سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی خواستار اجرای قانون جرم سیاسی بر اساس قانون اساسی و «رعایت حقوق انسانی، عرفی و قانونی زندانیان سیاسی در مدت حبس و بازداشت» شد.
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران خواستار اجرای قانون جرم سیاسی بر اساس قانون اساسی و «رعایت حقوق انسانی، عرفی و قانونی زندانیان سیاسی در مدت حبس و بازداشت» شد.
این تشکل اصلاح‌طلب و مخالف دولت در بیانیه‌ای که شامگاه یکشنبه 22 فروردین منتشر کرد، همچنین بر «بی‌گناهی بازداشت شدگان حوادث پس از انتخابات سال قبل» تاکید کرد و خواستار آزادی آنان شد.
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی از جمله تشکل‌های عمده اصلاح‌طلب ایران است که در انتخابات ریاست جمهوری خردادماه 88 از نامزدی میرحسین موسوی حمایت کرد و پس از انتخابات، به نحوه برگزاری آن و نتایج اعلام‌شده‌اش اعتراض کرد.
پس از انتخابات خرداد سال گذشته، برخی از بلندپایه‌ترین اعضای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی بازداشت شدند و احکام سنگینی برای برخی از آنان صادر شده است.
بهزاد نبوی، مصطفی تاج‌زاده، فیض‌الله عرب‌سرخی، و جواد امام از جمله اعضای این سازمان هستند که پس از انتخابات دستگیر شده‌اند.
اصل «معطل» 168 قانون اساسی
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در بیانیه‌اش همچنین بر لزوم اجرای قانون جرم سیاسی در ایران تاکید کرده است. این بیانیه می‌گوید: متأسفانه برخلاف نص صریح اصل 168 قانون اساسی جمهوری اسلامی مبنی بر رسیدگی به جرائم سیاسی در دادگاه‌های صالحه و با حضور هیئت منصفه، اراده حاکم از تصویب قانون جرم سیاسی خودداری می‌کند.
با وجود تصریح این اصل از قانون اساسی، تاکنون قانونی برای تعریف جرم سیاسی و مجرمان سیاسی تعریف نشده است.
در بیانیه سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی درباره علت لزوم اجرای قانون جرم سیاسی آمده است که وجود قانون جرم سیاسی اولاً انکار وجود متهمان سیاسی را منتفی می‌سازد و ثانیاً با مشخص ساختن حقوق متهمان سیاسی برخوردهای خودسرانه با آنان را در مراحل بازجویی، محاکمه و نیز محکومیت به شدت محدود می کند.
این تشکل اصلاح‌طلب ضمن اشاره به «تجربه تلخ بازداشتگاه کهریزک» و «وضعیت ناگوار زندانیان سیاسی»، یادآوری کرده است: تعداد زیادی از محکومان سیاسی تحت عنوان محکومان جرائم ضد امنیتی از جوانانی که در اعتراضات خیابانی دستگیر شده‌اند تا روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی در بندهای عمومی کنار قاچاقچیان مواد مخدر و قاتلان نگهداری می‌شوند.
کش و قوس بی‌سرانجام تعریف جرم سیاسی
سابقه تعریف جرم سیاسی در ایران به حدود یکصد سال پیش و در زمان تصویب قانون اساسی مشروطیت باز می گردد، اما هیچ گاه قانونی در باره آن به تصویب نرسید. پس از انقلاب سال 57 با آنکه این موضوع به عنوان یکی از موارد مطرح در اصل 168 قانون اساسی جمهوری اسلامی گنجانده شد و به تصویب رسید، اما هنوز به اجرا در نیامده است.
این در حالیست که از ابتدای پیروزی انقلاب تا سال 87 هیچ تعریف مشخصی از جرم سیاسی و مصادیق آن در ایران وجود نداشت. در سال 87 و در زمان ریاست آیت الله هاشمی شاهرودی، قوه قضاییه در چارچوب لایحه پیشنهادی قانون مجازات اسلامی مصادیقی از جرم سیاسی مطرح شده است.
براساس این تعریف فعالیت‌های تبلیغی مؤثر علیه نظام، برگزاری اجتماعات یا راهپیمایی‌های غیرقانونی، نشر اكاذیب یا تشویش اذهان عمومی از طریق سخنرانی در مجامع عمومی، انتشار در رسانه‌ها، توزیع اوراق چاپی یا حامل‌های داده و امكان آن، تشكیل یا اداره جمعیت غیرقانونی یا همكاری مؤثر در آنها، تلاش برای ایجاد یا تشدید اختلاف بین مردم در زمینه‌های دینی، مذهبی، فرهنگی و نژادی از مصادیق جرم سیاسی به شمار می رود.
همچنین برای مرتکبین جرایم سیاسی مجازات‌هایی از شش ماه تا دو سال حبس، تبعید و محرومیت از حقوق اجتماعی تا پنج‌سال در نظر گرفته شده است.
در عین حال، براساس اصل 168 قانون اساسی رسیدگی به جرایم سیاسی و مطبوعاتی علنی است و با حضور هیات منصفه در محاکم دادگستری صورت می‌گیرد.
با این حال جلسه دادگاه معترضان از جمله در ماه‌های پس از انتخابات خردادماه 88، بدون حضور هیات منصفه برگزار شده است
اتفاقا برخورد ج ا با کودتای قرقیزستان کاملا طبیعی است و ۲ وجه جداگانه دارد . چون رهبر کودتا مقام ارشد سابق کمونیست است آنها اینرا شکست انقلاب مخملی و در راستای بازگشت به روسیه یعنی مثل اوکراین و شکست گرجستان در اوستیا تفسیر میکنند . اما از آنطرف دوست ندارند جنبش سبز که با خیانت توده ایها به شکست و افتادن در مسیر سازش و بی عملی انجامید دوباره به شکل رادیکال فعال شود و یک دولت شبیه دولت قبلی ( شاهنشاهی ) یا لیبرال هوادار امریکا با حمایت امریکا و اینبار با سکوت روسیه سر کار بیاید . به عبارت بهتر آنها از ساخت و پاخت روسیه و امریکا وحشت دارند . یعنی اینکه امریکا قرقیز و اوکراین را داده باشد به روسیه و ایران را گرفته باشد ! این ترس واقعی است بنابر این آنها هوشیارانه دارند بند بازی میکنند . اما آنکه تکلیفش را نمیدانست مارکسیست های روسی هستند . اینها تا ۲ روز ساکت بودند تا روسیه حمایت کرد اینها در وب سایت های زنجیره ای روسی شروع به تفسیر مثبت و احتیاط آمیز کردند . الان هم نگران هستند ایران به دست امریکا بیفتد . اینها که در رسانه های ج ا و جنبش موسوی نفوز زیادی دارند و حتا در رادیو فردا نفوز کرده اند ( آمریکائیها هم این را میدانند ) تحلیل های ضد و نقیض میدهند. بالاترین هم وب سایت نیست . هر گروهی که ۳۰ تا ۴۰ عضو داشته باشد میتواند با لینک دادن مطالبش را آنجا بچپاند . چپ ها هم بیکارند هم گروه های ۵۰ تا ۶۰ نفره با سلیقه های مختلف ولی متعهد عالیه امریکا و لیبرال ها و ملیون و سلطنت طلبان و به نفع کمونیست ها و روسیه دارند . اینها جو بالاترین را تحت تاثیر مصنوعی قرار میدهند .
واقعا جای تاسف است اگر امریکا ایها این چیزها را ندانند و گول نقابداران کمونیست را بخورند . چون بار دیگر ما مثل زمان مصدق از داشتن یک دولت ملی دموکراتیک و هم سو با غرب محروم میشویم . یا عده ای شارلاتان نقابدار حزب پرچمی مثل کودتاچیان قرقیز به حکومت میرسند یا یک دیکتاتوری نظامی مثل پاکستان ضیا الحقی . ایرانیان شایسته یک حکومت ملی مثل ترکیه و مالزی و تایوان و سنگاپور و کره جنوبی هستند .
زیبا کلام بسیار نکته مهمی را انگشت گذاشته که چپ روسی از ان وحشت دارد . می گوید تفکرات ما (چه حکومتیان ، چه اصلاح طلبان و چه براندازان ) به غلط تحت تاثیر القاءات حزب توده از ۱۳۲۰ تا حالا ضد آمریکایی است . تا این زمینه فکری وجود دارد ما قادر به انجام هیچ تغییر مثبتی نیستیم .
رادیو فردا مسیر غلط و خطرناکی را در پیش گرفته که ناشی از رسوخ همین طرز فکر التقاطی است . شما باید از ملی گرایان ایرانی که خواهان جمهوری ایرانی دوست غرب و دموکرات واقعی هستند حمایت کنید ولی حتا همین تحلیل شما توسط کسانی که ریشه در تفکر چپ روسی دارند نوشته شده .