خاتمی و این بارهم با رضایت رهبر عالی به راه انداخت.
محمود احمدی‌نژاد باید مسئول نقض فاحش آزادی مطبوعات و موارد یادشده شناخته شود زیرا نقض آزادی مطبوعات مغایر با ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
آیت‌الله خامنه‌ای پیش از این نیز درسال ۲۰۰۰ ازسوی کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران در فهرست ۱۰ دشمن آزادی بیان قرار گرفته بود.
