همبندهای هدی صابر طی نامهای با مسئول قلمداد کردن «حاکمیت کنونی» در مرگ او نوشتهاند که او در اعتصاب غذا بوده و در بهداری زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
به گزارش«کلمه»، پایگاه اینترنتی نزدیک به مخالفان دولت،64 زندانی سیاسی که نام افراد سرشناسی مانند عمادالدین باقی، عبدالله مومنی، فیضالله عرب سرخی و بهمن احمدی امویی در میان آنها دیده میشود با اعلام این خبر گفتهاند که هدی صابر در هشتمین روز اعتصاب غذای خود در بهداری زندان اوین به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و آنها شاهد شرایط بد جسمانی او از نزدیک بودهاند.
رضا هدی صابر فعال سیاسی ملی- مذهبی روز 21 خرداد ماه به دنبال 10 روز اعتصاب غذا و به دلیل انسداد یکی از رگهای قلبی براثر سکته قلبی درگذشت.
آقای صابر از روز 12 خردادماه همراه با امیرخسرو دلیر ثانی در اعتراض به تهاجم منجر به مرگ هاله سحابی، فرزند عزتالله سحابی، بدون طرح هیچگونه مطالبه و خواسته شخصی، دست به اعتصاب غذای تر زده بود که در نامه همبندان او نیز بر آن تصریح شده است.
این در حالی است که رئیس بهداری اوین از قول مسئولان بند 350 گفته است که هدی صابر در اعتصاب غذا نبوده و از «سکته قلبی وسیع» در گذشته است.
در این نامه آمده که هدی صابر ساعت چهار بامداد روز جمعه 20 خرداد برای نخستین بار و به مدت دو ساعت به بهداری زندان که در مجاورت بند 350 است منتقل شده اما پس از بازگشت از شدت درد به خود میپیچیده است.
به شهادت هماتاقیهای هدی صابر، او پس از بازگشت به بند شکایت کرده که از سوی مامورانی در لباس پرسنل بهداری مورد ضرب و شتم و توهین قرار گرفته است.
آنها میگویند آقای صابر از درد به شدت میلرزیده و در اتاق اعلام کرده که از دست ماموران شکایت خواهد کرد.
زندانیان سیاسی بند 350 در نامه خود با بیان اینکه هدی صابر وقت زیادی را به ورزش اختصاص میداده و در مسابقات ورزشی بند، همپای جوانان مشارکت میکرده است تصریح کردهاند که او دچار هیچ عارضه یا بیماری نبوده و سوابق موجود در پرونده بهداری زندان نیز گویای آن است.
به نوشته زندانیان سیاسی همبند آقای صابر او بار دوم حاضر نبوده به بهداری برگردد اما پس از اعتراض همبندان و قول افسر نگهبان به آقای صابر مبنی بر انتقال او به بیمارستان خارج از اوین برای بار دوم از بند خارج میشود.
خروج آقای صابر برای بار دوم با برانکارد و در حالی بوده است که به گفته همبندانش او توان ایستادن روی پاهایش را نداشته و وضع گوارشی او هم بحرانی بوده چرا که شکایت از اسهال و حالت تهوع شدید کرده است.
این زندانیان سیاسی با اشاره به اینکه «هدی صابر قریب به یک سال بدون هیچ قرار قانونی و محکومیت در زندان بسر میبرده» مینویسند که «نه تنها شهروندان بلکه بیش از آنها همه زندانیان، امنیت حقوقی، درمانی و جانی ندارند.»
سخنگوی قوه قضاییه اما امروز گفته است که حکم هدی صابر، قطعی بوده و او دوره محکومیت خود را طی میکرده است.
غلامحسین محسنی اژهای در مورد مرگ هدی صابر با اشاره به ساز و کار قانونی رسیدگی به بیماران در زندان گفته است که مراحل این جریان روند طبیعی خود را طی کرده است ولی گفته است که برخی سوالات خود او مانند چگونگی اطلاع به دادستان و خانواده در باره بیمار هنوز پاسخ داده نشده است.
او افزوده که خواستار بررسی مراحل رسیدگی به بیماری هدی صابر شده که خود او پیگیری خواهد کرد.
در انتهای نامه، زندانیان بند 350 اوین ضمن محکومکردن این نوع رفتار با زندانیان و مسئول دانستن حاکمیت در این زمینه اعلام کردهاند که اقدامات بعدی خود را براساس نوع پیگیری مسئولان اتخاذ خواهند کرد و «برای تحقق حقوق شهروندان و التزام حکومت به قانون تا آخر ایستادهاند.»
آقای صابر که یکی از گردانندگان ماهنامه ایران فردا بود، اولین بار در بهمن ماه سال 79 دستگیر شد و حدود یک ماه بعد با قرار وثیقه آزاد شد.
دادگاه انقلاب در اردیبهشت ماه سال 82، او را به ده سال زندان و ده سال محرومیت ازحقوق اجتماعی محکوم کرد که بنابر فرجام خواهی او، این حکم در دادگاه تجدید نظر به پنج سال و نیم کاهش یافت.
او پس از انتخابات ریاستجمهوری سال 88 برای چندمین بار بازداشت شد و از آن به بعد در زندان بسر میبرد.
پیکر هدی صابر روز 23 خرداد تحت تدابیر امنیتی شدید در گورستان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.