احمد زیدآبادی به شش سال زندان، پنج سال تبعید و محرومیت مادامالعمر از حرفه خبرنگاری محکوم شده است
«کمیته حمایت از روزنامهنگاران» روز دوشنبه اعلام کرد که احمد زیدآبادی، روزنامهنگار زندانی، به شش سال زندان، پنج سال تبعيد و محروميت مادام العمر از فعاليتهای اجتماعی و سياسی محکوم شده است.
حکم احمد زیدآبادی که در میان احکام صادرشده برای بازداشتشدگان اخیر، یک حکم سنگین بیسابقه است، در شرایطی صادر شده که 154 روز از بازداشت وی میگذرد.
براساس حکم دادگاه، محل تبعید زیدآبادی شهر گناباد در استان خراسان رضوی تعیین شده و مبلغ وثیقه او از 250 میلیون تومان به 500 میلیون تومان افزایش یافته است.
در تاريخ 12 مهرماه برای احمد زیدآبادی قرار وثيقه 250 میليون تومانی صادر شده بود و در حالی که خانوادهاش وثيقه را تامين و به دادگاه توديع کرده بودند، به دستور دادستان از آزادی وی جلوگیری شد.
احمد زیدآبادی، روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی اصلاحطلب و دبیرکل سازمان دانشآموختگان ایران اسلامی، روز 23 خرداد بازداشت شده بود.
زیدآبادی در انتخابات ریاستجمهوری خرداد از نامزدی مهدی کروبی، نامزد اصلاحطلب، حمایت کرده بود.
محمد عبدل دایم، هماهنگ کننده برنامه خاورمیانه و شمال آفریقا از کمیته حمایت از روزنامهنگاران، اعلام کرد که این نهاد مدافع حقوق خبرنگاران از «حکم شدید محکومیت زیدآبادی به زندان و ممنوعیت از خبرنگاری» خشمگین شده است.
دایم، از کمیته حمایت از روزنامهنگاران، تاکید کرد «صدور حکم زیدآبادی، تلاش بیشتر دولت ایران برای خفه کردن صداها پس از انتخابات ریاست جمهوری ماه ژوئن را نشان میدهد.»
مطبوعات و رسانههای کشور هنوز جرم احمد زیدآبادی را منتشر نکردهاند و نزدیکان او هنوز به این حکم واکنش نشان ندادهاند.
سازمان ادوار تحکیم وحدت از تشکلهای منتقد دولت محمود احمدینژاد است.
عبدالله مومنی، یکی از اعضای این تشکل، که اول تیرماه بازداشت شده بود، هفته گذشته به هشت سال زندان محکوم شد.
حسن اسدی زیدآبادی، محمد صادقی، حجت شریفی، سلمان سیما، کوهزاد اسماعیلی، موسی ساکت، نفیسه زارع کهن و مهرداد بزرگ، دیگر اعضای زندانی سازمان ادوار تحکیم هستند.
نامه به رهبر
احمد زیدآبادی، عضو شورای سیاستگذاری و دبیرکل ادوار سازمان تحکیم وحدت است که براساس گفتههای همسرش، در مجموع 35 روز از بازداشت خود را در انفرادی گذرانده است.
یکی از مهمترین اتهامهایی که در مدت بازداشت زیدآبادی به او وارد شده بود، نگارش نامهای خطاب به مقام رهبری است که در آن موضوع «انتقادناپذیری رهبر» را زیرسئوال برده بود.
احمد زیدآبادی در نامه دوسال پیش خود خطاب به آیتالله خامنهای، سئوال کرده بود «به چه علت شرعی، عقلی، قانونی و یا عرفی و بر اساس کدام مصلحت عمومی، پرسش علنی از رهبری و یا نقد گفتهها و عملکرد وی، عملا در جامعه ایران ممنوع است.»
نرگس محمدی، همسر زیدآبادی، دوماه پیش اعلام کرده بود که بازجویان از زیدآبادی خواستهاند که باید از رهبری بابت اینکه مقابل اسمش در این نامه کلمه «معظم» را ننوشته است، عذرخواهی کند.