«اخبار زنان» درمقاله‌ای به تلاش‌های زنان روزنامه‌نگار ایرانی پرداخته‌است که علیرغم فشارهای مختلف، علیه سانسور و کنترل به‌پاخاسته‌اند
سایت «اخبار زنان» در مقاله‌ای با اشاره به سرکوب جدی روزنامه‌نگارن زن ایرانی می‌نویسد آن‌ها درحال چیره‌شدن بر پیشرفته‌ترین نرم‌افزار سانسور و کنترل در منطقه هستند.
در این مقاله از زنان ایرانی یاد شده‌است که دست به مبارزه اینترنتی برای حقوق برابر زده‌اند و این درحالی‌است که نیروهای امنیتی به شدت در حال کنترل اینترنت و سرکوب طرفداران سایت‌های «مردم‌سالارانه» هستند.
«پروین اردلان» در یک مصاحبه تلفنی با اشاره به بسته‌شدن نشریات زنان درایران گفت «ما برای خود دنیای جدیدی در فضای سایبری خلق کرده‌ایم.»
«تغییر برای برابری» و کمپین یک میلیون امضا
پروین اردلان، عضو موسس و نویسنده «تغییر برای برابری» است که در سال 2006 در اینترنت پایه‌ریزی شد. این حرکت توانست کمپین یک میلیون امضا را به‌راه اندازد که حرکتی توده‌ای با پیشگامی زنان و خواهان پایان بخشیدن به قوانین تبعیض‌آمیز در ایران است.
«تغییر برای برابری» در حال حاضر، منبع اطلاعاتی موثق حقوق زنان نیز محسوب می‌شود که دارای خط مشی فعالیت نیز هست. مثلا در سال 2008 آن‌ها قانون آزادی چند زنی را به چالش کشیدند.
دست اندر کاران «تغییر برای برابری» در ماه مارس از تمام فعالان حقوق زن در سطح جهان دعوت کردند تا با حرکتی یک‌پارچه، از زنان ایرانی برای داشتن حقوق قانونی خود جانبداری کنند.
خانم اردلان در این زمینه می‌گوید «ما از رسانه‌های اجتماعی به‌عنوان ابزار خبری استفاده می‌کنیم. زنان ایران خواهان آزادی و برابری هستند. ما می‌خواهیم به دنیا نشان دهیم که تنها نیستیم.»
«تغییر برای برابری» توانسته از تلاش‌هایی که به منظور متوقف کردن فعالیت اینترنتی آن‌ها صورت می‌گیرید جان سالم به‌دربرد. از زمان برپایی این سایت، بخش ایرانی آن 23 بار هک شده که آخرین نوبت آن 16 مارس جاری چند روز پس از آن بود که اردلان جایزه گزارشگران بدون‌مرز را در پاریس دریافت کرد.
دولت ایران پروانه انتشار مجله ماهیانه «زنان» را که پیشگام حقوق زنان بود دو سال پیش به طور دائم لغو کرد.
اردلان با استفاده از تجربیات خود به دلیل شروع کار روی اینترنت از اواسط دهه 1990 دست به پایه‌گذاری کمپین یک میلیون امضا زد.
او ضعف انتشار اینترنتی را در آن می‌داند که همه مردم از آن استفاده نمی‌کنند.
اما براساس مطالعه مرکز «برکمن» دانشگاه هاروارد در سال 2009، 70 هزار بلاگ فعال در ایران وجود داشته است. ایران دارای جمعیت جوان و باسواد است که فاصله کمی بین سطح سواد زنان و مردان آن وجود دارد. 60 درصد فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها زن هستند، اگرچه این امر ورود آن‌ها به بازار کار را تضمین نمی‌کند.
پروین اردلان چند حکم از مقامات قضایی به خاطر فعالیت‌هایش درایران دریافت کرده‌است و قصد دارد فعلا دور از وطن در سوئد زندگی کند.
پروین اردلان؛ برنده جایزه «نتی‌زن»
سازمان «دیده‌بان گزارشگران بدون مرز» که مرکز آن در پاریس است، 12 مارس، خانم اردلان را به عنوان اولین برنده جایزه «نتی‌زن» خود معرفی کرد.
این جایزه که نام آن برگرفته از دو کلمه به معنای «شبکه» و«شهروند» است تلاش‌های بلاگر، روزنامه نگار یا دگراندیش سایبری را به رسمیت می‌شناسد که آزادی بیان را ترویج می‌دهند.
اما خانم اردلان جایزه را به همه همکارانش در زندان اهدا کرد. بیش از 50 فعال این جنبش از زمان راه‌اندازی این سایت توسط مقامات امنیتی فراخوانده شده، بازداشت و به زندانی شده‌اند.
آخرین بلاگر زن بازداشت شده، سوسن محمدخانی قیاسوند بوده که در ماه مارس بازداشت شده است. خانم قیاسوند درباره مباحث زنان در کردستان می‌نویسد.
شیرین عالم‌هالی و زینب جلیلیان هم دو فعال کرد حقوق زنان هستند که بر اساس گزارش دیده‌بان حقوق بشر در حال حاضر محکوم به مرگ شده‌اند.
رکورد جهانی برای روزنامه نگاران زندانی
ایران امسال توانست رکورد جهانی زندانیان روزنامه‌نگار را به‌دست‌آورد. دست کم 35 نفر در حال حاضر پشت میله‌های زندان هستند که البته تعداد آن‌ها از 52 نفر، به شکرانه مرخصی موقت، به 35 کاهش یافته است. بر اساس گزارش کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران که مرکز آن در نیویورک است پنج نفر از این زندانیان، زن هستند.
به عقیده محمد عبدالدائم، هماهنگ کننده برنامه خاورمیانه‌ای کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران «به زندان انداختن زنان به خاطر این‌که خواهان تساوی حقوق هستند تنها آن‌ها را فعال‌تر و برانگیخته‌تر می‌کند.»
او گفته است که ایران تنها کشور منطقه است که دارای نرم‌افزار و سخت‌افزار بسیار پیچیده و سازمان‌یافته برای ردیابی انتشارات آن‌لاین است و می‌تواند هر مطلبی را که تهدیدکننده امنیت ملی بداند فیلتر سازد.
خدمات پست الکترونیک «جی‌میل» نیز در بخشی از یک عملیات گسترده سانسور سایبری در ماه فوریه مختل شد.
در 14 مارس 2010 دادستانی تهران از دستگیری 30 نفر در ارتباط با توطئه سایبری آمریکا خبر داد. براساس گزارش دیده‌بان حقوق بشر بیشتر بازداشت‌شده‌ها، فعالان حقوق بشر از جمله فعالان حقوق زنان و اقلیت‌های قومی ایران بودند.
پروین اردلان، با اشاره به این‌که شبکه‌های اجتماعی اینترنت امنیت انتشار اخبار را زیاد می‌کند می‌گوید «وقتی آن‌ها کسی را بازداشت می‌کنند که ناشناس است به زندان انداختن او بدون هیچ حرکتی از سوی حامیانش آسان‌تر است.»
زیمنس و نوکیا افشا شدند
پس از آنکه شیرین عبادی برنده جایزه نوبل و فعال حقوق زنان، شرکت آلمانی زیمنس و شرکت فنلاندی نوکیا را برای در اختیارگذاشتن نرم‌افزار و تکنولوژی‌هایی به دولت ایران که می‌تواند برای کنترل تلفن‌های همراه و پیامک‌ها استفاده شود، محکوم کرد، پارلمان اروپا نیز از این دو شرکت به خاطر دادن ابزارهای سانسور و نظارت به دولت ایران انتقاد کرد. هرچند این شرکت‌ها اتهامات را رد کردند.
براساس اطلاعات سایت ایرانی «برابری، حالا» که یک سازمان غیرانتفاعی بین‌المللی حقوق زنان است حداقل پنج هزار زن و مرد از زمان انتخابات ایران در سال پیش بازداشت شده‌اند که بسیاری از اعضای کمپین یک میلیون امضا در میان آن‌ها هستند.
سرکوب دولت ایران به گفته «اخبار زنان» آن‌قدر شدید بوده است که سازمان‌های دیده‌بان بین‌المللی به دشواری توانسته‌اند به ردیابی افراد بازداشت‌شده و علت آن بپردازند؛ به‌ویژه این‌که گزارشگران بین‌المللی اندکی در داخل کشور هستند و منابع محلی نیز به‌شدت تحت فشار نیروهای امنیتی قراردارند.
«اخبار زنان» در پایان گزارش خبری خود به نقل از فارز ثنایی، محقق خاورمیانه دیده‌بان حقوق بشر در نیویورک می‌نویسد: «بازداشت افراد (در ایران) بدون این‌که بدانند اتهامشان چیست و پس از چند روز یا هفته آزاد شوند، خیلی متداول است.»
