درپی نامههای برخی زندانیان و شخصیتهای سیاسی خطاب به گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران و شهادت آنها درمورد «شکنجههای رایج در زندانهای ایران» محمد ملکی، نخستین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب اسلامی، نیز با نوشتن نامهای به احمد شهید شهادت داده که در ایران زندانیان «شکنجه و اعدام» شدهاند.
آقای ملکی، که درپی رویدادهای دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بازداشت و شش ماه زندانی بود، در نامه به احمد شهید «تجربه شخصی خود از دوران حبس در زندان و مشاهده شکنجه و اعدام زندانیان سیاسی در ایران» را نوشته است.
این منتقد حکومت با اشاره به بازداشتهای مکرر خود در چند دوره از زمان شروع «انقلاب فرهنگی» تا رویدادهای پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، به گفته خود شرحی از مشاهدات خود از «شکنجه و اعدام زندانیان جوان و دانشجویان» را بیان کرده است.
به گفته این استاد بازنشسته، او یک بار در اعتراض به انقلاب فرهنگی همراه با دانشجویان و استادان معترض به این طرح بازداشت و در مدت پنج سال حبس با «انواع شکنجهها روبهرو بوده و بینایی چشم چپ خود را از دست داده است».
براساس این نامه آقای ملکی در سال ۷۹ نیز همراه با دهها فعال ملی، مذهبی بازداشت و به اتهام «براندازی نظام» و به مدت شش ماه در زندان عشرتآباد سپاه در سلول انفرادی تحت «شکنجه سفید» بوده است.
در تاریخ ۳۱ مرداد ۸۸ و درپی رویدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری محمد ملکی درحالی که دوره شیمی درمانی بیماری خود را میگذراند بازداشت و مدت سه ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین در انفرادی حبس بود. آقای ملکی به ارتباط با یکی از سازمانهای غیرقانونی و به استناد ماده 186 قانون مجازات اسلامی به محاربه متهم شده بود. او دهم اسفند همان سال با قرار کفالت یک میلیارد ریال آزاد شد.
محمد ملکی از مخالفان سیاسی جمهوری اسلامی است و انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۸۸ را تحریم کرده بود.
آقای ملکی در این نامه حکومت ایران را «استبدادی» نامیده و خطاب به احمد شهید گفته است که پای هزینه «حقایقی» که بیان کرده، میایستد.
نگارش نامه ازسوی زندانیان سیاسی سابق و برخی شخصیتهای منتقد حکومت به احمد شهید در شرایطی است که دولت جمهوری اسلامی با درخواست این گزارشگر حقوق بشر برای سفر به ایران موافقت نکرده است.
احمد شهید از ۱۰ مرداد مسئولیت خود را به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر شروع کرده و قرار است نخستین گزارش او از وضعیت حقوق بشر در ایران در نشست مهرماه مجمع عمومی سازمان ملل خوانده شود.