حزب اعتدال و توسعه در سال ۱۳۸۰ توسط جمعی از فعالان سیاسی و اجرایی کشور با تحلیل یکسانی از شرایط داخلی و خارجی- که فرازهایی از آن در بیانیه اعلام موجودیت حزب منعکس است- با مجوز رسمی وزارت کشور آغاز به کار نمود.
مؤسسین حزب بر این باورند که توسعه، نه تنها با توجه به تحول جمعیتی در داخل، یک الزام اساسی در راستای پاسخگویی به انتظارات مردم خواهد بود، بلکه یک ضرورت قطعی در نظم نوین جهانی، جهت ارتقای جایگاه ایران در رقابت‌های بین‌المللی تلقی می‌گردد.
همچنین در دکترین سیاسی حزب، دستیابی به توسعه ملی و همه‌جانبه جز با برخورداری از همه ظرفیت‌های کشور و به‌کارگیری شایستگان تمامی جناح‌های سیاسی، قومی و مذهبی، در چارچوب قانون اساسی می‌سور نخواهد بود. از این رو، حزب معتقد است که با اعتدال سیاسی و احترام به حقوق ملت و پذیرش آزادی‌های فردی و اجتماعی مصرّح در قانون اساسی و تعامل سنجیده با کشورهای خارجی، امنیت داخلی و منافع ملی فراهم می‌گردد.
حزب اعتدال و توسعه در جهت ایفای مأموریت خود، منشور توسعه اعتدالی را مقتضی‌ترین دکترین و دولت اعتدالی را مناسب‌ترین شیوه حکمرانی برای افزایش کارآمدی نظام جمهوری اسلامی ایران ارائه نموده و توسعه‌محوری، فراجناحی، شایسته‌گزینی، تعامل‌گرایی، واقع‌نگری و عدالت‌جویی را از مؤلفه‌های دولت اعتدالی برمی‌شمارد.
در این مدت، کادر مرکزی حزب، موفق گردیده است نسبت به گسترش تشکیلات سازمانی در ۱۵ استان کشور، اقدام نموده و از همکاری بیش از ۱۸۸۴۰ نفر به عنوان اعضای وابسته و تعداد کثیری از شخصیت‌های سیاسی در قالب افراد مرتبط برخوردار شود.
فعالان این حزب، با عزم و امید و دعوت از هم‌اندیشان، همچنان در مسیر تحقق آرمان‌های حزبی و تأمین منافع ملی، معتقدانه گام برمی‌دارد.
