پرویز کلانتری، نقاش ایرانی که نمایشگاهی از آثار او در گالری شمس برپاست مهم‌ترین آسیب برای هنر و هنرمند را سیاست‌زدگی می‌داند.
پرویز کلانتری، نقاش ایرانی متاثر از وقایع پس از انتخابات ایران می‌گوید: هرچند همواره از سیاست پرهیز کرده‌ام، اما گویی نیروی سرکش نوجوانی در درونم سر طغیان دارد و می‌خواهد ترمزهای روانی را آزاد کنم و همراه با مردم پا به خیابان‌ها بگذارم.
کلانتری مهم‌ترین آسیب برای هنر و هنرمند را سیاست‌زدگی می‌داند و معتقد است: حکومت‌ها همواره می‌خواهند که از هنر یک چماق سیاسی بسازند و این بدترین بلایی است که هنر و اندیشه یک جامعه به آن دچار می‌شود.
به باور وی، هنر و هنرمند باید در بستر آزادی شکل گیرند و به حیات خود استمرار بخشند.
این روزها 17 تابلو از نقاشی‌های مینی‌مال پرویز کلانتری که در ادامه مجموعه کاهگلی‌هایش شکل گرفته‌اند در گالری شمس به نمایش گذاشته شده‌اند.
کلانتری که از نوجوانی با نقاشی همراه بوده و و هنرش را به صورت آدکامیک پی گرفته است، در دهه 40 به همراه حسین زنده‌رودی، محمد احصایی، پرویز تناولی و چند تن دیگر از نقاشان ایرانی، مکتب جدیدی به نام نقاشی سقاخانه‌ای را در نقاشی مدرن ایران ایجاد کردند.
کلانتری برای نخستین بار استفاده از کاهگل، چشم‌نظر و برخی از اشیا را در نقاشی مدرن ایران باب کرد و بیش از چهار دهه است که نقاشی کاهگلی را ادامه داده است.
برخی از نقاشی‌های این نقاش ایرانی رئالیسیتی، برخی مینی‌مالیستی و برخی آبستره و فیگوراتیو هستند.
کلانتری، مدیر سال‌های دور کانون پرورش فکری کودکان می‌گوید: نخستین جرقه‌های گرایش به خلق فضاهای بومی ایران و استفاده از کاهگل به واسطه سفرهای پیوسته به زادگاه پدریم طالقان در من به‌وجود آمد.
او در نقاشی، به عکاسی از واقیعت طبیعت پایبند است و همواره عناصر فرهنگ سنتی ایران در آثارش به چشم می‌خورد.
جواد مجابی، شاعر و منتقد هنری معتقد است که پرویز کلانتری در جدیدترین کارهای خود با حفظ عناصر شناخته شده آثارش، به مينی‌ماليسم روی آورده است. مجابی آثار اخیر کلانتری را در دو دسته جای می‌دهد.
به تعریف این منتقد هنری، در تعدادی از آثار کلانتری با استفاده از خشت و چند خط منحنی که نشان‌دهنده منحنی پشت بام‌های گلی خانه‌های مناطق کويری ايران است و در تعدادی ديگر با طراحی‌های ساده و مستقيم روی کاهگل سبک، خانه‌های کويری تصوير شده‌اند.
آثار كلانتری تاکنون در 30 نمايشگاه داخلی و بين‌المللی به نمایش گذاشته شده‌اند و به موزه‌های جهان‌نما، سعدآباد و هنرهای معاصر تهران و كرمان راه يافته اند و یکی از آثار او با عنوان «شهر ایرانی از نگاه نقاش ایرانی» در مقر سازمان ملل جای گرفته است.
به باور این نقاش، شهر ایرانی شهری است که پشت هر پنجره آن شاعری نشسته است و از نگاه او تمام مردم ایران شاعر هستند.
به تازگی نیز دو اثر از مجموعه کاهگلی‌های این هنرمند در «گالری نار» در کنار دیگر آثار هنرمندان ایرانی در نیویورک به نمایش درآمده است.
این نقاش که تاکنون دو کتاب در حوزه نقاشی و طراحی از وی منتشر شده است، قصد دارد مجموعه‌ای از نقاشی‌های مدرن خود را در قالب یک کتاب منتشر کند.
به تازگی کتاب «مرگ پایان کبوتر نیست» او مجوز نشر گرفته است و به زودی انتشارات کتاب‌سرا آن را منتشر می‌‌کند.
نام این کتاب بر گرفته از داستانی ساده و کوتاه است که «پرویز کلانتری» در سوگ دوست و همکار تصویرگرش «بهرام خائف» نوشته است و به پیشنهاد مدیر انتشارات «کتاب‌سرا» برای هر یک از داستان‌های این کتاب، تصویری کشیده است.
همچنین کتاب «شناخت‌نامه پرویز کلانتری»، شامل مجموعه گفت‌وگوها، نقدها، گزیده‌ای ازنقاشی‌ها و نقدهایی درباره ادبیات داستانی او، به همت «توکا ملکی» در حال گردآوری است و قرار است از سوی انتشارات مروارید منتشر شود.
