محسن عبدالوهاب امسال با فیلم «لطفا مزاحم نشوید» در جشنواره فیلم دوبی حضور داشت. کارگردان این فیلم در پاسخ به پرسشی درباره ژانر آن گفت: از ابتدا میخواستم فیلمی بسازم که «کمدی سیاه» و طنز باشد
محسن عبدالوهاب امسال با فیلم «لطفا مزاحم نشوید» در جشنواره فیلم دوبی حضور داشت. این فیلم در سه اپیزود ساخته شده و به مسائل اجتماعی با نگاهی طنز پرداخته است.
آقای عبدالوهاب به هنگام نمایش فیلمش در جشنواره فیلم دوبی که با استقبال خوبی از سوی مخاطبان ایرانی و غیرایرانی روبه رو شد، در پاسخ به پرسشی درباره ژانر این فیلم گفت: از ابتدا میخواستم فیلمی بسازم که «کمدی سیاه» و طنز باشد و فیلمنامه را هم برهمین اساس نوشتم که کار چندان سادهای هم نبود.
او همچنین گفت که نظرات مختلفی درباره فیلمش مطرح شده اما اینطورنبوده که فیلم او را به سیاهنمایی متهم کنند.
«لطفا مزاحم نشوید» در اپیزود اول با داستان یک زوج جوان که با هم اختلاف دارند آغاز می شود بعد به تدریج فیلم به فضای شهر و جامعه کشیده میشود و در اپیزود دوم، با داستان یک روحانی محضردار ادامه مییابد. در اپیزود سوم هم داستان حول محور یک زوج مسن و قصههای اطراف آنها خاتمه مییابد.
داستان این فیلم در واقع یک صبح تا شب را نشان میدهد که ابتدا از فضای خانه به شهر شروع میشود و در اپیزود پایانی دوباره از شهر به خانه برمیگردد.
آقای عبدالوهاب در پاسخ به پرسشی درباره عنوان فیلم «لطفا مزاحم نشوید» گفت: وقتی در سطح جامعه هستم اولین احساسام این است که همشهریهایم مزاحم زندگی من نشوند و من هم مزاحم زندگی آنها نشوم و همواره دعا میکنم که مشکلی پیش نیاید.
این کارگردان درباره اینکه چرا فیلمش را در سه اپیزود ساخته است گفت: من فیلمهای چند قصهای را دوست دارم. در لطفا مزاحم نشوید، اپیزودها به طریقی به هم ارتباط پیدا میکنند و فکر کردم وجود این ارتباط بین اپیزودها، برای بیان منظوری که داشتم بهتر بود.
محسن عبدالوهاب که سالهای زیادی فیلمسازی مستند را دنبال میکرد، همکاری سینمایی خود را بهعنوان کارگردان مشترک در دو فیلم «گیلانه» و «خون بازی» با رخشان بنیاعتماد، کارگردان ایرانی آغاز کرد. او پیش از این در فیلم «نرگس» و «زیر پوست شهر» با خانم بنیاعتماد همکاری کرده بود.
این کارگردان میگوید که بیشتر کارهای مستند او نیز مستند داستانی بوده و نوع نگاه و جنس کار به خصوص در فیلم «گیلانه» و «لطفا مزاحم نشوید»، از نظر میزانسن و حرکت دوربین، کاملا به حس و فضای کار مستند نزدیک است.
او همچنین در پاسخ به پرسشی درباره مقوله «خودسانسوری» فیلمسازان با توجه به شرایط سیاسی-اجتماعی ایران، گفت: طبیعی است ما در هر جایی و در هر شرایط و زمینهای و نه فقط سینما، ملاحظاتی داریم و شرایط را بررسی میکنیم. شکستن هر تابویی درست نیست. طبیعی است که خودسانسوری به صورت ناخودآگاه در هر موقعیتی و نه فقط برای کارگردانها وجود دارد. اگر من فیلمنامهای بنویسم که احتمال بدهم تهیه کننده برای آن سرمایهگذاری نمیکند، آن فیلمنامه را نمینویسم.
او درباره نقش یک روحانی سنتی در اپیزود دوم فیلم «لطفا مزاحم نشوید» گفت: افراد روحانی در ایران با گرایشات و روحیات مختلفی زندگی میکنند اما معمولا برخی از روحانیان که سیاسی نیستند کمتر دیده میشوند. او میگوید که وزارت ارشاد با کاراکتر آخوند در این فیلم مشکلی نداشته و حساسیتی روی فیلمنامه او وجود نداشته است. او میگوید نقش روحانی در این فیلم را از نزدیک دیده و آنها را میشناسد و با این تیپ روحانی سنتی بزرگ شده است.
او اما یادآور شد که پیش از این فیلمنامهای درباره یک تابوی اجتماعی نوشته که مورد تایید وزارت ارشاد قرار نگرفته و حذف شده است.
آقای عبدالوهاب در پاسخ به پرسش یکی از تماشاگران فیلمش درباره ویژگی شخصیتهای این فیلم گفت: شخصیتهای قصه چندوجهی هستند و از قشرهای مختلف آنها را انتخاب کردم. بیشتر شخصیتها خاکستری هستند و این ویژگی جامعه ماست و خوب است که جامعه ما این ویژگی را دارد.
وضعیت سینمای ایران یکی دیگر از سئوالاتی بود که از آقای عبدالوهاب پرسیده شد. او دراین باره گفت که امسال هم مساله تماشاگران سینما مطرح بود و با کاهش مخاطبان سینما روبهرو بودیم. این کارگردان اما درباره دلایل و علل ریزش مخاطبان سینما توضیحی نداد و گفت که باید برای بررسی چرایی این موضوع، کار کارشناسی و تحقیقاتی صورت گیرد.
او همچنین وعده داد که سال آینده چند فیلم درجه یک از سینمای ایران به جشنوارههای بینالمللی راه یابد.
هفتمین جشنواره فیلم دوبی از 12 دسامبر شروع شده و تا 19 همین ماه ادامه دارد. در این دوره از جشنواره در بخش رقابتی آسیا- آفریقایی، چهار فیلم از کارگردانهای ایرانی حضور دارند و رخشان بنیاعتماد نیز رئیس هیئت داوران فیلم کوتاه در بخش آسیا-آفریقا را برعهده دارد.