کارگران ایرانی در بیانیه پایانی تجمعی که در روز کارگر برگزار کردند آورده‌اند: اکنون کارگران بسیاری از شرکت‌ها ماه‌هاست حقوق دریافت نکرده‌اند اما برای پیگیری حقوق خود هیچ ابزار مشخصی ندارند.

یازده اردیبهشت در ایران مصادف با اول ماه مه در جهان روز جهانی کارگر است. این روز یادآور تلاش کارگرانی است که در جدال برای به دست آوردن حداقل معیشت و ساعت کار عادلانه رو در روی سرمایه‌داری و حامیان دولتی آنها ایستادند و با نثار خون خود تاریخ را ورقی دیگر زدند تا حقانیت کارگران را به اثبات برسانند.

از آن تاریخ به بعد شرایط کار برای کارگران تحت تاثیر رشد صنعت و تغییر شکل جریان سرمایه‌داری، تغییرات اساسی کرد و لزوم فعالیت کارگران و تشکل‌های آنها برای مقابله با استثمار نوین نیروی کار،‌ شکل تازه‌ای به خود گرفت امروز ده‌ها سال از این واقعه می‌گذرد و جریان سرمایه‌داری از حد وحدود مرزهای جغرافیایی کشور عبور کرده و جهانی شده است.

منافع سرمایه‌داری در هم تنیده شده و سرمایه‌داری جهانی با این‌که فرهنگ‌ها زبان‌ها و ملیت‌های متفاوت دارند ولی هیچ‌گاه منافع مشترک‌شان را فراموش نمی‌کنند و خود را یک خانواده بزرگ می‌دانند به همین جهت است که سازمان جهانی تجارت درست می‌کنند تا بتوانند منافع جهانی خود را تضمین کنند تا سرمایه‌داران منابع خود را در مقابل هم نبینند. امروز ما شاهدیم که جریان حرکت سرمایه آزادی کامل دارد و برای تضمین و تامین سود آن مسیران را ضمانت کرده و اصل و فرع آن را بیمه می‌کنند و حتی اگر لازم باشد حقوق کارگران را در پای آن قربانی می‌کنند.

به طور مثال قوانین حمایتی کار و تامین اجتماعی را تغییر می‌دهند حق اخراج را آزادانه در اختیار کارفرمایان قرار می‌دهند معافیت‌های مالیاتی طولانی مدت وضع می‌کنند و در مجموع همه نوع رانتی به سرمایه‌داران می‌دهند تا آنها تشریف فرما شوند.

ولی در شرایط برابر،‌ کارگران حق جا به جایی ندارند تحت شرایطی دولت‌ها در جهت تضعیف حقوقشان قوانین وضع می‌کنند و آنها برای دفاع از حداقل حقوقشان باید مبارزه کنند.

مبارزاتی که بعضا باخشونت نیروهای نظامی و امنیتی کشورشان مواجه می‌شود همچنین در جریان بحران‌های اقتصادی، کارگران اولین گروه آسیب پذیر هستند که باید تاوان بلند پروازی و منفعت طلبی سرمایه‌داری را بدهند. با توجه به وضعیت اقتصادی و شرایط کشورها مشکلات جامعه کارگری می‌تواند شرایط متفاوتی داشته باشد.

به کارگیری کودکان، تبعیض جنسیتی در خصوص حقوق برابر، عدم رعایت اصول ایمنی و بهداشت محیط کار، عدم رعایت ساعت کار، مقاومت در ایجاد و شکل گیری تشکل های صنفی کارگران و مانع تراشی در جهت فعالیت تشکل های مذکور و از همه مهمتر کاهش حمایت‌های اجتماعی و سخت‌گیری در این زمینه از سوی دولت‌ها از مواردی است که معمولا به طور گسترده در این کشورها اتفاق می‌افتاد همین نابرابری‌ها کافی است که کارگران را معترض کند و آنها را برای تامین حداقل‌های حقوق خود به خیابان‌ها بیاورد.

روز جهانی کارگر روزی است که باید با همه این ویژگی‌هایش گرامی‌اش بداریم این روز بر همه کارگران آزاده ایران و جهان مبارک باد. در عین حال فراموش نمی‌کنیم که اکنون کارگران بسیاری از شرکت‌ها ماه‌هاست حقوق دریافت نکرده‌اند اما برای پیگیری حقوق خود هیچ ابزار مشخصی ندارند. در کشور ما قراردادهای سفید امضای بدون تاریخ با اخذ ضمانت از کارگران همچنان گرفته می‌شود و تا زمانی که حقوق خود را مطالبه می‌کنند آنها را اخراج می‌کنند و از آن بدتر این‌که کارگران رامتهم به کم کاری و بی انضباطی و سایر اتهامات نیز می‌کنند.

1- حمایت قلبی و عملی خود را از انقلاب شکوهمند اسلامی و رهبری عظیم الشان آن حضرت آیت الله خامنه‌ای (مد ظله العالی) ابراز نموده و بار دیگر اعلام می‌نماییم که در صورت هرنوع تعرض به ارگان نظام مقدس تا پای جهان ایستادگی خواهیم نمود.

2- ما از دولت می‌خواهیم هر چه سریعتر نسبت به تدوین تصویب واجرای آیین نامه قانون بیمه کارگران ساختمانی که مدت‌هاست معطل مانده حسب درخواست‌های نمایندگان و موافقت وزیران مرتبط و دستور ریاست محترم جمهوری اقدام نمایند.

3- ما خواهان اعلام و محاسبه سابقه بیمه‌ای کارگران ساختمانی از زمان تصویب قانون یعنی اسفند 87 می‌باشیم.

4- ما خواهان رسیدگی کامل به حقوق کار کارگران صنفی نظیر کارگران ساختمانی، کارگران خباز و حرف و مشاغل آزاد که غالب آنها فاقد ساعت مشخص کار و دیگر حمایت‌های قانون کار و تامین اجتماعی می‌باشند، هستیم.

5- ما از دولت می‌خواهیم هر چه سریعتر نسبت به برچیدن شرکت‌های تامین نیروی انسانی که عمدتا طرف قرارداد شرکت‌های دولتی هستند و فقط برای بهره‌کشی از نیروی کار به وجود آمده‌اند اقدام کند.

6- جامعه کارگری ایران خواستار تقویت مذاکرات و امضای پیمان‌های جمعی فی مابین کارگران و کارفرمایان برای حل مشکلات پیش رو و پذیرش آن از سوی دولت به عنوان قوانین روابط کار می‌باشد.

7- سازمان تامین اجتماعی یک نهاد عمومی غیر دولتی است که باید با مشارکت کارگران کارفرمایان و حضور حاکمیتی دولت تشکیل شود.

ما خواهان ترکیب سه جانبه در ارگان این نهاد و همچنین استقلال کامل اداری و مالی آن می‌باشیم. هرگونه اقدامی در خصوص دولتی کردن این نهاد و ارگان این سازمان از نظر ما غیر متعارف و محکوم است.

8- تعهدات سازمان تامین اجتماعی از جمله پرداخت مستمری به بیش از 1،400،000نفر تحت پوشش این سازمان از محل پرداخت‌های کارفرما، کارگر و دولت به دلیل عدم پرداخت نزدیک به 21 هزار میلیارد تومان بدهی از سوی دولت امکان پذیر نیست.

متاسفانه این سازمان بامشکل جدی منابع رو برو شده و بیم آن می‌رود که تعهدات آن در آینده دچار اختلال شود که خود یک معضل جدی اجتماعی به شمار می‌رود لذا ما خواستار پرداخت تدریجی بدهی دولت در یک برنامه زمان بندی شده کوتاه مدت می‌باشیم.

9- قانون هدفمندکردن یارانه‌ها هنوز اجرایی نشده، قیمت بسیاری کالاها و خدمات با تایید دولت افزایش یافته است. یقینا اجرای این قانون به طور قابل توجهی به بار تورمی آن خواهد افزود لذا ما خواستار تزریق به موقع منابع کافی به حساب کارگران شاغل و صندوق تامین اجتماعی جهت تقویت قدرت خرید مستمری بگیران و بیکاران تحت پوشش می‌باشیم. اشتباه احتمالی یقینا هزینه‌ای اجتماعی غیر قابل بازگشت از خود بر جای خواهد گذاشت.

10- الحاق صندوق‌های بازنشستگی و همچنین اقشار مختلف جامعه به سازمان تامین اجتماعی که منابع مورد نیاز آن از سوی دولت پرداخت نمی‌شود مورد اعتراض جامعه کارگری است و ما از دولت و مجلس می‌خواهیم از تحمیل چنین تعهدی به سازمان تامین اجتماعی جدا خودداری کنند.