خبرگزاری فارس، کانون نویسندگان و برخی از شاعران و نویسندگان ایرانی را به تلاش برای براندازی نظام جمهوری اسلامی و شرکت در «فتنه بعد از انتخابات» متهم کرد.

خبرگزاری فارس، کانون نویسندگان و برخی از شاعران و نویسندگان ایرانی را به تلاش برای براندازی نظام جمهوری اسلامی و شرکت در «فتنه بعد از انتخابات» متهم کرد.

این خبرگزاری در گزارشی با عنوان «نقش عناصر ادبی برانداز در فنته بعد از انتخابات»، مدعی شد که عده‌ای از نویسندگان و شاعران که هسته اصلی آنها از اعضای کانون نویسندگان ایران تشکیل شده، «علاوه بر تنظیم بیانیه‌هایی علیه جمهوری اسلامی ایران، در حوادث بعد از انتخابات و تشویق مردم به حضور در خیابان‌ها برای به چالش کشیدن نظام، در سازماندهی تجمعات خیابانی و اغتشاشات نقش پررنگی داشتند».

به گزارش فارس، در جریان حوادث پس از انتخابات، این نویسندگان، « هم‌صدا با سایر جریان‌های ضدانقلاب با استفاده ابزاری از شعر و ادبیات به اقدامات تحریک ‌کننده و فحاشی نسبت به نظام جمهوری اسلامی ایران پرداختند.»

براندازی از درون

خبرگزاری فارس در این گزارش، در بررسی نقش برخی از نویسندگان، شاعران و مترجمان داخل کشور در رویدادهای پس از انتخابات در ایران، برخی از این افراد را به طور مشخص با نام و هویت اصلی‌شان معرفی کرد و از برخی دیگر به طور غیرمستقیم و با عناوینی چون « شاعره پیر»، « عنصر خود فروخته» و «عنصر وابسته» نام برد.

فارس درباره نقش فرزانه طاهری، مترجم سرشناس و همسر هوشنگ گلشیری در «سازماندهی فتنه» می‌نویسد: وی به عنوان عضوی از دو گروه فمینیست‌ها و جامعه ادبیاتی کشور با امضای بیانیه‌ها، سخنرانی‌های متعدد در شهرهای مختلف، حضور در تجمعات غیرقانونی و همچنین نوشتن مطالب متعدد در روزنامه توقیفی و سایت‌های ادبی نقش مؤثری در تشویق و تحریک مردم برای حضور در خیابان‌ها و اقدام علیه نظام، یکی از پرتحرک‌ترین اعضای جامعه ادبیاتی علیه نظام بود.

نویسنده فارس، نگارش داستان‌هایی با موضوع «خفقان جامعه»، «کشتار مردم» و «وحدت معترضان» را از «فعالیت‌های براندازانه» خانم طاهری ذکر کرده است.

نویسنده این گزارش، با خواندن سیمین بهبهانی، غزل‌سرای معاصر به عنوان «شاعره پیر»، وی را «عنصر خودفروخته» و جزو «حلقه اصلی حمایت شاعران و نویسندگان از آشوب‌طلبان» معرفی کرد که اشعار زیادی را در حمایت از «اغتشاشگران» سروده است.

به نوشته فارس، «اشعار فتنه‌خیز» خانم بهبهانی، «در اولین روزهای اغتشاشات، نقل محافل ضدنظام بود».

فارس همچنین درباره خانم بهبهانی می‌نویسد: وی بعد از ادعاهای «واهی» یکی از نامزدها درخصوص تجاوز به زندانیان در جمهوری اسلامی، شعر دیگری سرود.

اشاره فارس به شعری است که سیمین بهبهانی، بعد از انتخابات سال گذشته ریاست جمهوری در ایران، در واکنش به وقایع بازداشتگاه کهریزک و انتشار خبر تجاوز و آزار جنسی به معترضان بازداشت شده در این بازداشتگاه سروده بود:

سجاده فرش عنف و تجاوز ای داعیان شرع خدا را
بر قتل عام دین و مروت دست که بسته چشم شما را
الله اکبر است که هر شب همراه جان آمده بر لب
آتش فکن به بال شیاطین کرده است پاره پاره فضا را
از شرع غیر نام نمانده است وز عرف جز حرام نمانده است
بر مدعا گواه بیارم جسم ترانه قلب ندا را

خبرگزاری فارس در بخش دیگری از گزارش خود با اشاره به داستان‌ نویسی که قبل از انتخابات از نامزدی میرحسن موسوی حمایت کرده و منتقد دولت آقای احمدی‌نژاد بود، بدون اینکه نامی از این نویسنده ببرد، وی را «حلقه اصلی ادبیاتی‌های معاند نظام» برشمرده و می‌نویسد: او علاوه بر امضای اکثر بیانیه‌های حمایتی از موسوی و آشوبگران، به صورت فردی نیز اظهارنظرهایی علیه سیاست‌های نظام داشته و در نشریات مختلفی فعالیت مطبوعاتی کرده است.

به گزارش فارس این نویسنده، صاحب اثری «مبتذل و اباحه‌گر» است که پس از 14 بار تجدیدچاپ، توقیف شد.

این خبرگزاری همچنین در گزارش خود از نویسنده دیگری نام می‌برد که به ادعای این خبرگزاری، « لیدر ادبی و مجازی آشوبگران» و«ازعناصر فعال در اغتشاش‌گری در زمان انتخابات» بود.
به نوشته خبرگزاری فارس، این نویسنده (خبرگزاری فارس، نام او را ذکر نمی‌کند)، که « در جامعه ادبی نیز فردی مطرح است صبح روز انتخابات به طرز عجیبی احمدی‌نژاد را بازنده انتخابات خواند و پیروزی احمدی‌نژاد را مساوی با تقلب در انتخابات دانست».

خبرگزاری فارس همچنین بدون ذکر نام شمس لنگرودی، شاعر سرشناس ایران، وی را یکی دیگر از «شاعران فعال در اغتشاشات در ایام قبل از انتخابات» نامید که بعد از انتخابات، «به حمایت علنی از آشوب‌ طلبان برخواست و چندین شعر در حمایت از آنها سرود».

این خبرگزاری در گزارش خود، با اشاره به شعری که شمس لنگرودی، شاعر سرشناس ایران در سوگ ندا آقا سلطان دختری که در جریان درگیری‌های پس از انختابات در ایران کشته شد، سرود، می‌نویسد: وی اولین شعر خود را به ندا آقا سلطان اختصاص داد و در آن دولت و حکومت را به آدم‌کشی محکوم کرد... اشعار وی در حمایت از «آشوبگران» به‌طور روزانه در نشریات و سایت‌های متعدد «ضدانقلاب» و از جمله «سایت صهیونیستی بالاترین» منتشر می‌شد.

براندازی از بیرون

فارس در این گزارش همچنین به همسویی «عناصر خارج‌نشین» و برخی «جریان‌های مخالف نظام در خارج از کشور» با «جریان فتنه» در داخل کشور، اشاره کرده است و از نویسندگان تبعیدی مثل رضا براهنی، عباس معروفی، اسماعیل خویی و شهرنوش پارسی‌پور، به عنوان بخشی از جریان «فتنه» و «آشوب طلبی» علیه نظام جمهوری اسلامی نام می‌برد.

نویسنده گزارش فارس، براهنی را عضو سابق فرقه دمکرات آذربایجان خواند و به داشتن گرایش‌های پان ترکیستی و ضد دینی متهم کرد. به نوشته فارس، براهنی « با تن دادن به خواسته‌های فمنیست‌های داخلی، از حقوق مردانگی خود گذشته و اظهاراتی برای بازپس‌گیری حقوق زنان در سایت‌های فمنیستی مطرح کرده است.»

خبرگزاری فارس، شهرنوش پارسی‌پور، نویسنده سرشناس ایرانی مقیم آمریکا را نیز به داشتن «انحرافات جنسی» متهم کرد که کتاب «مستهجن و ضد دین و عرف» زنان بدون مردان را نوشته است.

نویسنده فارس در پایان این گزارش، به مسئولان نظام جمهوری اسلامی درباره خطر نفوذ نویسندگان و «عوامل براندازی نرم» در عرصه ادبیات و فرهنگ ایران هشدار داده و از غفلت آنها در این زمینه به شدت انتقاد کرده است.

به گزارش فارس، برخی از این نویسندگان، مباحث مربوط به «انقلاب‌های رنگی» یا «براندازی نرم»، را در آثار داستانی خود ترویج می‌کنند. این خبرگزاری از کتاب «جامعه مدنی، مبارزه مدنی» نوشته جين شارپ و رابرت هلوی به عنوان «اثر ضد امنیتی» اسم می‌برد که در آن «روش‌های آموزش براندازی نرم، به صورت رسمی ترویج و تبلیغ» می‌شود.

كتاب «جامعه مدنی، مبارزه مدنی» درباره عدم خشونت، دموکراسی و جامعه مدنی  با ترجمه مهدی کلانتر‌زاده به وسیله انتشارات روشنگران و مطالعات زنان در ایران منتشر شده است.

اين کتاب به ارائه شیوه‌هایی می‌پردازد که ضمن انتقاد و تقابل با حكومت‌ها، از آسیب به نهادهای مدنی و گسترش هرج و مرج که خود زمینه برآمدن حکومت‌های غیر مردمی جدید است، خودداری شود.

پرونده‌سازی جمهوری اسلامی علیه نویسندگان و روشنفکران ایران

این نخستین بار نیست که یک رسانه رسمی وابسته به جمهوری اسلامی (خبرگزاری فارس)، نویسندگان، شاعران و روشنفکران ایرانی مستقل و منتقد حکومت را به تلاش برای راه انداختن «انقلاب مخملی» و « براندازی نرم» حکومت متهم ساخته و به پرونده سازی علیه آنها دست می‌زند.

طی سال‌های گذشته، روزنامه کیهان و صدا و سیمای جمهوری اسلامی، در ابعاد وسیع و به شکل‌های مختلف این ماموریت را به عهده داشته و اجرا کرده‌اند.

حسین شریعتمداری، سردبیر روزنامه کیهان و نویسندگان زیر مجموعه او در کیهان از جمله نویسنده‌ای به نام پیام فضلی‌نژاد، با انتشار سلسله مقاله‌هایی در این روزنامه، با عنوان «نیمه پنهان»، به تخریب چهره نویسندگان و هنرمندان مستقل ایرانی منتقد دولت پرداخته و آنها را به تلاش برای براندازی نظام و مشارکت در پروژه‌های «انقلاب مخملی» و «براندازی نرم» متهم کرده است.

پیام فضلی‌نژاد که زمانی در زمینه سینما و ادبیات فعالیت داشت، بعد از دستگیری‌اش به همراه تعداد دیگری از منتقدان سینما از جمله کامبیز کاهه، سینا مطلبی و سعید مستغاثی در سال 1382 به عنوان پژوهشگر در روزنامه کیهان به کار مشغول شد و به نظریه‌پردازی درباره «دشمنان انقلاب اسلامی» و جست‌وجوی رد پای آنان در میان نویسندگان و روشنفکران ایرانی پرداخت.

وی به بهانه مبازه با «ناتوی فرهنگی» و «شوالیه»‌های آن، به پرونده‌سازی علیه این نویسندگان و روشنفکران دست زد و با تجسس در زندگی خصوصی آنها، به تخریب شخصیت اجتماعی آن‌ها پرداخته و آن‌ها را متهم به جاسوسی و ارتباط با عوامل سیا و صهیونیستی کرد.

سعید مستغاثی نویسنده دیگر سینمایی نیز همانند پیام فضلی‌نژاد، بعد از آزادی از زندان، در بخش دیگری از دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی یعنی صدا و سیما به کار مشغول شد و با ساختن برنامه‌های مستند و گزارش‌های خبری، فعالیت گسترده‌ای را علیه روشنفکران و نویسندگان مستقل ایران آغاز کرد.

سعید مستغاثی در مجموعه مستند تلویزیونی «راز آرماگدون» با عنوان «معبد تاریکی» که در سه قسمت در باره فراماسونری در ایران تهیه کرد، بسیاری از روشنفکران و نویسندگان معاصر ایران را به فراماسون بودن و همکاری با دستگاه‌های جاسوسی غرب و صهیونیسم متهم کرد.

پیام فضلی نژاد همچنین در کتاب «شوالیه‌های ناتوی فرهنگی» که با مقدمه حسین شریتعمداری از سوی روزنامه کیهان منتشر شد، به افشاگری در مورد تعداد زیادی از چهره‌های مطرح روشنفکری دینی و سکولار امروز ایران از جمله سید محمد خاتمی، رامین جهانبگلو، عطا‌الله مهاجرانی، شیرین عبادی، فاطمه حقیقت‌جو، دکتر سروش و بسیاری دیگر پرداخت.

این کتاب، جلد سی‌ام از مجموعه کتب «نیمه پنهان» بود که با ادعای بررسی ریشه‌های «انقلاب مخملی» در ایران و معرفی عوامل پنهان آن منتشر شد.