محمد معینی، نویسنده وبلاگ راز سر‌به مهر، عقیده دارد که با وجود تهدید‌های سال گذشته، محاکمه میرحسین موسوی و مهدی کروبی به «مصلحت» نظام نیست. وی این عقیده را به چالش می‌کشد
میرحسین موسوی و مهدی کروبی متهم اند؛ به خیلی چیزها، لااقل به مجموعه اتهاماتی که در این پانزده ماه گذشته به مشاوران و همراهانشان وارد شده، ولی چرا نباید محاکمه شان کنید؟
طبق قانون خود این نظام باید محاکمه شوند. حالا به کیفر این محاکمه «نشدن» – توجه کنید: «کیفر محاکمه نشدن» - نه سایت خبری فیلتر نشده دارند، نه روزنامه توقیف نشده، نه دفتر و دستک پلمپ و محاصره نشده، نه امنیت در محل زندگی و آمد و شد. دشنام‌دادن شان هم که ثواب‌دار شده. تازه اگر شاکی هم شوند، پیش فرض این است که خودشان مقصر و گناهکارند.قوه قضاییه را هم می ترسانند که نکند حق را بهشان بدهی!
جدّا فقط به خاطر «مصلحت» محاکمه نمی‌شوند؟ یعنی همین مصلحت، لت و پار کردن حقوق شهروندی‌شان را مجاز کرده؟ اینها یعنی این که پیش از محاکمه، پیش از اجرای عدالت، باید شرایط »مصلحت» احصا شود؟ این یعنی مصلحت مقدم بر عدالت؟ این یعنی این که اگر «مصلحت» نبود، برای کهریزک و برای کوی دانشگاه تهران هم محکمه‌ای بر پا نمی‌شد؟
یعنی شاید هیچ دادگاهی برای اقامه عدل نباشد مگر آن مصلحت دانسته شود؟ تازه اگر اساس برگزاری دادگاه بر مصلحت باشد، صدور حکمش چه رابطه‌ای با مصلحت خواهد داشت؟ این یعنی عدل «اصل» نیست؟ بزرگترین مصلحت نیست؟ یک اسم و یک بزک است این عدالت؟ اگر «آری» که چه هولناک است این، چه تلخ و چه ویرانگر است این.
هیچ دادگاهی دادگاه نیست؛ «مصلحت‌گاه» است ... لطفا میرحسین و کروبی را محاکمه کنید، در «داد»گاه.
آقایان موسوی و کروبی به دلیل خوشخدمتی برای انگلیس و اسرائیل و اهانت به رأی اکثریت مردم شریف ایران ، از طرف خود مردم محاکمه و حتی مجازات نیز شده اند - یکی از مجازاتهای آنها این است که جرأت نمی کنند بین مردم حاضر شوند و به ناچار خود را در خانه زندانی کرده اند .