«براساس آمار بهره‌وری در ایران زمان کار مفید در ادارات دولتی کشور به یک ساعت و چهار دقیقه در روز رسیده است.»

خبرگزاری مهر با اعلام این آمار گزارش داده است که متوسط کار روزانه مفید در بخش دولتی ایران یک ساعت و چهار دقیقه و در بخش خصوصی دو ساعت و شش دقیقه است.

براساس این گزارش میزان کار مفید هفتگی در ایران هم‌اکنون شش تا هفت ساعت است.

این در شرایطی است که طبق این آمارها «سهم ناهار خوردن، تلفن کردن و چای نوشیدن» در اداره‌های دولتی ایران از انجام کار مفید بیشتر است.

«وابستگی مردم به اقتصاد دولتی» و «وابستگی دولت به نفت»، ازجمله عمده‌ترین دلایل پایین بودن زمان کار مفید در ایران اعلام شده است.

ژاپن، کره جنوبی، چین و آلمان که براساس آمارها بالاترین ساعت کارمفید سالانه را دارند ازجمله کشورهایی هستند که به منبع درآمد نفتی تکیه ندارند.

در رده‌بندی کم‌ترین ساعات کار مفید سالانه در جهان پس از کویت با ۶۰۰ ساعت کار مفید و عربستان با ۷۲۰ ساعت کار مفید، ایران با ۸۰۰ ساعت کار مفید در رده سوم قرار می‌گیرد.

در این آمار مشخص نشده که آیا در محاسبه زمان کاری مفید روزانه و هفتگی، کاهش ساعات کار در ماه رمضان  منظور شده است.

دولت در ماه رمضان در حالی هر سال ساعت کار کارمندان را کاهش می‌دهد که تعداد روزهای تعطیل در تقویم ایران 72 روز در سال و تقریبا معادل یک پنجم روزهای سال است.

به گفته تحلیلگران اقتصادی «میزان قابل توجه تعطیلات» تنها عامل پایین بودن ساعت کار مفید در ایران نیست بلکه این معضل به عواملی مانند «ضعیف بودن فرهنگ کار»، «عدم آموزش واحدهای تولیدی» و «روند نامناسب حضور دولت در بازار اشتغال» بستگی دارد.

کاهش زمان کار مفید در ایران در شرایطی اعلام شده که محمود احمدی‌نژاد خواستار تعطیلی تمام اداره‌های دولتی در روز پنج‌شنبه شده است که بر این اساس دو روز از هفته تمام واحدهای تولیدی و نیروهای انسانی از فعالیت باز خواهند ماند.