در حالی که رئیسجمهوری ایران برای شرکت در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک سفر کرده است، گروهی از خانوادههای زندانیان سیاسی از بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل، خواستهاند نسبت به آنچه «نقض حقوق بشر در ایران» نامیدهاند، «فعالانهتر» برخورد کند.
در حالی که رئیسجمهوری ایران برای شرکت در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک سفر کرده است، گروهی از خانوادههای زندانیان سیاسی از بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل، خواستهاند نسبت به آنچه «نقض حقوق بشر در ایران» نامیدهاند، «فعالانهتر» برخورد کند.
این نامه 31 شهریور، همزمان با حضور محمود احمدینژاد، رئیسجمهوری ایران، در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک در سایتهای خبری مخالف دولت ایران، منتشر شد.
چند روز پیش از انتشار این نامه دبیرکل سازمان ملل در دیدار با آقای احمدینژاد بر اهمیت «احترام به آزادیهای بنیادین و آزادی سیاسی» در ایران تاکید کرد و خواست دولت ایران به «حقوق شهروندان» احترام بگذارد.
امضاکنندگان این نامه خطاب به آقای بان کی مون نوشتهاند: در دیدار با آقای احمدینژاد همان حساسیتی را که نسبت به زندانی شدن سه شهروند آمریکایی در ایران نشان میدهید، نسبت به وضعیت عزیزان ما که بدون ارتکاب گناه یا نقض قانون در پشت میلههای زندان گرفتار هستند، مبذول فرمایید.
در این نامه با اشاره به رویدادهای پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران، خطاب به دبیرکل سازمان ملل نوشته شده است: آقای احمدینژاد در روبهرو شدن با پرسشهای گوناگون، اقدامهای انجام شده با معترضان را که مغایر با قوانین ایران است، عادی میداند و گاهی منکر این برخوردها میشود.
امضاکنندگان این نامه نوشتهاند «سرکوب تجمعات مسالمت آمیز، بازداشت، شکنجه و صدور احکام بیسابقه زندان، تبعید و محرومیت از حقوق اجتماعی برای روزنامهنگاران و فعالان سیاسی و مدنی ایران، برپایی دادگاههای فرمایشی، انحلال احزاب منتقد و سازمانهای غیر دولتی در طول دوران پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 تا کنون » از موارد نقض حقوق بشر در ایران است.
بر اساس گزارش کمیته حمایت از روزنامهنگاران، بعد از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران در خرداد 88 ، نزدیک به 100 روزنامهنگار بازداشت شدند که از این تعداد برخی آزاد و برخی هنوز در زندان هستند.
همچنین بیش از 20 روزنامه و نشریه نزدیک به طیف اصلاح طلب طی ماههای گذشته توقیف شدند و دادستان تهران ادامه فعالیت دو حزب اصلاحطلب «جبهه مشارکت» و «سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی» را ممنوع اعلام کرد.
در این نامه تاکید شده است: بسیاری از روزنامهنگاران و فعالان مدنی که به حبس محکوم شدهاند در تجمعهای مسالمتآمیز حضور نداشتهاند و تنها به دلیل اظهارنظرهای سیاسی، ابراز عقاید خود یا انجام وظایف حرفهای روزنامهنگاری بازداشت شدهاند.
خانوادههای عیسی سحرخیز، حشمتالله طبرزدی، احمد زیدآبادی، مسعود باستانی، بهمن احمدی امویی، کیوان صمیمی، مهدی محمودیان، هنگامه شهیدی، امیرحسین کاظمی، مجید دری، علی پرویز، علی جمالی، رضا رفیعی فروشانی امضاکنندگان این نامه هستند.
عیسی سحرخیز و احمد زیدآبادی ازجمله روزنامهنگارانی هستند که در تجمعهای اعتراضآمیز پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم حضور نداشتند.
امضاکنندگان این نامه از دبیرکل سازمان ملل خواستهاند زمینههای لازم را برای سفر هرچه سریعتر ناوی پیلای، کمیسر حقوق بشر سازمان ملل، به ایران فراهم کند تا او از روند «نقض حقوق اولیه روزنامهنگاران و فعالان سیاسی» در زندانهای رجایی شهر کرج و اوین آگاه شود.
اعزام گزارشگر ویژهای برای بررسی شکنجه زندانیان در ایران، از پیشنهادات مطرح شده در نشست 28 بهمن 88 (17 فوریه 2010) شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد بود که از سوی ایران رد شد.
نامه خانوادههای زندانیان سیاسی به آقای بان کی مون یک روز پیش از سخنرانی برنامهریزی شده آقای احمدینژاد در مجمع عمومی سازمان ملل نوشته شده است.