در ادامه واکنش‌ها به بازداشت و بی‌خبری از خانواده‌های کروبی و موسوی، گروهی از تشکل‌های دانشجویی و دانشگاهی خواستار آزادی فوری آن‌ها شده‌اند.
انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها و انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران دستگیری «غیرقانونی» میرحسین موسوی، مهدی کروبی، زهرا رهنورد و فاطمه کروبی را محکوم کرده و خواستار محاکمه عادلانه آن‌ها شدند.
دو تشکل سیاسی «انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها» و «انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران»، با انتشار بیانیه مشترکی، خواستار «توقف روند فعلی و رعایت حقوق قانونی همه منتقدین و معترضین و رسیدگی عادلانه به اتهامات احتمالی آن‌ها از سوی محاکم رسمی و علنی» شدند.
این دو تشکل سیاسی، در بیانیه خود از انتشار «هتاکی‌ها» و «نسبت‌های ناروا» علیه مخالفان دولت از تریبون‌های رسمی کشور مانند سازمان صدا و سیما، مجلس و خطبه‌های نماز جمعه، انتقاد کرده‌اند.
این بیانیه، رهبران سیاسی مخالف دولت را «در زمره خدوم‌ترین و برجسته‌ترین افتخارات ملی» به شمار آورده و برخورد حکومت با آن‌ها را «غیر انسانی و فاقد وجاهت قانونی» دانسته است.
در این بیانیه با اشاره به تلاش دولت برای متهم کردن معترضان دولت و مخالفان سیاسی به همدستی با بیگانگان و دشمنان کشور، آمده است: موج حملات، هتاکی‌ها و نسبت‌های ناروا به منتقدین و معترضین و ایجاد تضییقات و فشار آنچنان گسترده شده است که شاخص‌ترین چهره‌های مدافع انقلاب و نظام را نیز در برگرفته است.
«انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها» و «انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران» در پایان بیانیه خود، خواهان «رسیدگی عادلانه به اتهامات احتمالی» رهبران مخالفان دولت در «محکمه ذی صلاح و علنی و در حضور هیئت منصفه» شده است.
اعتراض ۱۸۰ دانشجوی نخبه ایرانی
در همین زمینه، بیش از ۱۸۰ تن از دانشجویان و دانش آموختگان نخبه ایرانی نیز روز ۱۴ اسفند با انتشار بیانیه‌ای، خواهان آزادی بی‌قید و شرط میرحسین موسوی، مهدی کروبی، زهرا رهنورد و فاطمه کروبی شدند.
دانشجویان در قسمتی از بیانیه خود، خطاب به حاکمان ایران تذکر داده‌اند: مهم‌ترین اثر این گونه برخوردها سست‌تر کردن بنیان حکومتی است که جاهلانه دوام خویش را در ایجاد رعب در دل‌های مردم و منتقدانش می‌بیند. به‌راستی آیا اصولا احتیاج به چنین تذکری است این روزها که خواهران و برادران‌مان در مصر، تونس و دیگر کشورهای منطقه، خود را از سایه ننگین حکومت‌ها و حکام خودکامه رها می‌سازند؟
این دانشجویان همچنین در بیانیه خود، نوشته‌اند که «حصر و حبس» خانواده‌های موسوی و کروبی، «در جهت مصالح سیاسی حاکمیت، بدون طی روال قانونی، با دستور عالی‌ترین مقامات حکومت و در نقض آشکار اصل ۳۲ قانون اساسی» صورت گرفته است.
آخرین خبرهای منتشر شده از وضعیت مهدی کروبی و میرحسین موسوی، که در وب‌سایت‌های مخالف دولت از جمله «کلمه»منتشر شد، حاکی از آن است که این چهره‌های سرشناس مخالف دولت به همراه همسران خود، توسط نیروهای امنیتی دستگیر و به زندان حشمتیه تهران منتقل شده‌اند.
اما مقام‌های رسمی دولت ایران و خبرگزاری‌های نزدیک به دولت، این اخبار را تکذیب کرده و ادعا کرده‌اند که آقایان موسوی و کروبی به همراه همسرانشان در منزل شخصی خود به سر می‌برند.
اعتراض «جنبش سبز کارگران ایران»
«شورای هماهنگی جنبش سبز کارگران ایران» نیز امروز یکشنبه ۱۵ اسفند، با انتشار بیانیه ای، به «گروگان‌گیری رهبران جنبش سبز» اعتراض کرده و و از تمام کارگران و کشاورزان و مستمری بگیران کشور می‌خواهد در اعتراض‌های مسالمت‌آمیز شرکت کرده و از حقوق و آزادی‌های قانونی خود دفاع نمایند.
بیانیه «شورای هماهنگی جنبش سبز کارگران ایران» با اشاره به جمعیت ۳۰ میلیونی کارگران ایران و خانواده‌شان، می‌نویسد که جامعه کارگری ایران نمی‌تواند «به سرنوشت خود و کشور بی‌تفاوت» باشد و می‌خواهد در کنار دانشگاهیان و سایر طبقات اجتماعی، «نیروی عظیمی» را به وجود آورده و ضمن اعتراض به «گروگان‌گیری رهبران حنبش سبز»، از حقوق قانونی خود نیز دفاع نماید.
شورای هماهنگی جنبش سبز کارگران ایران در این بیانیه با تاکید بر وجود بی عدالتی در جامعه، در انتقاد از شرایط اقتصادی کارگران ایران می نویسد: متاسفانه آمارهای رسمی دولت نشان می دهد که در سال های اخیر با توجه به خط فقر، وضعیت کارگران و به ویژه مستمری بگیران وخیم تر شده است. هزینه های زندگی حتی فشارش بیش از زمان جنگ بر روی دوش کارگران سنگینی می کند.
به نوشته «شورای هماهنگی جنبش سبز کارگران ایران»، جمهوری اسلامی «به هیچ وجه» نتوانسته شعارهای «پر طمطراق» عدالت و مهرورزی را در جامعه عملی سازد.
بر اساس این بیانیه، «امروز کارگران و بازنشستگان از امینت لازم برخوردار نیستند و هدفمند کردن یارانه‌ها که هدف‌اش به ظاهر حمایت از اقشار ضعیف بود به بلای جان آن‌ها تبدیل شده است».
طی روزهای گذشته «شورای هماهنگی راه سبز امید» و گروه‌ها و تشکل‌های سیاسی و مدنی دیگر با انتشار فراخوان و بیانیه‌هایی، از مردم ایران خواست در روز ۱۷ اسفند (همزمان با روز جهانی زن) در اعتراض به برخورد حکومت با مخالفان سیاسی و نیز برای بازتاب مطالبات برابری‌خواهانه زنان، دست به راهپیمایی بزنند.
همه اش زر مفته
ایران میدونه کی کاراشو انجام بده
الان که امریکا و اسرائیل دارن عمق استراتژیکشون رو تو ایران از دست میدن و نمیتونن از ایران بخوان که موسوی و کروبی رو آزاد کنه
اسراییل که داره می پاشه
امریکا هم از اون بیچاره تر
این کمپینهای حقوق بشری و فعالان سیاسی جنبش در خارج دارن چیکار میکنن؟چرا هیچ کمپینی برای آزادی موسوی و کروبی و همسرانشون بپا نمی کنن؟ همینه که این حکومت داره هرکاری دلش میخواد میکنه و از هیچ کاری هم ابا نداره.حالا هی بگیم چرا توی ایران مردم هرروز راهپیمایی نمی کنن؟توی خارج از ایران که چماقدارو بسیجی نیست ایرانیها چیکار میکنن؟