نسخه آرشیو شده

نامه به رهبر ایران: یک روز انفرادی را معادل ۱۰ روز محاسبه کنید
محمد نوری‌زاد، فیلم‌ساز و روزنامه‌نگار/ عکس از وب‌سایت رسمی محمد نوری‌زاد
از میان متن

  • این هنرمند که خود نیز مدتی از بازداشت خود را در زندان‌های انفرادی به‌سر برده، نوشته است: در سلول انفرادی‌، ساعت به ساعت می‌فرساید و آب می‌شود.
مردمک
سه‌شنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۰۷:۳۲ | کد خبر: 62203

محمد نوری‌زاد، فیلم‌ساز و روزنامه‌نگار که هفته گذشته از زندان آزاد شد، در نامه‌ای به آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی پیشنهاد کرده است که هر یک روز انفرادی، معادل ۱۰ روز زندان محاسبه شود.

او که به دلیل نوشتن چنین نامه‌هایی به رهبر جمهوری اسلامی به سه سال و نیم زندان محکوم شد، در نامه جدید خود همچنین از آیت‌الله خامنه‌ای خواسته است که همه زندانیان بعد از انتخابات را آزاد کند.

محمد نوری‌زاد نوشته است که اگر امکان برآورده شدن چنین تقاضایی وجود ندارد، آیت‌الله خامنه‌ای «در فرمانی جامع‌الاطراف» دستور دهد که هر روز زندان انفرادی معادل ۱۰ روز محاسبه شود که در اینصورت بسیاری از زندانیان سیاسی به آغوش خانواده خود بازخواهند گشت.

آقای نوری‌زاد از رهبر جمهوری اسلامی پرسیده است که «آیا صدای مظلومیت زندانیان طلبکار ما به گوش قانونگذاران دستگاه قضا و رهبر خوبمان می‌رسد؟»

فعالان حقوق بشری داخلی و خارجی و خانواده‌های زندانیان سیاسی بارها نگرانی خود را از وضعیت بد زندان‌های کشور اعلام کرده‌اند.

شمار زیادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی به‌ویژه بازداشت‌شدگان پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم ، مدت زیادی از بازداشت خود را در زندان‌های انفرادی سر کرده‌اند.

علاوه براین، انفرادی به‌عنوان اهرم فشار علیه زندانیانی که به وضعیت بد زندان‌ها اعتراض می‌کنند، به‌ کار برده می‌شود.

در تازه‌ترین این اقدام، مهدی محمودیان، زندانی سیاسی که نامه‌ای درمورد تجاوز جنسی در زندان رجایی شهر نوشته و منتشر کرده بود، به انفرادی منتقل شد.

آقای نوری‌زاد در بخش دیگر نامه خود نوشته است که در آخرین دیدار خود با دادستان تهران به او گفته است اگر تنها یک روز از هول و هراس زندان انفرادی را «درک» می‌کرده‌، به محض بیرون آمدن‌، همان یک روز را معادل ۱۰۰ روز محاسبه می‌کرده است.

این هنرمند که خود نیز مدتی از بازداشت خود را در زندان‌های انفرادی به‌سر برده، نوشته است: در سلول انفرادی‌، ساعت به ساعت می‌فرساید و آب می‌شود.

محمد نوری‌زاد یک سال پیش به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام، توهین به رهبر جمهوری اسلامی، رئیس‌جمهوری، رئیس قوه قضائیه و امام جمعه مشهد، به سه سال و نیم زندان و ۵۰ ضربه شلاق محکوم شد.

این نویسنده سابق روزنامه کیهان، در نامه‌ای که پس از رویدادهای انتخابات سال ۸۸ در وبلاگ خود منتشر کرد، آشکارا به انتقاد از رهبری جمهوری اسلامی پرداخت.

پش از انتشار این نامه، آقای نوری‌زاد در آخرین روزهای آذرماه ۸۸ بازداشت شد و خانواده او به مدت ۹۳ روز از وی بی‌خبر بودند.

این هنرمند که از روز ۲۸ بهمن سال گذشته، به دلیل مشکلات مربوط به کلیه و قلب در بیمارستان بستری شده بود، از روز هفتم اسفند بدون اتمام اقدامات درمانی، به زندان اوین بازگردانده شد.

او در فروردین ماه امسال در دو نامه به دادستان تهران، اعلام کرد که نسبت به محکومیت خود معترض است و دست به اعتصاب غذا می‌زند.

محمد نوری‌زاد، هفته گذشته پس از گذشت نزدیک به ۵۰ روز از اعتصاب غذای خود از زندان آزاد شد.

این مطلب را به اشتراک بگذارید

solabeh dar rasaneh haye zard

راه بازرگان ، راه سیاست ورزی  ، میانه روی ، اعتدال ، اصلاح و تنها راه پیش روی ملت ماست اگر خواهان تغییر هستیم . اگر نمیخواهم شاهی برود فقیهی بیاید ، فقیهی برود ریس جمهور مادام العمری بیاید ، گروهی بروند ، گروه دیگری بیایند اما نتیجه همان باشد که بود شاید بدتر .
بسیار ساده است که بگوییم ما مدینه فاضله داریم ، ما عدالت می آوریم ، ما خلق ها را آزاد میکنیم ، ما دمکراسی اختراعی داریم که جهان نظیرش را ندیده ، ما سکولار هستیم ، سکولار یعنی عالی ، بی نظیر ، از اون الکی ها نه ، سکولار یعنی مقدس ، یعنی دین جدید ، دینی که هیچ دین دیگری را بر نمیتابد ، دایره اش هنوز نیامده از ج ا کوچکتر ست . نه سلطنت ، نه مشروطه ، نه لیبرال ، نه ملی ، نه اصلاح طلبان ، نه سبز ها ، نه هواداران رژیم قبل ، نه هواداران رژیم فعلی ، نه همکاران رژیم قبل نه همکاران رژیم فعلی ، نه ....
یعنی فقط خود خود ما !
بسیار ساده است که همه را به دلیلی حذف کنیم و فقط از هر کسی که میجنگد ، فحش میدهد ، بمب به خودش میبندد ، دزدی مسلحانه میکند ، شوهرش را با همدستی دوست  پسرش میکشد ، به همه اتهام میزند بدون مدرک ، شعار تجزیه طلبانه میدهد ، با امریکا دشمن است ، قذافی و کاسترو و کانون نویسندگان و مارکسیست های روسی و فدایی ها و .... را زیر سبیلی در میکند اما به مصدق و بازرگان و شاه و رضا شاه و بنی صدر و نهضت آزادی و مشروطه خواهان و همایون و بهنود و یزدی و موسوی و کروبی و خاتمی و شورای هماهنگی سبز و .... فحاشی میکند ، دفاع کنیم . آنرا پوشش دهیم . از میان ده ها مقاله زیبا کلام فقط یکی را که میگوید اصلاح طلبی شانسی ندارد را پخش کنیم . از واحدی فقط وقتی که میگوید کروبی نماینده ندارد در شورا مطلب بنویسیم ، از علی افشاری وقتی به جرس ایراد میگیرد مطلب بنویسیم ، .... بگردیم ببینیم کی حرفی سر بالا میزند که آنارشیسم ما را توجیه کند آنرا پخش کنیم . محمد نوری زاد که روزگاری مطلوب ما بود سانسور مطلق کنیم چون گفت امریکا از ج ا دموکرات تر است .
بدیهی است اگر کشور هم مثل این وب سایت در اختیار ما باشد همه را قلع  و قمع میکنیم . پشت سر هم مدعی میشویم این کشور دموکراسی است ! مال همه است ! همه ! بیاید که نوبرش را آورده ایم ! اما اخبار عماد به آور ، نهضت آزادی ، نرگس محمدی ، نوریزاد ، سرا توسلی ، هنگامه ، سحابی ، رضا پهلوی ، سروش ، .... را سانسور کنیم . به همه کشورهای دنیا حمله کنیم اما کوبا ، لیبی ، روسیه ، ونزوئلا ، .... را سانسور کنیم . به همه لیبرال ها و ملیون حمله کنیم اما کلمه ای به کانون نویسندگان ، قراگوز لو ، زر افشان ، ریس دانا ، خوئی ، ...... نگوییم .
هوادار واقعی دموکراسی و آزادی و حقوق بشر در برخورد با مخالف است که باید امتحان پس بدهد . وگرنه همه دیکتاتورهای جهان برای هوداران خودشان و اظهارات تایید کننده طرز فکر رسمی  دیکتاتوری بسیار سخاوتمند هستند .
اینکه دو تا کامنت الکی یا واقعی که به ما فحاشی میکند را گاهی بیاوریم و منت بگذریم که آهای جماعت ببینید ما ازدیخواهیم . نظر شما را چاپ کردیم ! اینها دیگه نخ نما شده . استالین هم شولوخف را ساخته بود و به مزدوران حزبی گفته بود کتاب بنویسند به نام او چاپ بزنند یعنی ما هم مخالف داریم .  اما نویسندگان و آزادیخواهان دیگر را به صلابه کشید .

solabeh dar rasaneh haye zard | ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۰۰:۲۳
صفحه 1 از 1 صفحه
آگهی