آمار دولت ایران نشان می‌دهد که خودکشی در این کشور در دو سال گذشته ۱۷ درصد افزایش یافته و به‌طور میانگین روزانه ۱۰ نفر در ایران خودکشی می‌کنند.

با اعلام این آمار برخی ناظران از «بدتر شدن شرایط اقتصادی و اجتماعی، اعمال محدودیت‌ها و فراز و نشیب‌های سیاسی در ایران» به عنوان دلایل عمده افزایش آمار خودکشی نام برده‌اند.

مهرداد خوانساری، دیپلمات سابق ایرانی، درمورد افزایش آمار خودکشی در ایران به «مدیا لاین» گفته است: بدتر شدن شرایط اجتماعی و اقتصادی احتمالا باعث بالارفتن این آمار به ویژه میان جوانان در دو سال گذشته در ایران شده است.

آقای خوانساری افزوده است: ایرانیان به‌طور نرمال زندگی نمی‌کنند؛ موانعی برای تعامل میان جوانان ازجمله ازدواج‌های اجباری وجود دارد و بسیاری از زوج‌های جوان باید با پدر و مادران‌شان زندگی کنند زیرا از عهده هزینه مسکن برنمی‌آیند.

براساس این گزارش جمعیت ایران از سال ۱۹۷۵ یعنی چهار سال پیش از انقلاب اسلامی دوبرابر شده و به ۷۱ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر رسیده است و در این میان جمعیت جوان کشور با بی‌کاری دست و پنجه نرم می‌کند.

طبق آمارهای غیررسمی میزان بی‌کاری در ایران بالاتر از ۳۰ درصد اعلام شده است.

در این میان ایران در ۲۰ سال گذشته در بخش بهداشت و سلامت عمومی سرمایه‌گذاری بزرگی کرده و با توجه به طول عمر متوسط ۷۲ سال در این کشور، ایران یکی از پرجمعیت‌ترین کشورهای منطقه است.

پوتکین آذرمهر، وبلاگ‌نویس و فعال مخالف دولت ایران که در لندن زندگی می‌کند، گفته است: به‌نظر می‌رسد که دولت قصد دارد هرگونه نشانه خوشبختی و شادی را در میان مردم ایران سرکوب کند.

آقای آذرمهر افزوده است: پلیس امنیت اجتماعی هفته گذشته ۱۷ نوجوان را در بندرعباس، جنوب ایران به خاطر آب بازی در یک بوستان دستگیر کرد. نظارت شدید دولت جوانان را ناامید کرده است. هر ایرانی فردی را می‌شناسد که با پلیس امنیت اجتماعی درگیر شده است.

این وبلاگ نویس گفته است: فراز و نشیب‌های سیاسی در ایران نیز عامل موثری در سلامت روانی مردم این کشور بوده است. انقلاب به‌اصطلاح سبز که درپی انتخابات جنجالی ریاست جمهوری ژوئن ۲۰۰۹ (خرداد ۸۸) نمایان شد توسط نیروهای حکومت محمود احمدی‌نژاد سرکوب شد و در نتیجه این سرکوب جوانان ایران نسبت به ایجاد تغییر ناامید شدند.

آقای آذرمهر تاکید کرده است: پس از آن که جنبش سبز سرکوب شد مردم احساس می‌کنند شکست خورده‌اند. آن‌ها احساس می‌کنند که بیش از این نمی‌توانند حکومت را تغییر دهند و همه چیز بدتر می‌شود.

پس از انتخابات ریاست جمهوری دو سال پیش ایران گزارش‌هایی از چندین مورد خودکشی در این کشور منتشر شد؛ براساس گزارش رسانه‌های رسمی ایران چند دانشجوی دانشگاه صنعتی اصفهان و سیامک پورزند، روزنامه‌نگار ممنوع‌الخروج خودکشی کردند.

مرگ مشکوک رامین پوراندرجانی، پزشک بازداشتگاه کهریزک، چند ماه پس از انتخابات خودکشی اعلام شد و گزارش‌هایی از خودکشی زندانیان سیاسی نیز منتشر شده است.

این در شرایطی است که آمار خودکشی در کشورهای ثروتمند نیز بالا رفته است؛ در آمریکا، ایرلند و کره جنوبی گزارش‌هایی درمورد افزایش آمار خودکشی در ۱۰ سال گذشته منتشر شده است.

برطبق گزارش «سازمان جهانی بهداشت» وابسته به سازمان ملل متحد خودکشی یکی از ۲۰ عامل مرگ در سطح دنیا گزارش شده که براساس آن سالانه یک میلیون نفر براثر خودکشی می‌میرند.

براساس آمار ایران روش‌های خودکشی مردان و زنان در این کشور با یکدیگر تفاوت دارد؛ مردان معمولا خود را حلق‌آویز می‌کنند یا با تزریق خودکشی می‌کنند .

اما زنان با مصرف بیش از حد مواد مخدر یا خودسوزی خودکشی می‌کنند به‌گونه‌ای که یکی از مقام‌های مسئول ایران هشدار داده بود که آمار خودسوزی دختران و زنان در یکی از استان‌های کشور از مرز بحران عبور کرده است.