معاون رییس‌جمهور ایران در نیویورک با هفته‌نامه نیویورکر مصاحبه کرد و درباره اسرائیل، معترضان در ایران، حقوق‌بشر و اولویت مسائل هسته‌ای سخن‌گفت

هفته‌نامه نیویورکر دو روز قبل، 16 اردیبهشت، متن مصاحبه‌ خود با اسفندیار رحیم مشایی را، که همزمان با سفر گروه ایرانی برای شرکت در کنفرانس منع سلاح‌های هسته‌ای در نیویورک انجام شده بود، منتشر کرد. 

به نوشته این مجله، آقای مشایی نه تنها رئیس دفتر رئيس جمهور بلکه دوست قدیمی‌ محمود احمدی‌نژاد، دارای خویشاوندی نسبی با او و عضو حلقه بسیار خودمانی اوست؛ حلقه‌ای که جناحی را در میان جناح سردمداران قانون‌گذار کشور تشکیل می‌دهد.

نیویورکر با اشاره به سابقه جنجالی اسفندیار مشایی، از سخنان او در باره دوستی با مردم اسرائیل، انتخابش به عنوان معاون ریاست جمهوری از سوی احمد‌ی‌نژاد، عزلش پس از مخالفت رهبر و در نهایت انتخاب مجدد او به ریاست دفتر رئیس‌جمهور نوشته‌است.

این مجله با اشاره به معروفیت مشایی به عنوان فردی نسبتا میانه‌رو و غیر قابل پیش‌بینی از قول روزنامه‌نگاران ایرانی، وی را فردی نزدیک به محمود احمدی‌نژاد از نظر سیاسی و معنوی می‌داند و  عقیده دار که این که هر دو دیدگاه‌های مشابهی در مورد رابطه شخصی با امام زمان دارند.

آقای مشایی، که نیویورکر وی را «مرد چهل‌ونه ساله باریک‌اندامی با موهای جوگندمی و چهره‌ای خشک با کت‌وشلواری تیره و پیراهن راه‌راه بی‌یقه» وصف می‌کند، ضمن رد کردن مخالفت ایران با توافق‌نامه وین برای فرستادن اورانیوم غنی‌شده به روسیه و  مخالفت با هم‌نظر نبودن سیاستمداران ایرانی در مورد غنی‌سازی در خارج از کشور، آمریکا را به چند صدایی متهم می‌کند و به گفته‌های احمدی‌نژاد در باره اختلاف بین دولتمردان آمریکایی اشاره می‌کند.

وی ضمن اشاره به این که ایران دولت اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسد تصریح می‌کند که قصد حمله به اسرائیل و اشغال این کشور توسط ایران «تبلیغات» است و آن‌ را «بی‌پایه و نادرست» می‌خواند. او در مقابل اسرائیل را متهم می‌کند که همواره ایران و سایر ملل منطقه را تهدید یا اشغال کرده‌است.

مخالفان و معترضان

اسفندیار رحیم مشایی نظر رئیس‌جمهور ایران را- که  مخالفان در ایران آزادند و تنها کسانی زندانی هستند که به خانه‌های مردم حمله کرده، ‌شیشه‌ها را شکسته یا ماشین آتش زده‌اند- کاملا تایید می‌کند و می‌گوید که افراد کمی در زندان هستند.

او در پاسخ خبرنگار نیویورکر که استناد به زندانی‌بودن 38 خبرنگار و مرخصی موقت 18 نفر می‌کند و علت آن را جویا می‌شود پاسخ می‌دهد: آن‌ها دیگران را تحریک کرده‌اند تا آن خراب‌کاری‌ها را بکنند. وی با رد سیاسی بودن جرم این افراد، از قوانین موجود در هر کشور سخن می‌گوید و تاکید می‌کند که «هیچ‌کس به‌خاطر سخنانش بازداشت نشده».

سرپرست نهاد ریاست جمهوری ایران در ادامه می‌گوید: «کسانی بوده‌اند که تبلیغات وسیع برای تحریک مردم و ایجاد فضای ملتهب کردند. آن‌ها سعی در تشویق مردم به خشونت می‌کنند.»

او در این زمینه افزود: «آن‌ها گروه‌های مشخصی را سازمان دادند، ماشین‌ها و چیزهای دیگر را در تهران متمرکز کردند و سعی‌کردند کارشان را از طریق رسانه ها انجام دهند. این افراد متفاوت از افرادی هستند که صرفا روزنامه‌نگارند.»

وقتی آقای مشایی گفت که دولت می‌خواهد به این افراد کمک کند، خبرنگار نیویورکر پرسید که چرا دولت می‌خواهد به افرادی کمک کند که تهدیدی برای کشور هستند.

دبیر کمیسیون فرهنگی دولت ایران ضمن اشاره به این‌که آن‌ها «تهدیدی» نیستند گفت که آن‌ها در زندانند چرا که قانون را نقض کرده‌اند. آن‌ها می‌خواهند حکومت را عوض کنند. ولی دارای خانواده اند. برخی پشیمانند، و ما هیچ خطری از ناحیه آن‌ها احساس نمی‌کنیم.

هنگامی که گزارشگر نیویورکر به زندانی‌بودن افراد سیاسی اصلاح طلب و به‌طور خاص به علی ابطحی و مصطفی تاج‌زاده اشاره کرد و پرسید که آیا آن‌ها هم در اعمال خشونت‌بار دست داشتند، اسفندیار مشایی با تکرار گفته هایش مجددا تصریح کرد که کسانی هستند که برای تغییر رژیم سازمان‌دهی می‌کنند و این در هر کشوری جرم به حساب می‌آید.

او سخن خبرنگار را در خصوص بازداشت آقای تاج زاده پیش از آغاز تظاهرات‌های تهران درست ندانست، اما تایید کرد که بسیاری دستگیر شدند. هرچند وی ادامه داد: «آنها به زندان نرفتند. برخی نیز اصلا دستگیر نشدند و برخی موقتا زندانی شدند و فورا آزاد شدند و محاکمه هم نشدند.»

احزاب سیاسی اصلاح‌طلب

در ادامه خبرنگار از ممنوعیت فعالیت دو حزب اصلاح طلب، جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب، پرسید و آقای مشایی در پاسخ گفت که گروه‌های سیاسی مسئولیت ایجاد فضای سیاسی سالم را برعهده دارند و اگر گروهی علیه منافع ملی حرکتی کند نباید اجازه حرکت به آن داده شود. ولی تصریح کرد که آن‌ها می‌تواند احزاب سیاسی دیگری تشکیل دهند.

اسفندیار مشایی جرم‌بودن گفت‌وگو با گزارشگران خارجی و استاندارد دوگانه در این زمینه را، که گزارشگر نیویورکر مدعی آن بود، به شدت رد کرد و گفت که چنین چیزی در ایران جرم حساب نمی‌شود به همین دلیل هم رییس‌جمهور با خبرنگاران خارجی صحبت می‌کند.

حقوق بشر

رییس دفتر رئيس جمهور ایران در پاسخ به گفته دیگر خبرنگار در مورد احتمال مدیریت غلط جریانات پس از انتخابات از سوی دولت گفت که هیج سوءمدیریتی رخ نداده و به تبلیغات غرب علیه ایران در دوران انتخابات اشاره کرد.

او در باره حقوق بشر و نقض آن از سوی ایران نیز به استاندارهای دوگانه غرب اشاره کرد و گفت که آن‌ها از مسئله حقوق بشر به عنوان ابزاری سیاسی استفاده می‌کنند.

آقای مشایی سخن خبرنگار مبنی بر مقام دوم ایران در جهان از نظر اعدام را هم تکذیب کرد ولی گفت که بیشتر اعدام شدگان در ارتباط با مواد مخدر بوده‌اند و هیچ کس به خاطر دیدگاه‌های سیاسی اعدام نشده‌است. وقتی خبرنگار گفت که او استناد به گفته‌های سازمان‌های بین‌المللی و غیردولتی می‌کند آقای مشایی گفت که آن‌ها همه تحت فشارند.

او غرب را «یک دروغ‌گوی بزرگ» خواند و گفت که هیچ‌کس در دنیای شرق به کشورهای غربی اعتماد ندارد.

اولویت مسئله هسته‌ای

 آقای مشایی در باره درجه بندی مسئله هسته‌ای در میان اولویت‌های داخلی و بین‌المللی ایران، گفت که مسئله هسته‌ای اولویت اول ایران است و نه‌تنها مسئله امنیت ملی است بلکه مسئله‌ای اقتصادی نیز است.

عضو کمیسیون اقتصادی دولت درباره اهمیت اقتصادی انرژی هسته‌ای برای ایران گفت «اگر ما بخواهیم هزار مگاوات برق تولید کنیم نیاز به 7 میلیون بشکه نفت داریم چیزی حدود 560 میلیون دلار. اما اگر بخواهیم از طریق انرژی هسته‌ای همان هزار مگاوات برق را تولید کنیم تنها 60 میلیون دلار نیاز داریم.»

اسفندیار مشایی در این زمینه ادامه داد که آمریکا می‌داند ما قصد ساخت بمب اتمی نداریم، اما می‌خواهد ما به نفت وابسته باشیم تا غرب ما را از طریق قیمت نفت کنترل کند.

او ادامه داد: اما انرژی هسته‌ای می‌تواند فشار وارده بر ایران را کاهش دهد. پس ما در این زمینه مصالحه نمی‌کنیم و هیچ چیز نمی‌تواند ایران را نسبت به توقف برنامه هسته‌ای‌اش دلسرد کند.