نسخه آرشیو شده

«کشورهای خلیج فارس با چالش‌های امنیتی روبه‌رو هستند»
محمود احمدی‌نژاد، رئيس‌جمهور ایران، و منوچهر متکی، وزیر امور خارجه سابق ایران در نشست شورای همکاری خلیج فارس، دوحه قطر در سال ۲۰۰۷
از میان متن

  • «زمانی که ایران با توسل به پروژه بزرگ خود یعنی دستورعمل فرقه‌گرایی، ایدئولوژیکی و تحت حمایت قرار دادن گروه‌ها، خلاء قدرت را پرکرد و عراق را به حاشیه راند اوضاع در منطقه وخیم‌تر شد»
مردمک
دوشنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۰ - ۱۵:۴۶ | کد خبر: 61309

عبدالله الشیجی، نویسنده گالف نیوز، از جنگ سرد میان ایران و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس نوشته است.

این مقاله روز چهارم آوریل (۱۵ فروردین) در وب‌‌سایت گالف نیوز منتشر شد و مردمک آن را ترجمه کرده است:

از زمانی که عبدالرحمان العطیه دبیرکلی شورای همکاری خلیج (فارس) را به عبداللطیف الزیانی بحرینی واگذار کرده است کویت و دیگر کشورهای عضو این شورا تحولات و تغییرات عمده امنیتی را شاهد بوده‌اند.

کشورهای عضو شورای همکاری خلیج علاوه بر بحران‌هایی که در این کشور درحال رخ دادن است چالش‌ها و دخالت در امور داخلی کشورهای خود را می‌بینند.

در شرایطی که شورای همکاری خلیج به ۳۰ سالگی ایجاد این نهاد نزدیک می‌شود با معماهای امنیتی و نبود سرمایه‌های قدرت سخت برای مقابله با دشمنان بالقوه خود درگیر است.

شورای همکاری خلیج فارس متشکل از کشورهای عربستان سعودی، کویت، قطر، بحرین، عمان و امارات متحده عربی است که در سال ۱۹۸۱ و پس از انقلاب اسلامی و جنگ ایران و عراق تشکیل شد.

در این شرایط بحرین و عمان نیز درحال تجربه کردن بحران‌هایی هستند که دیگر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج را دربر گرفته است یعنی ظهور خیزش‌های مردمی علیه دولت‌ها.

درواقع بخشی از این خیزش‌های مردمی در بحرین تلاش برای ایجاد کودتای فرقه‌ای در این کشور است تا جایی که حمد بن عیسی آل خلیفه، پادشاه بحرین، چند دهه توطئه برای تضعیف این کشور و دیگر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج را به دخالت ایران در امور داخلی این کشورها نسبت داد.

اوضاع کنونی در بحرین منجر به آن شد که دیگر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج همبستگی خود را با این کشور در زمینه سیاسی، مالی، اقتصادی و نظامی اعلام کنند.

همان‌گونه که پیش از این گفته‌ام کشورهای عضو شورای همکاری خلیج بار دیگر خود را در یک موضع واحد می‌بینند.

تحولات نگران کننده در بحرین، توطئه علیه کویت ازسوی شبکه‌های جاسوسی ایران و پیامدهای سیاسی کویت به دنبال دعوا و مشاجره میان پارلمان پرخاشگر و کابینه ترسوی این کشور ازجمله موضوعاتی است که رهبری و شهروندان عضو شورای همکاری خلیج را نگران می‌کند.

ایران در چند دهه گذشته به عنوان یک قدرت بزرگ نمودار شده و با دارا بودن نیروی شرارت، قدرتی برای ایجاد بی‌ثباتی در منطقه بوده است.

زمانی که ایران با توسل به پروژه بزرگ خود یعنی دستورعمل فرقه‌گرایی، ایدئولوژیکی و تحت حمایت قرار دادن گروه‌ها، خلاء قدرت را پرکرد و عراق را به حاشیه راند اوضاع در منطقه وخیم‌تر شد.

جنگ سرد میان ایران و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج با رهبری عربستان سعودی، بحرین و کویت تمام منطقه را تحت تاثیر قرار می‌دهد و منطقه را به‌سوی تاریکی عمیق می‌کشاند.

این رویدادهای بدشگون در منطقه خلیج وخیم‌تر خواهد شد زیرا هفته گذشته دادگاهی در کویت دو ایرانی و یک کویتی را به دلیل تشکیل حلقه‌های جاسوسوی و جاسوسی برای ایران، به اعدام محکوم کرد.

پس از اعلام حکم این دادگاه کویت سفیر خود را از ایران فراخواند و دو دیپلمات ایرانی را عناصر نامطلوب نامید و آن‌ها را اخراج کرد.

این در شرایطی است که کویت به‌خوبی آگاه است که با مطرح کردن اتهام‌های بی‌اساس و برداشتن گام‌های تحریک‌کننده علیه همسایه بزرگ و خطرناک خود و برخاستن علیه ایران، چیز زیادی به‌دست نخواهد آورد.

به‌نظر می‌رسد که کویت با این اقدام‌ها، به‌طور ناگهانی در برابر شرارت ایران قد علم کرده و در روابط سنتی خوب خود با این کشور همسایه تجدیدنظر می‌کند. با توجه به تشدید اوضاع امنیتی و  فرقه‌ای در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج این اقدام کویت یک تحول عمده به‌شمار می‌رود.

توطئه

شیخ محمد الصباح، وزیر امور خارجه کویت، با لحنی خشمگین در کمیته روابط خارجی پارلمان کویت گفت: بررسی‌های دادگاه درمورد حلقه جاسوسی ایران توطئه‌ای را نشان داده که تکان دهنده بود و متاسفانه به‌وسیله نهادههای رسمی ایران طراحی شده تا امنیت، ارتش، امور سیاسی و اقتصادی کویت را تضعیف کند.

وزیر امور خارجه کویت افزود: متاسفانه این اقدام (جاسوسی) ازسوی کشوری است که ما با هرگونه اقدام نظامی علیه آن از طریق حریم هوایی و خاک کویت مخالف بودیم. این اقدام ایران موجب شده شورای همکاری خلیج از کویت حمایت کند و به موجب این حمایت تمام کویتی‌ها قوی‌تر شده‌اند.

طرح جاسوسی ایران علیه کویت ابتدا زمانی مطرح شد که روزنامه کویتی «القبس» ماه مه ۲۰۱۰ (اردیبهشت ۸۹)  به نقل از مقام‌های امنیتی شورای همکاری خلیج از کشف هشت شبکه جاسوسی متعلق به ایران در کویت خبرداد.

روزنامه القبس در آن زمان نوشت که سفارت‌خانه‌های ایران در تمام کشورهای شورای همکاری خلیج این شبکه‌های جاسوسی را اداره می‌کنند و دخالت ایران در بحرین، بخشی از این توطئه است که تمام این کشورها را هدف قرار داده است.

پس از انتشار این خبر سران اطلاعات جاسوسی و امنیتی شورای همکاری خلیج نشست‌های «هماهنگی و همکاری» برگزار کردند و کشف دیگر شبکه‌های جاسوسی در دیگر کشورهای این شورا را رد نکردند.

همان‌گونه که انتظار می‌رفت ایران دخالت در جاسوسی در کویت را انکار کرد و کمیته امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی ایران با انتشار بیانیه‌ای، عربستان سعودی را به «بازی با آتش در منطقه متهم کرد»، از دولت سعودی خواست که نیروهای خود را از بحرین خارج کند و آن‌ها را «به دخالت در امور دیگر کشورها» متهم کرد.

پس از آن دولت عربستان با لحنی شدید بیانیه مجلس ایران را «نمونه‌ای از دخالت عمدی ایران در امور کشورهای منطقه، نقض حاکمیت کشورهای منطقه و تحریک فتنه و بی‌ثباتی از طریق نقض قانون بین‌الملل و روابط حسنه با کشورهای همسایه» نامید.

کشف شبکه‌های جاسوسی در کویت، نقض حاکمیت بحرین و مردود شمردن حق بحرین (ازسوی ایران) برای درخواست کمک سپر شبه جزیره، مواردی است که دعوای میان ایران و کشورهای شورای همکاری خلیج را آشکار کرده است.

ترکی الفیصل، رئیس مرکز پژوهش اسلامی و سفیر پیشین ریاض در واشینگتن خواستار نگرش جدید کشورهای عضو شورای همکاری خلیج (فارس) شد تا بتوانند بحران‌ها و چالش‌ها را بهتر مدیریت کنند.

آقای الفیصل در یک کنفرانس در ابوظبی از این کشورها خواست تا اتحادی مانند اتحادیه اروپا تشکیل دهند و «ارتش متحد خلیج» را دایر کنند.

او با اشاره به ایران گفت: نباید گذاشت دیگران انتخاب‌های خود را بر ما تحمیل کنند و قدرت نظامی ما را ضعیف کنند.

این تحولات بدشگون در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج تدابیر اعتمادسازی میان ایران و کشورهای شورای همکاری خلیج را نشانه گرفته است که به نوبه خود موجب بی‌اعتمادی میان دو طرف شده است.

مسئولیت ایران در منطقه آن است که از سیاست کنونی خود دست بردارد؛ کشورهای شورای همکاری خلیج نیز سخت تلاش می‌کنند تا مانع از بروز تهدیدها و چالش‌ها شوند و به‌نظر می‌رسد که ما باید به زندگی خطرناک در منطقه عادت کنیم.

* آقای العطیه از سال ۲۰۰۲ تا اول آوریل ۲۰۱۱ دبیرکل شورای همکاری خلیج فارس بود.

این مطلب را به اشتراک بگذارید

nofouzi ha

دقت کنید :
در رادیو فردا و دوچه وله مقالاتی در ستایش از حاجیه خانوم سه چهره قرقیزی ، قذافی ، نظر بایوف ، .... می اید که سوال بر انگیز است . مخصوصا که با مقالات مشکوکی علیه ترکیه ، مصدق ، .... همراه است .
وقتی یک کشور ی عضو فراماسونری مارکسیست های روسی باشد یا فراماسونری مارکسیست های روسی ان را دوست داشته باشد تمام نکات منفی کوچک میشوند یا سانسور میشوند .
اما اگر یک کشور در مدار روسیه نباشد ، کوچک ترین مسله در ان کشور تبدیل میشود به اساسی ترین مسله و از آنجا چنان به ان حمله میشود که انگار کشور غرب گرا ی دموکرات از بد ترین دیکتاتورها و جنایت کاران و وابستگان سیاسی و اقتصادی بدتر است . معمولا با کلمات به شیوه استالینیستی چنان بازی میکنند که ان مساله را تحریف و بزرگ کنند . بعد حمله سادیستی آغاز میشود .
قرقیزستان : این کشور مطلوب فراماسونری مارکسیست های روسی است ! چون اول کمونیست بوده ، بعد هم که مدتی علیه کمونیسم و شوروی سابق انقلاب مخملی کرده ، باز با یک کودتای روسی و جنگ داخلی و کشتار قومی دوباره به مدار روسیه برگشته ! در تمام ۳ دوره (کمونیسم ، مخملی ، بازگشت به روسیه با کودتا ) حاجیه خانم روزا رهبر بوده و نقش اصلی بازی کرده ! ( اما  همین مارکسیست های روسی میگویند رضا پهلوی حقی ندارد چون پدرش شاه بوده ! بنیصدر یک روزی رییس جمهور بوده پس حقی ندارد ! دکتر یزدی یک روزی همراه ایت الله بود پس حقی ندارد ! کروبی و خاتمی  و نوری  یک روزی در حکومت بوده اند پس به درد نمی خورند ! موسوی بوده  اما اشکالی ندارد !)
این کشور مثل بقیه اقمار شوروی سابق عقب مانده ، در حالت قبیله ای ، دیکتاتوری وحشتناک و توتالیتر نگه داشته شده . اصولا در دوران مارکسیسم چون باندهای مافیایی  کمونیستی روسی دراین کشورها به نام  حزب تراز نوین طبقه کارگر با پشتیبانی امنیتی نظامی ک گ ب و روسیه حکومت میکرده اند (همین حاجیه خانم روزا رئیس حزب کمونیست بوده و بعد همین خانم وزیر خارجه دولت انقلاب مخملی شده و بعد همین خانم رییس جمهور دولت قبیله ای کودتایی روسی جدید است )،

nofouzi ha | ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ - ۱۵:۰۷
nofouzi ha

بعد از انقلاب های مخملی و فروپاشی شوروی  در بیشتر کشورهای وابسته به شوروی ، همان باندهای مافیایی با تغییر چهره و ادعای دموکراسی و غرب گرایی آمدند سر کار ولی همان سیستم حکومتی را ادامه میدهند . مثل نظر بایف ، همین حاج خانم ،  علی اف ، نیاز اف ، رخمان اف ، لوکاشنکو ، .... و بقیه اف ها ی روسی دیگر همان نظام دیکتاتوری پرولتاریا ( مافیایی ساخت روسیه ) را دارند حتا اگر مثل علی اف امریکا را به عنوان متحد انتخاب کرده باشند برای بهره برداری سیاسی در موازنه قدرت و فروش نفت  خارج از دایره نفوز روسیه  . حتا اگر انتخابات قلابی برگزار  کنند به صورت  نمایشی ولی رقیب و رقبا را دستگیر و زندانی و حذف فیزکی کنند مثل پدر خوانده مافیا پوتین که ظاهرا با امریکا و غرب ساخته برای  بهره برداری اقتصادی و سیاسی ( باج گیری از غرب با کنترل نفت و گاز و کشورهای دیکتاتوری زده و رادیکال ضد امریکا و اسرائیل ). مارکسیست های روسی در ایران هم همین نقشه را دارند ،میخوهند  یک لوکاشنکو بیاورند اما زیر نقاب حقوق بشر و سوسیال دموکراسی !
فراماسونری مارکسیست های روسی مستقر در رادیو فردا و دوچه وله ، از یکطرف برای این دیکتاتورهای ساخت روسیه ( از قذافی و لوکاشنکو تا حاج خانم قرقیزی و نظر بایف ، تا کاسترو و چاوز ) تبلیغ های موذیانه میکنند و یک مساله بی اهمیت را در این دیکتاتوری ها اصل میکنند تا بر اساس ان این باند های مافیایی روسی را بزرگ کنند ( مثل اینکه نظر بایف مخالف حجاب است ! انگار رضا شاه ۶۰ سال پیش نبود ) یا در لیبی یک خلبان زن جوان هست (اولین زن خلبان ایران چندی پیش دار فانی را در هشتاد و چند سالگی  وداع  گفت !)، یا حاجیه روزا خانم سه چهره اولین زن رییس جمهور است در آسیای میانه ! ( شاهزادگان زن  ساسانی ، زنان را در شاهنامه در نظر بگیرید ! ۲۵۰۰ سال پیش ، همین اسلام با خدیجه و زینب و فاطمه را در نظر بگیرید ۱۴۰۰ سال پیش ). البته در مقایسه با نظام دیکتاتوری پرولتاریا یی شوروی این یک پیشرفت است ، چون مارکسیست ها به زن اهمیتی نمی دادند ، هنوز هم مردان در سازمانهای مارکسیستی رهبر هستند و حرف اول را میزنند .

nofouzi ha | ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ - ۱۵:۰۶
nofouzi ha

نمایشی یکی دوتا چریک بیسواد مثل اله بقراط ، .... را گذشته اند جلوی ویترین سلطنت طلبان قلابی در کیهان لندن برای خالی نبودن عریضه و نفوذ در حلقه سلطنت طلبان .
از طرف دیگر همین مارکسیست های روسی دنبال یک خبر با بار منفی در دموکراسی ها میروند ، ان را تحریف شده بزرگنمایی میکنند و عمومیت میدهند به کل نظام دموکراتیک و پیشرفته و نتیجه میگیرند که آلبالو از شفتالو بزرگتر است !
در ترکیه که یک مشت هوادار کودتا و دارای پیشینه فساد مالی و وابسته به تروریست های کرد پژاک (ضد ایرانی و ضد تمدن و آزادی و دموکراسی ) زیر نقاب روزنامه نگاری ( مثل بعضی از همین  تروریست های روسی خودمان که حالا با کمک مالی قذافی و پوتین و عربستان و ج ا و  ... وب سایت زده اند و علیه جنبش دموکراسی خواهی مردم ایران و چهره های ملی و لیبرال و مشروطه خواه مملکت به تخریب و ترور شخصیت مشغول هستند ) به تخریب نظام دموکراتیک و هوادار آزادی و توسعه سیاسی و استقلال و تمامیت ارزی و پیشرفت اقتصادی در کشور خودشان پرداخته و دستگیر شده اند ، اینها تیتر میزنند که ترکیه مقام اول را در دست گیری روزنامه نگاران !!! دارد . لابد کوبا و کره شمالی  و قرقیزستان و روسیه و قزا قستان و لیبی و سوریه ، .... سر آمد آزادی بیان و دموکراسی هستند ! (پوتین فقط  ۱۷ خبر نگار منتقد را سر به نیست کرده !)
در ترکیه قانون حاکم است . محاکمه میشوند با وکیل ، ژنرال های ترک ، دادگاه عالی ترکیه ، اتحادیه اروپا ، ..... آنجا منتظر نشسته ا ند تا اردوغان دست از پا خطا کند ! شما نگران کوبا و بلاروس و روسیه و قذافی و ... باشید.
اردوغان و عبدالله گل که دختران شان با حجاب هستند ، به دلیل عدم اجازه قانون به حضور با حجاب در دانشگاه ( در همین ترکیه لیبرال مذهبی  امروز ) دخترانشان  را برای ادامه تحصیل فرستادند امریکا ! اگر یکی از این دوستان مارکسیست روسی شما بود دانشگاه را با تمام قوانین مملکت زیر و رو میکردند تا دخترشان به دانشگاه برود . فقط به این مادام العمر کردن ریاست جمهوری که در ژن دوستان فراماسونری روسی شما و شخص پوتین هم هست اشاره میکنم .
یا رادیو زمانه عضو دیگر فراماسونری مارکسیست های روسی تیتر میزند که در مالزی قانون ممنوعیت خلوت هست و از آنجا میخواهد همه چیز را در مالزی زیر سوال ببرد ! تا جایی که بیکاری یک میلیونی و خیل انبوه فراریان و زندانیان سیاسی در جامعه دیکتاتوری مطلق کوبا و انبوه تن فروشان جوان و زندگی غار نشینی بعد از ۵۰ سال در کوبا کم اهمیت جلوه کند !
بله هیچ نظام صد در صد دموکراتیک و صد در صد کامل در جهان وجود ندارد حتا در اروپا و امریکا . اما نظام هایی هستند که نکات مثبت آنها ۱۰۰۰ برابر نکات منفی آنها  است ، و سیستم آنها به گونه ایست که نکات منفی هم به مرور اصلاح خواهد شد . اما نظام های دیگری هستند که این نسبت در آنها وارونه است . هیچ امیدی به اصلاح در آنها نیست ، هر حرکت اصلاح طلبانه ای را با توپ و تانک و جت جنگی و کشتار ده هزاری و ۲۰ هزاری و ... سرکوب میکنند . هیچ سازمان بین المللی یا داخلی نمیتواند به وسعت جنایات در آنها دسترسی داشته  باشد تا چه رسد به جلوگیری از جنایت !
میگویند در مصر و سودان و لیبی انقلاب نشده ، اما در قرقیزستان و افغانستان تره کی و .... انقلاب شده !
شفتالو همیشه از آلبالو بزرگتر است مگر آنکه شما مارکسیست روسی باشید .

nofouzi ha | ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ - ۱۵:۰۴
آزاد

چه مقاله ی دری وری ای بود. ایران تو منطقه قدرتی محسوب نمی شه. اینا فقط می خوان عربا رو بترسونن تا بهشون سلاح بفروشن.

آزاد | ۱۶ فروردین ۱۳۹۰ - ۱۶:۴۲
صفحه 1 از 1 صفحه
آگهی