دو نماینده عضو کمیته حقوق بشر مجلس ایران بر ممانعت از ورود گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل به ایران تاکیده کردهاند.
محمد کریم عابدی، معاون کمیته حقوق بشر مجلس، امروز ۲۹ خرداد به خبرگزاری ایرنا گفت که کمیته حقوق بشر مجلس تاکید کرده است که اجازه ورود این فرد به داخل کشور داده نشود.
این نماینده مجلس همچنین گفت که چنین تصمیمی پس از بررسی موضوع انتخاب گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در رابطه با ایران گرفته شده است.
آقای عابدی، اتهام نقض حقوق بشر به ایران را «نوعی فرافکنی و فرار رو به جلو» دانست و گفت که شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد به جای ایران باید به نقض حقوق بشر در آمریکا، بریتانیا و اسرائیل رسیدگی کند.
در همین حال، زهره الهیان، رئیس کمیته حقوق بشر مجلس در نطق میان دستور خود در صحن علنی مجلس گفت که به دلیل شناخت«اهداف پنهان و اغراض سیاسی پشت قطعنامه حقوق بشر علیه ایران» این کشور گزارشگر ویژه حقوق بشر از سوی سازمان ملل را نخواهد پذیرفت.
۲۷ خردادماه، احمد شهید، وزیر امورخارجه سابق مالدیو به عنوان گزارشگر حقوق بشر در ایران تعیین شد.
شورای حقوق بشر سازمان ملل، چهارم فروردین (۲۴ مارس) طرح آمریکا را برای تعیین یک گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران تصویب کرده بود.
«مرد بودن، مسلمان بودن و غیر غربی بودن» از مشخصههای این گزارشگر درنظر گرفته شده بود تا دولت ایران «بهانهای برای عدم همکاری نداشته باشد»، اما با همه این شرایط، ایران در نخستین واکنش به انتخاب گزارشگر ویژه از ممانعت ورود او خبر داده است.
پیشتر، مقامهای جمهوری اسلامی ایران در واکنش به تصویب طرح تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران، آن را «غیر منصفانه»، «فاقد ارزش حقوقی» و شبیه به یک «طنز سیاسی» خوانده بودند.
براساس این طرح، گزارشگر ویژه باید به ایران برود و در مورد موضوعاتی که دبیرکل سازمان ملل در مورد آنها ابراز نگرانی کرده، تحقیق و با دسترسی به منابع دست اول گزارشی تهیه کند.
بانکی مون اسفند سال گذشته در نشست شورای حقوق بشر، از «افزایش اعدامها، قطع اعضای بدن، بازداشتهای خودسرانه، محاکمات غیرمنصانه، بدرفتاری با فعالان حقوق بشر، وکلا، روزنامهنگاران و احتمال شکنجه زندانیان سیاسی در ایران» ابراز نگرانی کرده بود.
دولت ایران میتواند اجازه ورود این گزارشگر را به خاک خود ندهد. با این وجود گزارشگر حقوق بشر در ایران میتواند با تماس با مقامهای حکومتی، درباره موارد مختلفی که جمهوری اسلامی در آنها به نقض حقوق شهروندی متهم است توضیح بخواهد.
این دو نماینده مجلس در حالی بر ممانعت از ورود گزارشگر ویژه حقوق بشر به ایران تاکید کردهاند که تنها در خرداد ماه، موارد مهمی از نقض حقوق بشر صورت گرفته و بازتاب رسانهای گستردهای داشته است.
مرگ هدی صابر پس از ۱۰ روز اعتصاب غذا و براثر سکته قلبی و درگذشت هاله سحابی در مراسم خاکسپاری پدرش از جمله مواردی بود که واکنش کشورهای غربی را درپی داشت.
۱۰ خردادماه نیز ۱۵۱ نفر از شخصیتهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در نامهای به دبیرکل سازمان ملل، از او خواستند هرچه سریعتر گزارشگر ویژه را تعیین کند تا به «وضعیت اسفناک زندانیان» رسیدگی شود.
باز این نیک آهنگ در چلنگرش که محل تبلیغ خانواده رفسنجانی به بهانه های مدرک ، آکسفورد ، دانشگاه آزاد ، .... است با پرو رویی کشتار ۶۰ را مطرح کرده تا کشتار ملی مذهبی ها را به فراموشی بسپارد .
کشته های ملی مذهبی ها را چی ؟ که امروز اتفاق می افتند ؟ کشته های داخل سازمان فدائیان را چی که رفیق خودشان را که به او شک کرده بودند کشتند چی ؟ ان رفیقی که عاشق شده بود در یک سازمان ضد مذهبی به دلایل ترس از مذهب سنتی طبقه کارگر کشتند چی ؟ ترور های خسرو روزبه را چی ؟ ترور های حزب توده را چی ؟ ترورو و سوزاندن دگر اندیشان در سازمان پیکار ( کودتای مارکسیستی در یک سازمان مذهبی ) را چی ؟ اعدام سران رژیم سابق را چی ؟ خانم فرخ رو پارسا ؟ چپهایی که از ان دفه و به بزرگان حمله میبردند را چه کنیم ؟
ممکن است بگویی آنها در قدرت نبودند ! اتفاقا به همین دلیل این قتلها از اهمیت بیشتری بر خوردارند ، چون این مارکسیست ها که هنوز در قدرت نبودند علیه افراد خودشان ( تاکید میکنم خودشان ) چنین جنایاتی را مرتکب میشدند اگر به قدرت برسند چه میکنند ؟
جواب ساده است :
همان کاری را که استالین ، لنین ، کاسترو ، چه گوارا ، پول پت ، اسد ، قذافی ، صدام ، مائو ، کم جنگ ایل ، و دیگران کردند . کشتاری مهیب تر ، شکنجه و فرستادن به اردوگاه کار اجباری ( شکنجه مادام العمر مارکسیستی ) ، حذف رقبا ، ستم به دگر اندیشان و دگر باشان ، .....فقر و زندگی بدون ماهواره و اینترنت و سل فون ( زندان انفرادی جمعی مارکسیستی ) خواهند نمود .
کسی نمیگوید کشتار دهه ۶۰ را چرا مطرح میکنید .
سوال این است که چرا سرنوشت یک جنبش را به ان گره زده ا ید . نه امام ضد امپریالیست شما که دستورش را داد زنده است . نه امکان برگزاری دادگاهی برای رسیدگی به ان است . نه از نظر تاکتیک مبارزه اصلاح طلبانه ، موسوی و کروبی ، میتوانند مثل شما که در خارج نشسته و عیش و نوش میکنید به جای پرداختن به مسائل فراوان پیش رو در مهار و مشروط نمودن قدرت به ان بپردازند .
شما مارکسیست های روسی که از مرکز امنیتی سیاسی روس محور ج ا فرمان میگیرد و این قدر بی روغن سرخ میکنید برای کشتار ۶۷ ( برای بهره برداری سیاسی )، چرا وقتی به ملی مذهبی ها ، لیبرال ها ، تحکیم وحدت ، جوانان انجمن پادشاهی ، مجاهدین میرسید اخبار آنها را سانسور میکنید ؟ آیا جز به دلیل مصلحت طلبی سیاسی شما مارکسیست ها است ؟
شما اخبار رییس دانا را که فقط یک سال زندان گرفته انهم به تشخیص مارکسیست های روسی مستقر در امنیت رژیم برای اینکه زبانش در انتقاد به احمدی نژاد ( کسی که میخواهد با امریکا رابطه برقرار کند و حزب توده به همین دلیل با او مخالف است ) باز شود ، را پوشش گسترده میدهید اما اخبار عماد به آور ، باقی ، خرم ، تقیو رحمانی ، نرگس محمدی ، مجید توکلی را که در فشار بیشتری هستند سانسور میکنید و به جای ان اخبار زباله ای ( مدرک پسر هاشمی معادل است ! ) به خورد ملت میدهید !
شما یا مزدورید خودتان خبر ندارید ( بهترین حالت ) و یا در واقع بینانه ترین حالت ماموریت دارد از طرف فراماسونری مارکسیست های روسی در رژیم تا این بازیها ی امنیتی را بکنید .
چرا نامه ستوده به هاله را سانسور میکنید اما از پسر خواهر خاله دختر دایی خامنه ای اراجیف پخش میکنید ؟
چرا نامه منصوره شجاعی ، پرستو فروهر ، مینو مرتاض لنگرودی ، و بسیاری از فعالین فمینیستی و سیاسی و جنبش زنان را به هاله سانسور میکنید ؟
چرا نامه های صدر حاج سید جوادی را سانسور میکنید اما نامه های تکراری ولگردی های اسماعیل نوری الا را پوشش میدهید ؟
چرا از قذافی و اسد و کشتارهای سکولار دموکرات ها و سوسیالیست ها و سوسیال دموکراتها چیزی نمینویسید ؟
شما درد حقوق بشر و درد حمایت از دگر اندیشان ندارید !
برو بچه ساوامایی این دلقک بازی ها را جای دیگری در بیاور .
ما خائن و مزدور در تاریخ ایران زیاد دیده ایم . آنها که به باقر خان و میرزا کوچک خان و خیابانی و مصدق و امیر کبیر و شاه و بازرگان و بنی صدر و خاتمی و موسوی و کروبی خیانت کردند .