یافته یک مطالعه علمی جدید نشان می‌دهد که پیاده‌روی تند مردانی که در مرحله نخست سرطان پروستات قرار دارند جلوی پیشرفت بیماری آن‌ها را تا 60 درصد می‌گیرد.

مطالعه دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سان‌فرانسیسکو و دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد با بررسی 1455  مرد آمریکایی که در مرحله نخست بیماری سرطان پروستات بودند نشان داد مردانی که پس از تشخیص بیماری حداقل سه مایل (کمتر از 5 کیلومتر) در ساعت و به مدت حداقل سه ساعت در هفته، تند قدم زده‌اند، تقریبا 60 درصد کمتر نشانگرهای بیوشیمیایی بروز سرطان، در آن‌ها افزایش یافت و یا کمتر به دور دوم درمان این بیماری نیاز پیدا کردند. 

پژوهشگران ضمنا گفتند تحرک جسمانی، کاملا مستقل از سن شرکت‌کننده مطالعه به هنگام تشخیص بیماری، نوع درمان و نشانه‌های خاص بالینی بیماری آن‌ها بوده است.

سرطان پروستات پس از سرطان پوست شایع‌ترین نوع سرطان در میان مردان آمریکایی است و در بریتانیا این نوع سرطان پس از سرطان ریه‌، شایع‌ترین نوع سرطان محسوب می‌شود.

شیوع سرطان پروستات در ایران 33 درصد اعلام شده که سومین نوع سرطان شایع محسوب می‌شود.

مزایای تحرک شدید جسمانی و پیاده‌روی تند همواره و در بسیاری از شرایط از جمله بهداشت قلبی- عروقی، دیابت و بسیاری از بیماری‌های دیگر نشان داده شده است.

مطالعات پیشین هم‌چنین مزیت تحرک معمولی جسمانی را در بیماری‌های سرطان پستان و روده نیز نشان داده‌اند اما مطالعه حاضر یکی از اولین پژوهش‌هایی است که چنین مزایایی را در مردان مبتلا به سرطان پروستات یافته است.

ارین ریچمن دانشمند دانشگاه کالیفرنیا که یافته‌های او و همکارانش در مجله «پژوهش‌های سرطان» منتشر شده نکته مهم را «شدت فعالیت» می‌داند و می‌گوید برای دستیابی به نتیجه مثبت در این زمینه، پیاده‌روی مردان باید تند باشد.

یافته این مطالعه از آن جهت مهم است که به مردان مبتلا به سرطان پروستات این امکان را می‌دهد که برای بهبودی خود کاری بکنند.

کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات به دلیل تحرک جسمانی

مطالعه دیگری که اخیرا در همین دو دانشگاه انجام شده بود نیز نقش فعالیت جسمانی را در کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات نشان داد.

در آن تحقیق 2705 بیمار مبتلا به سرطان پروستات به مدت 18 سال تحت پیگیری قرار داشتند. یافته آن مطالعه نشان داد که خطر مرگ و میر در مبتلایان به سرطان پروستات که بیش از 90 دقیقه در هفته در حد متوسط یا شدید قدم زده یا به سایر فعالیت‌های جسمانی پرداخته بودند، تا 46 درصد کاهش پیدا کرد. این خطر در افرادی که سه ساعت یا بیشتر در هفته، تحرک شدید  داشتند تا 61 درصد کاهش یافت.   

یافته مطالعه جدید نتیجه تحقیق پیشین را تایید می‌کند و اهمیت آن در این است که برای بار نخست اثر فعالیت جسمانی را پس از تشخیص بیماری و در مراحل اولیه با افزایش سطح آنتی‌ژن پروستات یا پی.اس.آ (PSA) در خون نشان می‌دهد.

دکتر جون چان سرپرست هر دو مطالعه یافته جدید را نشان‌دهنده تاثیر مثبت فعالیت جسمانی شدید یا پیاده‌روی تند در مراحل اولیه بیماری سرطان پروستات ارزیابی می‌کند.

این امر از آن جهت حائز اهمیت است که در مرحله نخست سرطان پروستات، نشانه‌های دردناک بیماری هنوز آشکار نشده تا جلوی تحرک فرد را بگیرد.

دکتر چان به مردان مبتلا به سرطان پروستات توصیه کرد که پیاده‌روی کنند اما تاکید کرد که پیاده‌روی آن‌ها باید «تند» باشد به حدی که ضربان قلب را قدری بالا ببرد.

شرکت‌کنندگان مطالعه حاضر بخشی از گروه بزرگ‌تری شامل 14 هزار مرد مبتلا به سرطان پروستات بودند که در حال حاضر به منظور شرکت در یک مطالعه ملی بزرگ در آمریکا زیر نظر قرار دارند.

سرطان پروستات نوعی از سرطان است که در غده‌ای به همین نام در دستگاه تناسلی مردان پدید می‌آید، رشد آن بسیار تدریجی و آرام است و معمولا درمراحل اولیه دارای هیچ نشانه آشکاری نیست.

تکرر ادرار، درد به هنگام ادرار کردن، کاهش سرعت ادرار، خون در ادرار، خون درمنی، ورم پا و درد استخوان از جمله نشانه‌های سرطان پروستات در مراحل پیشرفته‌تر بیماری است.

اگرچه باید توجه کرد که تکرر ادرار یا درد به هنگام ادرارکردن می‌تواند ناشی از التهاب غده پروستات و خون در ادرار هم نشانه عفونت یا سنگ کلیه باشد.

مهم‌ترین عوامل خطر این بیماری، سن و تاریخچه خانوادگی است. بیش از 80 درصد مردان تا سن 80 سالگی دچار بیماری سرطان پروستات می‌شوند و خطر بروز بیماری در خانواده‌هایی که سرطان پروستات دیده شده دو برابر است.