گروهی از زندانیان سیاسی زندان اوین از دبیرکل سازمان ملل خواسته‌اند که در سفر به ایران از بازداشتگاه‌ها و زندان‌های کشور دیدن کند
گروهی از زندانیان سیاسی زندان اوین برای نخستین بار از بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد خواسته‌اند در جریان سفرش به ایران، از زندان‌های کشور دیدن و با زندانیان به‌طور خصوصی گفت وگو کند.
براساس گزارش سایت سحام نیوز، ارگان رسمی حزب اعتماد ملی، گروهی از زندانیان سیاسی بند 350 زندان اوین این درخواست را در نامه‌ای مطرح کرده‌اند که عیسی سحرخیز، روزنامه‌نگار زندانی به نمایندگی از طرف آنان، نامه را امضا کرده است.
دولت ایران از دبیرکل سازمان ملل دعوت کرده بود که برای شرکت در کنفرانس خلع سلاح هسته‌ای که 28 فروردین در تهران برگزار شد به ایران سفر کند اما آقای بان کی مون در این کنفرانس شرکت نکرد.
براساس نامه که با امضای زندانیان سیاسی ایران روز 28 فروردین منتشر شده است، زندانیان بند 350 زندان اوین خطاب به آقای بان گفته‌اند «این اقدام فرصتی را فراهم می‌آورد تا جنابعالی به‌طور دقیق در جریان بخشی از موارد زیر پا گذاردن اصول اولیه آزادی ، دموکراسی و عدالت و همچنین ابعاد گسترده نقض حقوق بشر به‌ویژه موارد شاخص دوران دستگیری‌ها ، بازجویی‌ها، تفهیم اتهام‌ها و محاکمه‌های فرمایشی تحت فشارهای روحی و جسمی اخیر قرار بگیرید و از نزدیک با شرایط خاص بازداشتگاه‌ها و زندان‌های ایران به‌خصوص بند 350 زندان اوین اشنا شوید.»
زندانیان سیاسی بند 350 زندان اوین در این نامه «از سانسور همه جانبه رادیو و تلویزیون دولتی بر برنامه‌های خبری و ممنوعیت دسترسی زندانیان سیاسی به روزنامه‌های متعلق به اصلاح‌طلبان و دگراندیشان» به آقای بان نوشته‌اند.
عیسی سحرخیز، امضاکننده این نامه، مدیر کل مطبوعات داخلی وزارت ارشاد در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی و عضو انجمن دفاع از آزادی مطبوعات بود که 12 تیر سال 88 یعنی کم‌تر از یک ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم دستگیر شد.
دعوت‌های قبلی
پس از اعلام نتیجه جنجالی انتخابات ریاست جمهوری دهم که 22 خرداد 88 برگزار شد، بسیاری از سازمان‌ها و فعالان حقوق بشر خواستار سفر آقای بان به ایران شدند تا نگرانی جامعه جهانی از نحوه برخورد با معترضان را به رهبران ایران گوشزد کند.
شیرین عبادی، وکیل و فعال حقوق زنان و کودکان و برنده جایزه نوبل صلح، از نخستین افرادی بود که در روزهای اولیه پس از انتخابات ریاست جمهوری در خرداد 88 از آقای بان برای سفر به ایران دعوت کرد.
در نامه دیگری که 265 چهره سرشناس و دانشگاهی جهان در مرداد 88 برای دبیرکل سازمان ملل نوشتند، از دبیرکل سازمان ملل خواسته شده‌بود که یک کمیته بین‌المللی حقیقت‌یاب برای بررسی فرآیند رای‌گیری، شمارش آرا و اعلام نتایج موارد تقلب و دستکاری در آرای مردم تشکیل دهد.
در آذرماه سال 88 نیز گروهی از روزنامه‌نگاران ایرانی در نامه‌ای سرگشاده خطاب به بان کی مون نوشتند: «خواستار آن هستیم که شما مقامات و مسئولان جمهوری اسلامی ایران را به پایان دادن به نقض آشکار حقوق اولیه روزنامه‌نگاران و مجاز شمردن آزادی مطبوعات در ایران فرا بخوانید.»
انتقاد بان کی مون از دولت ایران
دعوت دولت ایران از دبیر کل سازمان ملل به ایران در شرایطی است که آقای بان از نحوه برخورد دولت ایران با معترضان به انتخابات انتقاد کرده بود.
آقای بان در گزارشی که مهرماه 88 به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه داد، از آنچه نقض گسترده حقوق بشر توصیف کرد وهمچنین اعدام نوجوانان در ایران انتقاد کرد.
نگرانی عفو بین‌الملل
پس از انتشار گزارش‌هایی درمورد شکنجه و تجاوز جنسی زندانیان معترض به انتخابات، دبیر کل سازمان عفو بین‌الملل از آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، خواسته بود که «هرچه سریع‌تر از یک هیات کارشناسی مستقل بین‌المللی برای رسیدگی به موضوع شکنجه در زندان‌های جمهوری اسلامی دعوت کند.»
ایرنه خان در بیانیه‌ای که 24 مرداد 88 منتشر شد، گفت که براساس گزارش‌های رسیده از ایران، هم مردان و هم زنان در زندان‌های ایران مورد تجاوز جنسی قرار گرفته و به شیوه‌های دیگر شکنجه شده که در مواردی منجر به مرگ به مرگ آنها شده است.
دبیر کل عفو بین‌الملل این سخنان را پس از آن مطرح کرد که مهدی کروبی از تجاوز جنسی به بازداشت‌شدگان معترض به انتخابات سخن گفت.
بازداشتگاه کهریزک از جمله زندان‌هایی بود که شماری از بازداشت‌شدگان پس از انتخابات در آنجا نگهداری می‌شدند و درپی انتشار اخباری از شدت برخوردهای فیزیکی و تجاوز‌های جنسی، به دستور آیت‌الله خامنه‌ای رهبری جمهوری اسلامی، بسته شد.
بند 350 و گمنامان
بسیاری از فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران و نزدیکان سرشناس دو رهبر معترضان به انتخابات بازداشت شدند و دادگاه آنان را به براندازی نرم و انقلاب مخملی متهم و روانه بند 350 زندان اوین کرد.
درمیان این زندانیان بند 350 اوین، افرادی بودند که درمورد وضعیت آنان اطلاع‌رسانی انجام نشد و خانواده‌هایشان با رسانه‌ها گفت وگو نکردند اما رهبران مخالف دولت نسبت به وضعیت این افراد «گمنام» ابراز نگرانی کردند.
اطلاع دقیقی از شرایط زندانیان گمنام پس از انتخابات در زندان های کشور دسترس نیست اما زندانیان بند 350 اوین توانسته‌اند برای دبیرکل سازمان ملل نامه بنویسند.
از زمان انتخابات 22 خرداد 88 تاکنون، معترضان، هنرمندان و دانشگاهیان ایرانی چندین بار به دبیرکل سازمان ملل نامه نوشته‌اند که درخواست برای آزادی جعفر پناهی، کارگردان زندانی، یکی از این موارد است.
