نسخه آرشیو شده

ایران؛ مهمترین چالش در مسیر مذاکرات صلح خاورمیانه
SAUL LOEB/AFP/Getty Images مذاکرات صلح خاورمیانه در واشنگتن
از میان متن

  • باراک اوباما تصور می‌کند که می‌تواند نتانیاهو را وادار به پذیرش صلح کند، در حالی که با توجه به روابط دو کشور در زمان ریاست جمهوری بوش و کلینتون، این طرز تفکر، تعصب در نوع روابط دو کشور را به وضوح به نمایش می‌گذارد
مردمک
جمعه ۱۲ شهریور ۱۳۸۹ - ۱۱:۱۶ | کد خبر: 55840

روزنامه تلگراف در گز‌ارشی به بررسی روند مذاکرات صلح خاورمیانه و برسی نقش آمریکا در آن پرداخته است.

روزنامه تلگراف، چاپ لندن در گزارشی به بررسی برخی از ابعاد مذاکرات صلح خاورمیانه پرداخته و ایران را مهمترین چالش موجود در منطقه در مسیر مذاکرات صلح خاورمیانه معرفی کرده است.

این روزنامه روز پنجشنبه، دوم سپتامبر (12 شهریور)، همزمان با از سرگیری مذاکرات صلح خاورمیانه در واشنگتن، در گزارش خود به قلم «استفان پولارد»، نوشته است: شروع مذاکرات در شرایط فعلی دقیقا به معنی رسیدن به موضع مشترک میان اسرائیل و فلسطین نیست، بلکه تغییر ادبیات سیاسی در میان دو کشور تلقی می‌شود. همان چیزی که در چانه زنی میان آمریکا، اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطین به خوبی مشهود است.

نویسنده این گزارش از سرگیری مذاکرات صلح خاورمیانه در واشنگتن را به منزله معامله‌ای میان آمریکا و اسرائیل تلقی می‌کند که در آن طرف اسرائیلی تلاش دارد حسن نیت خود را نشان دهد.

به باور نویسنده این گزارش، آمریکا در مسیر کنترل فعالیت‌های هسته‌ای ایران با اسرائیل همکاری می‌کند و در مقابل اسرائیل بر سر میز مذاکره با تشکیلات خودگردان فلسطین نشسته است تا شاید یک بار برای همیشه بحران این دو کشور از میان برداشته شود.

نویسنده گزارش به عنوان مصداق این تحلیل به موضوع توقف ساخت و ساز شهرک‌های یهودی نشین در کرانه باختری رود اردن اشاره کرده است که با موافقت مستقیم بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، انجام شده است.

اگر چه در حال حاضر تمام مقامات اسرائیل چشم‌انداز روشنی را برای مذاکرات صلح خاورمیانه ارزیابی می‌کنند، اما در اصل آقای نتانیاهو همواره اعتقاد داشته است که نباید صلحی زود هنگام را در مسیر این مذاکرات پیش‌بینی کرد.

روزنامه تلگراف در این مقاله به بررسی نقش آمریکا در مذاکرات صلح خاورمیانه پرداخته است و می‌نویسد که از نگاه اسرائیلی‌ها آمریکا واسطه‌ای است که نقش عمده‌ای برای اسرائیل در پیشبرد این مذاکرات قائل است.

باراک اوباما تصور می‌کند که می‌تواند نتانیاهو را وادار به پذیرش صلح کند، در حالی که با توجه به روابط دو کشور در زمان ریاست جمهوری بوش و کلینتون، این طرز تفکر تعصب در نوع روابط دو کشور را به وضوح به نمایش می‌گذارد.

این تعصب در افکار، دو کارکرد برای آمریکا می‌تواند داشته باشد؛ در زمان متقاعد کردن فلسطینی‌ها در مسیر صلح موجب جلب اعتماد از طرف اسرائیلی شود و در عین حال این سیاست به متقاعد کردن بسیاری از اسرائیلی‌هایی که مخالف با فرایند صلح هستند، منجر می‌شود.

به عقیده نویسنده تلگراف، با توجه به شرایط موجود، افق مذاکرات حکایت از بی‌میلی فلسطینی‌ها و سردی طرف اسرائیلی در روند مذاکرات دارد.

در این گزارش تاکید شده که آمریکا نمی‌تواند به عنوان واسطه‌ای صادق در مسیر مذاکرات صلح خاورمیانه عمل کند؛ چرا که آمریکا از قدرت مالی کافی برخوردار نیست تا همچون اسرائیل، سایر کشورهای خاورمیانه را نیز با دلار و موقعیت‌های اقتصادی تطمیع کند.

آمریکا از ابتدای سال 2010 تا کنون بیش از 2.7 میلیارد دلار به اسرائیل کمک کرده است که پرداخت این رقم به هر کشوری می‌تواند کمک مالی در خور توجهی به شمار آید.

به گزارش روزنامه تلگراف، پس از اسرائیل، مصر بیشترین کمک مالی از آمریکا را به مبلغ سالانه دو میلیارد دلار دریافت می‌کند؛ اگرچه در سال گذشته افغانستان، پاکستان و عراق بیشترین کمک مالی را پس از اسرائیل دریافت کرده‌اند و بنابراین مصر به رتبه پنجم دریافت کنندگان کمک مالی از آمریکا سقوط کرده‌ است.

همچنین بر اساس این گزارش، حکومت خودگردان فلسطین از سال 2007 تا کنون سالانه دو میلیارد دلار به منظور اجرای طرح‌های امنیتی در فلسطین و اجرای طرح‌های توسعه‌ای در این کشور از آمریکا دریافت کرده است.

اگرچه اسرائیل بیشترین میزان کمک‌های مالی را از سوی آمریکا جذب می‌کند، اما این کمک‌ها در شرایطی که آمریکا میزان مشابهی از کمک مالی در اختیار همسایگان این کشور قرار می‌دهد، چندان هم چشمگیر نیست.

در بخش دیگری از این گزارش به بررسی نقش بنیامین نتانیاهو در مرکز سیاست‌های اسرائیل پرداخته و تاکید شده است که آقای نتانیاهو به عنوان نخست وزیر اسرائیل علاقه‌ای ندارد تا در دور دوم نخست وزیری‌ خود اشتباهات دوره اول را تکرار کند.

روزنامه تلگراف می‌نویسد: اگرچه نتانیاهو به عنوان چهره‌ای عملگرا به منتقدانش اجازه انتقاد می‌دهد، اما در نهایت باید بداند که مذاکرات صلح خاورمیانه می‌تواند آخرین فرصت برای او باشد.

نویسنده روزنامه تلگراف از سرگیری مذاکرات صلح خاورمیانه را اقدامی سازنده اریابی کرده است. به گفته او هر چند موفقیت این مذاکرات می‌تواند بهترین پایان برای آن به حساب آید اما حتی شکست این مذاکرات نیز خود منجر به ایجاد فاصله تا بدترین حالت ممکن در روابط است.

نویسنده روزنامه تلگراف، شکست این دور از مذاکرات صلح خاورمیانه را که در واشنگتن در حال برگزاری است، را منجر به افزایش قدرت حماس می‌داند.

این مطلب را به اشتراک بگذارید

آگهی