پژوهشگران با نشان دادن این‌که چگونه اطلاعات خصوصی افراد روی اینترنت می‌تواند بازسازی شده و مورد استفاده قرارگیرد لزوم وجود قوانینی را در این زمینه مطرح می‌کنند

نیویورک تایمز با طرح به خطر افتادن حریم خصوصی افراد در اینترنت با استناد  با به برخی تحقیقات دانشگاهی می‌نویسد که چگونه امنیت شخصی افراد می‌تواند با استفاده از شیوه‌های پیشرفته آماری شکسته شود.

روزنامه نیویورک تایمز روز 16 مارس در مطلبی با عنوان «چگونه حریم خصوصی افراد روی اینترنت از بین می‌رود» نوشت: مردم اطلاعات زیادی از طریق اینترنت پخش می‌کنند که فرصت بازسازی اطلاعات و نتیجه‌گیری از آن را به دیگران می‌دهد.

خدماتی مانند فیس‌بوک یا توییتر مملو از جزئیات شخصی مانند کارت‌های تبریک ردوبدل شده، طرح موضوعات مربوط به کار و مدرسه، عکس‌های خانوادگی و فیلم‌های تماشاشده است.

دانشمندان کامپیوتر و کارشناسان سیاست‌گذاری می‌گویند که این اطلاعات می‌تواند به طور فزاینده با بازسازی کامپیوتری به خلق تصویری از هویت فرد یاری رساند.

این مساله مسئولان دولتی در آمریکا به خصوص کمیسیون تجارت فدرال آمریکا را واداشته که به تشکیل سه کارگاه آموزشی در این زمینه بپردازد که آخرین آن دیروز چهارشنبه برگزار شد.

این کمیسیون نگران آن است که قوانین مربوط به حمایت از حریم خصوصی نتواند با پیشرفت تکنولوژی جلو برود.

سال پیش در یک پروژه که در انستیتوی تکنولوژی ماساچوست از مهم‌ترین دانشگاه‌های تکنولوژی آمریکا،  انجام شد دو دانشجو توانستند نیمرخ بیش از چهارهزار دانشجو را بررسی کنند. آنها توانستند با 78 درصد دقت پیش‌بینی کنند که کدام یک از این نیمرخ‌ها متعلق به مردان همجنس‌‌گرا است.

نقب‌زدن به اطلاعات موجود اینترنتی که بر همبستگی‌های آماری متکی است تاکنون و عمدتا در قلمروی دانشگاه‌ها اتفاق افتاده است نه در میان سارقان هویت یا دلالان بازار.

در پاییز سال گذشته نت‌فلکس، که یکی از شرکت‌های اجاره فیلم در آمریکا است، یک میلیون دلار به یک گروه تحقیقات آمار و کامپیوتر پرداخت که به تحلیل تاریخچه اجاره فیلم به 500 هزار مشتری خود بپردازد و دقت پیش‌بینی پیشنهادهای این شرکت به مشتریانش را تا حداقل ده درصد افزایش دهد.

در هفته گذشته نت‌فلکس اعلام کرد که در نظر دارد دوباره این کار را انجام دهد. این مساله نگرانی کمیسیون تجارت آمریکا را افزایش می‌دهد.

در سال 2008 دو محقق در دانشگاه تگزاس نشان‌ دادند که با استفاده از اطلاعات آزاد نت‌فلکس مربوط به مشتریانش، با وجود کنارگذاشتن نام افراد و دیگر اطلاعات شخصی مستقیم آن‌ها، توانسته‌اند با استفاده از تحلیل‌های آماری الگوی تمایز فردی در درجه‌بندی فیلم‌ها و پیشنهاد به مشتریان شناسایی کنند.

اگرچه مردم در شبکه‌های اجتماعی  می‌‌توانند کارهایی برای افزایش امنیت حریم خصوصی خود انجام دهد، اما به نظر پژوهشگران این کارها به ندرت در دنیای کنونی ارتباطات پیچیده اینترنتی کافی است.

این پژوهشگران با اشاره به این که «الگوهای ارتباط اجتماعی افشاکننده‌ است» می‌گویند: «اگرچه ممکن است افراد اطلاعات شخصی خود را افشا نکنند اما دوستان و همکاران آن‌ها احتمالا با اشاره به مدرسه، محل کار، جنسیت، محل زندگی و علائق‌شان این کار را می‌کنند.»

به گفته هارولد آبلسون، پروفسور علوم کامپیوتر در دانشگاه ام.آی.تی آمریکا، «حریم خصوصی دیگر یک مساله فردی نیست».

نیویورک تایمز به نقل هارولد آبلسون می‌نویسد که در دنیای اینترنت امروز، مادر شما درست می‌گوید که «مردم تو را با توجه به اینکه با کی دوست هستی، قضاوت می‌کنند.»

این روزنامه آمریکایی همچنین می‌نویسد که سال گذشته در مطالعه دیگری، دو محقق در دانشگاه تکزاس و استانفورد توانستند کد مخزن اطلاعات ناشناس نت‌فلکس را باز کنند.

آنها نشان دادند که می‌توانند بیش از 30 درصد استفاده‌کنندگان توییتر و خدمات وبلاگ‌های کوچک و فلیکر، که یک سرویس اشتراک عکس اینترنتی است، را بدون اطلاعات شاخص افراد مانند نام یا ایمیل،‌ آنها را شناسایی کنند.

فعالان در زمینه حریم خصوصی به خصوص از کار دو محقق دانشگاه کارنگی‌ملون بیشتر از همه تلاش‌های پیشین در این زمینه نگران شده‌اند.

نیویورک تایمز در بخشی از گزارش خود می‌نویسد که این دو پژوهشگر توانسته‌اند شماره امنیت اجتماعی 8.5 درصد متولدان آمریکا بین سال‌های 1989 تا 2003 را که تقریبا پنج میلیون نفر را در بر می‌گیرد، با دقت پیش‌بینی کنند.

شماره امنیت اجتماعی در آمریکا شماره‌ هویتی افراد است که کاملا جنبه خصوصی دارد و به‌خصوص مورد توجه سارقان هویت است. این شماره‌ها هم نماینده افرادند و هم وسیله‌ای برای دسترسی به سیستم بانکی، کارت‌های اعتباری و نقل‌وانتقال‌های پولی آنها.

کار این دو پژوهشگر به طور خاص خطر بالقوه وجود آزادانه اطلاعات در اینترنت را مطرح می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه مجرمان می‌توانند از شیوه‌های مشابه در سرقت‌های بزرگ هویتی سود ببرند.

به طور کلی فعالان حریم خصوصی نسبت به شیوه‌های جدید جمع‌آوری اطلاعات که قانونمند نشده‌اند، نگرانند.

آنها از خودداری شرکت‌ها در آینده معاملات اینترنتی نگرانند که خدمات یا فروش محصولات خود را براساس ارجاعات یا پیش‌بینی‌های آماری صرفا به برخی افراد محدود کنند.

نیویورک تایمز مطلب خود را با این پند از جان کلین برگ، پروفسور علوم کامپیوتر دانشگاه کرنل که به کارایی قانونمندی در این زمینه تردید دارد، به پایان می‌برد که «وقتی شما روی اینترنت درحال انجام کاری هستید باید طوری عمل کنید که گویی در ملاءعام درحال آن کار هستید. چرا که شرایط روز به روز در این جهت پیش می‌رود.»