داگ ساندرز، روزنامه‌نگار معروف کانادا در مقاله‌ای به وضعیت دختران نوجوان در سراسر دنیا پرداخته می‌نویسد: آرمان‌گرایی و قربانی شدن وجوه واقعی زندگی میلیون‌ها دختر در سراسر جهان است که در شهرهای بزرگ دنیا دشوارترین کارها را انجام می‌دهند و از خطرها می‌گریزند
داگ ساندرز، روزنامه نگار کانادایی مقاله‌ای در روزنامه «گلوب اند میل» نوشته و درآن به وضعیت دختران نوجوان در شهرهای بزرگ و فقیر دنیا پرداخته است.
او می‌نویسد دختران و زنان جوان با وجود خطرات، سخت‌ترین کارها را انجام می‌دهند و اگرچه عوامل اصلی تغییر هستند اما قربانی اصلی آن نیز به‌حساب می‌آیند.
در آغاز گزارش به وضعیت یک خانواده در یکی از کثیف‌ترین مناطق داکا، پایتخت بنگلادش اشاره شده که زندگی فقیرانه خود را با به‌کار گرفتن دختران نوجوان خود اداره می‌کنند.
پانچالی 14 ساله هر روز برای تمیزکردن خانه مردم به آپارتمان‌های بلند نزدیک خانه می‌رود، آمولیکای 16 ساله روزانه ده ساعت در کارخانه نساجی کار می‌کند و سامون، برادر 17 ساله این دو دختر هم همراه با پدر به خالی‌کردن بار کامیون‌ها و حمل اشیای سنگین می‌پردازد.
دو دختر این خانواده حدود سه چهارم درآمد خانواده را تامین می‌کنند و به گفته نویسنده مقاله چنین چیزی در شهرهای در حال رشد آسیایی، آفریقایی، خاورمیانه یا آمریکای جنوبی غیرعادی نیست.
به نظر نویسنده که خود به بسیاری از این کشورها سفر کرده است زنان جوان و دختران نوجوان زیر 21 سال زیادی در خیابان‌ها، کارگاه‌ها و خانه‌ها در شهرهای بزرگ کشورهای در حال رشد دیده می‌شوند که در قطار، اتوبوس و حتی گاری‌های اسب‌دار راهی کار در شهر هستند.
نویسنده، وضعیت این دختران و زنان را با زنان جوان در قرن نوزدهم در اروپا مقایسه کرده و معتقد است که در آن‌زمان نیز زنان جوان، بزرگ‌ترین گروه افرادی بودند که برای انجام کار در شهر، دهکده‌های محل زندگی خود را ترک می‌کردند.
دختران در اقتصادهای غیررسمی و زندگی پرشتاب شهرهای مدرن، فرصت‌های شغلی بیشتری دارند و در عین حال با آن‌ها خیلی خیلی بدتر از مردان رفتار می‌شود. آن‌ها از نظر جنسی مورد بهره‌کشی قرار می‌گیرند، ختنه یا باردار می‌شوند، و یا مجبور به خودفروشی یا ازدواج با افراد غریبه می‌شوند.
ساندرز می‌گوید که به این ترتیب دختران جوان عوامل عمده تغییرند و نیز قربانی اصلی آن.
به نظر او در این زمینه فرصت‌ها و نیز خطرات یکدیگر را تقویت می‌کنند. دیدگاه‌های مذهبی افراطی خشن در برخی از شاخه‌های اسلام در کشورهای عربی، ، هندوئیسم در هند و یا مسیحیت بنیادگرا در سراسر نیمکره جنوبی به میزان زیادی ناشی از نگرانی‌های ایجاد شده از وجود تصویر ایده‌الیستی درباره دختران جوان است.
در واقع به نظر نویسنده بیشترین نیروهای قدرتمند در دنیای کنونی ـ هم امیدوارکننده‌ترین فرصت‌های رشد و هم تهدیدآمیزترین و بی‌ثبات‌سازترین جنبش‌ها و ایدئولوژی‌هاـ همه حول تصویر ذهنی خیالی از دختر نوجوان جمع شده است.
این نقش دوگانه با انتشار مطالعه مهمی که در باره وضعیت دختران نوجوان در شهرهای دنیا هفته آینده منتشر خواهد شد در تقابلی شدید قرار می‌گیرد.
این مطالعه که حاصل کار کمپین «زیرا من یک دخترم» است و سالانه گزارش آن منتشر می‌شود نشان می‌دهد که سرنوشت دختران و زنان جوان دقیقا سرنوشت کشورها و جوامع آن‌هاست.
آمدن دختران به شهر، آن‌ها را به اشخاصی قدرتمند تبدیل می‌کند شاید بیشتر به خاطر آن‌که به آن‌ها فرصت می‌دهد ازدواج نکنند.
ساندرز در باره نتایج این مطالعه می‌گوید در بنگلادش تنها 31 درصد دختران نوجوانی که از مناطق روستایی به شهرها برای انجام کار مهاجرت کرده‌اند تا سن 18 سالگی ازدواج می‌کنند در حالی‌که این آمار در مورد دخترانی که در مناطق روستایی زندگی می‌کنند 71 درصد است.
ضمنا دختران نوجوان در شهرها احتمالا بیش از دختران خویشاوند خود در روستاها به مدرسه می‌روند، دیرتر ازدواج می‌کنند، سالم‌تر بچه بدنیا می‌آورند و بیشتر می‌توانند در زندگی خود نقش داشته باشند.
آمار نشان می‌دهد که در آدیس‌آبابا، پایتخت اتیوپی یک چهارم زنان شهری بین ده تا نوزده‌ساله که به شهر آمده‌اند برای گریز از ازدواج زودرس بوده است.
به گفته نویسنده مقاله، مطالعات زیادی نشان می‌دهد که سطح کاهش فقر و رشد اقتصادی کشور با سطح تحصیلات زنان بیش از سایر عوامل رابطه مستقیم دارد.
اما در این زمینه خطرات واقعی هم وجود دارند. شکار جنسی، نگرانی کاملا جدی در جوامعی است که هنوز با زنان تنها کمی بهتر از حیوانات رفتار می‌کنند.
مطالعه در لیما پایتخت کشور پرو نشان می‌دهد که 41 درصد دختران ده تا بیست وچهارساله دارای تجربه جنسی اجباری بوده‌اند. آمار مشابه و حتی بدتری در سراسر دنیا یافته می‌شود.
نویسنده در پایان مقاله، «ایده‌آل‌سازی و قربانی شدن» را واقعیت زندگی صدها میلیون دختر در خیابان‌های شهرهای بزرگ دنیا می‌داند که در حال اجتناب از خطرات موجود، به انجام دشوارترین کارها مشغولند.
«زیرا من یک دخترم»
برنامه خیریه «زیرا من یک دخترم» یک کمپین بین‌المللی است که برای مبارزه علیه بی‌عدالتی جنسی و ارتقای حقوق دختران و بیرون کشیدن میلیون‌ها دختر از فقر در 48 کشور جهان فعالیت می‌کند.
در گزارش سال 2009 این برنامه خیریه بین‌المللی آمده است که نفرستادن دختران به مدرسه باعث میلیاردها پوند انگلیسی خسارت به فقیرترین کشورهای جهان می‌شود.
در این گزارش آمده است که در نتیجه رکود اقتصادی دنیا، دختران در کشورهای درحال توسعه اولین کسانی هستند که شغل خود را از دست می‌دهند، از مدرسه بیرون آمده و وادار به کار می‌شوند، به تجارت جنسی کشانده می‌شوند و احتمالا زودتر می‌میرند.
براساس گزارش اتحادیه ملی زنان فیلیپین از هر ده نفر فرد بیکارشده به دلیل رکود اقتصادی هفت نفر آن‌ها زن هستند.
کمپین «زیرا من یک دخترم» در گزارش خود تخمین زده است که در سال 2009 علاوه بر مرگ‌ومیر معمول، تنها در آفریقا 500 هزار نوزاد پیش از یک سالگی جان خود را از دست می‌دهند که بیشتر آن‌ها دختر هستند.
این سازمان خیریه در گزارش خود نشان می‌دهد که وجود دختران تحصیل‌کرده در یک جامعه به معنای امکان زندگی بهتر همه دختران و سایرکودکان، وجود جامعه‌ای شکوفاتر، محیط کاری بهتر و ملتی ثروتمندتر است.
