پژوهش در دانشگاه میشیگان در آمریکا نشان داد که میزان اطمینان پزشک به توانایی خود در ارائه مشاوره به بیماران در باره رژیم غذایی سالم و ورزش به عادات شخصی خود او مربوط است
مطالعه جدید نشان میدهد که عادات شخصی پزشکان در زندگی روی مشاوره آنها به بیماران درباره انجام ورزش یا رژیم غذایی اثر دارد.
براساس مطالعه انجام شده از سوی مرکز قلب و عروق دانشگاه میشیگان در آمریکا، میزان اطمینان پزشک به توانایی خود در ارائه مشاوره به بیماران در باره رژیم غذایی سالم و ورزش به عادات شخصی خود او مربوط است.
این مطالعه که پیش از انتشار در شماره اول اکتبر سال جاری مجله «کاردیولوژی»، به صورت آنلاین در اختیار عموم گذاشته شده، نشان میدهد عادات شخصی خود پزشک در کار مشاوره او با بیمارانش تاثیر دارد.
هدف از این پژوهش، ارزیابی رفتارهای بهداشت شخصی پزشکان و دانشجویان پزشکی و رابطه آن با مشاوره با بیماران درباره شیوه زندگی شان بود.
مایکل هاو، سرپرست مطالعه، بر این باور است که شیوه سالم زندگی پزشک به صورت پیامی قابل باورتر به بیماران منتقل میشود.
در تحقیق حاضر، پرسشنامهای از طریق ایمیل به همه پزشکان و نیز دانشجویان تکمیلی پزشکی که در مرحله دستیابی به تخصص بودند و در بخش بهداشتی دانشگاه میشیگان و موسسات وابسته به آن کار میکردند فرستاده شد. این پزشکان شامل پزشکان داخلی، خانواده، متخصص غدد و قلب بودند.
علت انتخاب این گروه پزشکان، ارتباط آنها با کسانی بود که به نوعی با بیماریهای مرتبط با قلب و لزوم انجام ورزش و رژیم غذایی روبرو بودند.
پزشکانی که با بیماران به طور منظم رابطه مستقیم نداشتند مانند پزشکان رادیوگرافی، جراح، آسیبشناس و نیز پزشکانی که تجربه کاری کمتر از سه ماه داشتند از مطالعه حذف شدند.
183 پزشک به پرسشنامه پاسخ دادند که 40 درصد آنها مرد بودند. تقریبا نزدیک به 65 درصد پزشکان مشغول به کار بین سی تا پنجاه ساله بودند. میزان چاقی یا اضافه وزن دو گروه پزشکان و دانشجویان پزشکی تقریبا یکسان بود.
عوامل مورد مطالعه تاثیر مدت زمان ورزش خود پزشک در زندگی روزمره، اضافه وزن داشتن و نیز آموزش کافی با میزان مشاوره او با بیماران در باره ورزش یا رژیم غذایی آنها بود.
بیشتر پزشکان به بیماران ورزش و تغدیه سالم را توصیه می کنند
یافتهها نشان داد که نزدیک به 70 درصد پزشکان به بیش از دو سوم بیماران خود در باره رژیم غذایی سالم و به همین میزان در باره ورزش صحبت میکنند، اما تنها 36 درصد دانشجویان تکمیلی پزشکی در باره رژیم غذایی و 38 درصد در باره ورزش به بیماران خود مشورت میدهند.
همچنین پزشکان مشغول به کار بیشتر مراقب وضع جسمانی خود بودند، ولی دانشجویان تکمیلی پزشکی بیشتر از غذاهای آماده استفاده میکردند و مصرف سبزیجات و میوه آنها نیز کمتر بود.
به علاوه، پزشکان بیشتر از دانشجویان تکمیلی پزشکی به بیماران خود مشورت غذایی میدادند.
پزشکان مدت زمان بیشتر و دفعات بیشتری در مقایسه با دانشجویان تکمیلی پزشکی ورزش میکردند، به طوری که مدت زمان ورزش آنها چهار روز در هفته یا بیش از 150 دقیقه بود. به همان نسبت 69 درصد از پزشکان با بیماران خود در باره لزوم ورزش صحبت کرده بودند، درحالیکه تنها 38 درصد رزیدنتها به بیماران خود مشاوره ورزشی داده بودند.
اما تحرک جسمانی بیشتر هر دو گروه پزشکان بیشتر در مشاوره دادن به بیماران در زمینه عادات سالم زندگی نقش داشت .
بی اعتمادی میان پزشکان در تغییر شیوه زندگی بیماران
کمتر پزشک و دانشجوی تکمیلی پزشکی در این پژوهش یافته شد که احساس اطمینان کند میتواند رفتار بیمارانش را تغییر دهد، باوجود اینکه همه آنها کاملا واقفند که کاهش وزن یا ورزش می تواند از بیماریهای مرتبط با چاقی مانند فشارخون و دیابت جلوگیری کند یا آنها را کاهش دهد.
تنها 17 درصد پزشکان و 11 درصد دانشجویان تکمیلی پزشکی گفتند که به خود اطمینان کافی دارند که میتوانند روش زندگی بیماران خود را که با بیماریشان ارتباط دارد تغییر دهند.
الیزابت جکسون، همکار دیگر این مطالعه و پروفسور پزشکی دانشگاه میشیگان، با توجه به افزایش شیوع چاقی در افراد بالغ میگوید که بسیاری از پزشکان فاقد توانایی مشاوره به بیماران خود در باره شیوه زندگی شان هستند. درحالی که تاکید روی غذای سالم و داشتن تحرک جسمانی کافی بخش مهمی از آموزههای پزشکی را در همه ردههای تحصیلی تشکیل میدهد.
پیشتر تحقیقات مختلف نشان داده بودند که شیوه زندگی پزشک و عادات او در زندگی در تلاش و تاثیرگذاری روی بیماران در همان زمینهها نقش مهمی ایفا میکند.
مثلا پزشکان سیگاری در مقایسه با غیرسیگاریها کمتر با بیماران خود در باره ترک سیگار حرف میزنند یا در تحقیقی دیگر پزشکانی که خود دارای اضافه وزن بودند کمتر به بیماران در باره رژیمهای غذایی سالم و لزوم کاهش وزن مشورت میدادند.