در آستانه سفر احتمالی رئیسجمهور ایران به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، باربارا اسلاون که اولین گزارشگر روزنامههای آمریکا در مصاحبه با آقای احمدینژاد بوده است، از چگونگی مصاحبه با رئیس دولت ایران گفته است.
محمود احمدینژاد برای سفر به نیویورک آماده میشود تا در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، شرکت کند.
در تقویم محمود احمدینژاد در روزهای آینده قرار گفتوگو با رسانههای مختلف آمریکایی پیش بینی شده است. او دعوت رسانههای خارجی را راحت میپذیرد اما خیلی کم مقابل رسانههای داخلی مینشیند تا به سوالات آنها پاسخ بدهد.
خبرگزاری فارس در گزارشی نوشته است محمود احمدینژاد تاکنون، شصت و سه مصاحبه اختصاصی داشته است که شصت و یک مورد آن با رسانههای خارجی (عمدتا غربی) بوده است.
این خبرگزاری همچنین از فرصت اندکی که محمود احمدینژاد به رسانههای ایرانی داده انتقاد کرده است.
اکنون در آستانه سفر محمود احمدینژاد، در حالی که او در برنامه کاریاش گفتوگو با رسانههای مختلف خارجی باز هم پیش بینی شده است، باربارا اسلاون، اولین گزارشگری که سابقا با آقای احمدینژاد مصاحبه کرده در نشریه «فارین پالیسی» مطلبی نوشته است با این عنوان که «چطور از احمدینژاد بازی نخوریم».
باربارا اسلاون معتقد است کسانی که با آقای احمدینژاد مصاحبه میکنند، باید دانش عمیقی درباره اقتصاد، وضعیت سیاسی و جامعه ایران داشته باشند هرچند بازهم ممکن است نتوانند آقای احمدینژاد را به پذیرش واقعیت وادار کنند.
این خبرنگار سیاسی روزنامه «یو.اس.آ تودی» و ادیتور سابق «واشینگتن تایمز»، در آخرین شماره مجله «سیاست خارجی»، در آستانه سفر آقای احمدینژاد به نیویورک و شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل متحد پیشبینی کرده است که او همانند گذشته از رسانههای آمریکا برای انحراف افکار عمومی از وضعیت «لرزان» خود در ایران، استفاده خواهد کرد.
نویسنده مقاله که تاکنون هفت بار به ایران سفر کرده و کتابی در باره ایران نوشته، براین باور است که رئیس دولت ایران از سال 2005 تاکنون، با مهارت بسیار از پاسخ به رسانهها گریخته به بیش از هرچیز به حاشیهپردازی در گفتوگوها پرداخته است.
رئیس دولت ایران پرسشها را با پرسشهای دیگر پاسخ میدهد و انتقادها را با حمله به آمریکا و اسرائیل به نفع خود تمام میکند.
بر اساس این گزارش، آقای احمدینژاد در سفرهای پیشین خود به آمریکا بر برگزاری «انتخابات واقعی» در ایران اصرار داشته و تاکید کرده اقتصاد ایران برخلاف اقتصاد آمریکا «با مشکلات جدی مواجه نیست»؛ در حالیکه در هر دو مورد، شواهد فراوانی عکس این ادعاها را نشان میدهند.
این روزنامهنگار مینویسد محمود احمدینژاد در گفتوگو با او در سال 2006، دو واقعیت افزایش مهاجرت جوانان تحصیلکرده و انتقال میلیاردها دلار سرمایه ایرانیان به دوبی طی دوران ریاستجمهوری خود را بهراحتی انکار کرد.
راهنمای رسانهای کمپین بینالمللی حقوق بشر ایران
کمپین بینالمللی حقوق بشر ایران هم در آستانه سفر آقای احمدینژاد به آمریکا، مطلبی تحت عنوان راهنمای رسانهای منتشر کرد. در این راهنمای رسانهای پرسشهای پیشنهادی، تاریخچهای درباره موضوعات مختلف، مصاحبههای پیشین آقای احمدینژاد و نمونههایی از مسائلی که در گفتوگو با او باید از آنها اجتناب کرد، گنجانده شده است.
این سازمان، روزنامهنگاران را تشویق میکند تا روی نقض حقوق بشر پس از انتخابات سال گذشته ایران تکیه کنند.
در این راهنما از مصاحبهکنندگان خواسته شده، تا آنجا که ممکن است، پرسشها را مشخص و با جزئیات بیان کنند تا امکان ایجاد تغییر جهت در گفتوگو و زیادهروی در کلیگوییها از رئیس دولت ایران سلب شود.
بر اساس راهنمای یادشده، یکی از پرسشهای پیشنهادی این است که چرا آقای احمدینژاد، قاضی مرتضوی، دادستان پیشین تهران را که در جریان پرونده کهریزک، متهم شناخته شده است را به عنوان رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز برگزیده است.
مصاحبهکننده با رئیس دولت ایران باید بیپرده باشد
مهدی خلجی، یکی از محققان ایرانی که در موسسه مطالعات خاور نزدیک واشینگتن کارمیکند براین باور است که مصاحبهکنندگان با محمود احمدینژاد باید «بیپرده» و حتی «گستاخ» باشند، تا او را به سکوت و فکر وادارند.
آقای خلجی با توجه به اعتراض بسیاری از روحانیون ایران به اقدامات و گفتههای آقای احمدینژاد پرسش در این زمینه را مناسب میداند و به خبرنگاران پیشنهاد میدهد از رئیس دولت ایران بپرسند چرا او با روحانیان ایران این همه مشکل دارد؟
مهدی خلجی که خود طلبه حوزه علمیه بوده است، با اشاره به نقش اسفندیار رحیممشایی در دولت و پستهای مختلفی که از طرف رئیسجمهور به او داده شده است، به گزارشگران در آمریکا توصیه میکند از آقای احمدینژاد درباره صحت و سقم شنیدههای غیر رسمی مبنی بر کاندیدا شدن رحیممشایی در دور بعدی انتخابات ریاستجمهوری بپرسند و به این نکته اشاره کنند که او میخواهد نقشی مانند ولادیمیر پوتین داشته باشد؟
مهدی جدینیا، روزنامهنگار آمریکایی ایرانیتبار و خبرنگار سابق خبرگزاری مهر هم میگوید: یک نفر باید از رئیسجمهور ایران بپرسد اگر او اسرائیل یا آمریکا را برای سرزنش کردن مشکلات ایران نداشت، چه میکرد.
پرسش مناسب دیگر از نظر او این است که چرا آقای احمدینژاد در شرایط نابسامان اقتصادی ایران از جمله بیکاری زیاد، زنان ایرانی را به داشتن فرزند بیشتر تشویق میکند.
بهتر است درباره هولوکاست صحبت نشود
مقاله مجله سیاست خارجی به نقل از بسیاری از تحلیلگران مینویسد: بهتر است از هر گونه پرسش در باره هولوکاست پرهیز شود زیرا نتیجه تازهای از طرح این مسئله حاصل نمیشود.
به نظر این تحلیلگران، تمرکز بر مسائل روز نتیجه بهتری خواهد داشت و طرح پرسشهایی درباره تاثیر فشارهای بینالمللی بر مسائلی نظیر آزادی زندانی امریکایی و حکم سنگسار سکینه محمدیآشتیانی او را در وضعیتی قرار میدهد که امکان دریافت پاسخ، بیشتر است.
هادی قائمی، مدیر کمپین بینالمللی حقوق بشر ایران که راهنمای رسانهای این کمپین را تهیه کرده است، میگوید: گزارشگرانی که برخلاف بیش از سی روزنامهنگار زندانی در ایران و صدها روزنامهنگار آواره ایرانی، ترسی از زندانی شدن ندارند وظیفه دارند احمدینژاد را در برابر پرسشهای «دشوار» قرار دهند.