شورای فرهنگی- اجتماعی زنان شورای عالی انقلاب فرهنگی، پیشنهاد اصلاح قانون کار از طریق «کاهش ساعت کاری زنان با تامین حقوق» و «منع کار زنان در شب» را مطرح و برای تصویب به مجلس فرستاده است.

شورای فرهنگی- اجتماعی زنان شورای عالی انقلاب فرهنگی، پیشنهاد اصلاح قانون کار از طریق «کاهش ساعت کاری زنان با تامین حقوق» و «منع کار زنان در شب» را مطرح کرده و برای تصویب به مجلس فرستاده است.

این شورا همچنین پیشنهاد کرده کمیته‌ای کارشناسی برای تعیین میزان ساعت کاری زنان تشکیل شود.

محمود احمدی‌نژاد سال گذشته گفته بود که می خواهد برای آنچه «حفظ و تقويت کرامت زنان ايرانی» خواند، برنامه کاهش ساعات کار زنان شاغل در دستگاه‌های دولتی را در دستور کار قرار دهد.

رییس مركز امور زنان و خانواده نهاد رياست‌جمهوری می‌گوید: لايحه كاهش ساعات كاری بانوان دو سال پيش به دولت داده شده، اما هنوز دولت آن را بررسی نكرده تا به مجلس برود و به قانون لازم‌الاجرا تبديل شود.

زهره طیب زاده نوری ادعا می کند که لايحه كاهش ساعت كار زنان شاغل تاثیر مثبتی در دستگاه‌های دولتی داشته و خواسته که این لایحه به‌سرعت نهایی شود.

طبيب‌زاده نوری می‌گوید: برای کاهش ساعت کاری زنان سه پیشنهاد مطرح شده است. اول آن‌که ساعت كار زنان به دلخواه آن‌ها كاهش يابد که البته این مساله اخلال در كارهای اجرايی را درپی داشت.

او همچنین گفته است: پیشنهاد دیگر این بود که زمان مشخصی برای همه كاركنان زن در ساعتی از روز تعيين شود كه اين نيز كار ادارات را با مشكل مواجه می‌‌كرد و نهایتا پيشنهاد شد که زنان کارمند با اختيار خود، دو روز در ماه غير از روزهای تعطيل از مرخصی استفاده كنند.

موضوع كاهش ساعت كار زنان چند سالی است كه به شكل‌های مختلف و در هر یک از دوره‌های مجلس مورد بحث و بررسی قرار گرفته و مصوباتی در اين باره به تصويب رسيده است و طرح تازه‌‌ای به‌شمار نمی‌رود.

در قوانین جمهوری اسلامی در مواد 1105 تا 1108 قانون خانواده، مرد نان‌آور خانواده شمرده می‌شود و دولت موظف به تامين شغل برای زنان نيست.

رییس دبیرخانه شورای فرهنگی- اجتماعی زنان براین باور است که دادن بیشتر فرصت‌های شغلی به زنان، تاثیر منفی بر خانواده‌ها خواهد داشت زیرا مردان نان آور خانه محسوب می‌شوند و نیاز به اشتغال در آن‌ها مهم‌تر است.

خانم حسینی همچنین معتقد است که زنان به‌اندازه مردان توان جسمی کار کردن ندارند و بنابراین کاهش ساعت کار آن‌ها امری ضروری است و باید شامل تمام زنان مجرد و متاهل باشد.

در تعاریف جمهوری اسلامی که بر وجود زن در خانواده تاکید می‌شود، ممکن است طراحان «طرح کاهش ساعت کار زنان» به‌دنبال دادن فرصت‌های شغلی زنان به مردان باشند تا با حل مشكل بيكاری مردان، مشكلات مالی خانواده‌ها را حل کنند.

این توجیه هم مطرح شده که با ايجاد شغل برای يک مرد، زمينه ازدواج او فراهم می شود و به اين ترتيب هزينه زندگی يک زن نيز توسط او تامين شود.

اما مدافعان برابری حقوق زنان می گویند که زن مستقل از مرد است و همانند مردان نیاز به شغل دارد.

از سوی دیگر، توجه به ساعات كاری زنان ناشی از وظايف و مسئوليت‌های مضاعف آنها در خانه و محل كار است.

آمار ارائه شده توسط سازمان ملل متحد در سال 2004 ميلادی، نشان می‌دهد که 85 درصد زنان در آلمان، 80 درصد در سویيس، 68 درصد در ژاپن و 58 درصد در كره در مشاغل پاره وقت فعاليت می‌كنند.

در ایران نیز به موجب قانون خدمت نيمه وقت بانوان مصوب سال 62 و قانون نحوه اجرای آن مصوب سال 64 و اصلاحات صورت گرفته در سال 76، درصورت تقاضای بانوان كارمند رسمی و ثابت و موافقت بالاترين مقام دستگاه، خدمت آنها به‌صورت نيمه وقت يا سه چهارم ساعات كاهش می‌يابد.

شورای فرهنگی- اجتماعی زنان شورای عالی انقلاب فرهنگی، همچنین بر رعایت «سیاست‌های اشتغال زنان» در قانون کار تاکید کرده است.

سیاست‌های اشتغال به کار در سال 1371 و در قالب 13ماده به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید.

اعضای شورای فرهنگی-اجتماعی پیشنهاد داده‌اند که برای کار زنان در شب، به‌جز مشاغلی مانند پرستاری که در قانون استثنا شده، منع قانونی ایجاد شود.

اکرم حسینی، رییس دبیرخانه این شورا می‌گوید که در صورت تصویب اصلاحیه قانون کار درباره ممنوعیت کار شبانه زنان، هیچ کارفرمایی حق بکارگیری زنان در شیفت شب و یا اجبار آنها برای کار در این زمان را نخواهد داشت و این اصلاحیه برای حمایت از زنان کارگر بسیار موثر خواهد بود.