شماری از زندانیان سیاسی رجایی شهر کرج در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه ایران خواستار اعزام هیئت ویژه به این زندان برای تحقیق و گفت‌وگو با زندانیان برای کشف حقایق شدند.
در این نامه که وب‌سایت جرس، نزدیک به مخالفان دولت متن آن را امروز، ۲۰ شهریور ماه منتشر کرده، از عادی بودن «تنبیه بدنی» در زندان رجایی شهر کرج خبر داده شده است.
زندانیان سیاسی رجایی شهر در نامه خود نوشته‌اند که علی‌رغم ممنوعیت تنبیه بدنی زندانیان طبق آیین‌نامه حقوق و تکالیف زندانیان، بعضی از مسئولان و ماموران زندان رجایی شهر برای برخورد با زندانیان از «مشت و لگد، باتوم چوبی و پلاستیکی» استفاده می‌کنند.
به نوشته ۲۱ امضاکننده نامه، اینگونه برخوردها نه فقط برای زندانیان عادی که حتا در مورد زندانیان سیاسی نیز به کار می‌گرفته می‌شود.
آنها هدف ماموران زندان از ضرب‌وشتم زندانیان را «تنبیه و مجازات» و همچنین برای «سرکوب و ایجاد رعب و حشت» دانسته‌اند.
در این نامه آمده است که در شش ماه گذشته، هشت نفر از زندانیان سیاسی، امنیتی سالن ۱۲ این زندان به شیوه‌های گوناگون «با توهین، تنبیه بدنی، هتک حرمت و حیثیت مواجه شده‌اند.»
این زندانیان در ادامه به یکی از آخرین موردهای اینگونه برخوردها در چهارم شهریورماه اشاره کرده و آورده‌اند که «نگهبان‌های بندهای سه و چهار زندان رجایی شهر، جعفر اقدامی را که از بیماری شدید و رسیدگی نشده پا و کمر رنج می‌برد و علی عجمی را که در بهداری در حال کمک به او بوده، به بهانه عدم سرعت لازم در حرکت زیر مشت و لگد قرار دادند.»
مطابق این نامه، «نگهبان‌ها پس از زدن دستبند به یکی از آنها با ضربات باتوم بر سر، صورت، پشت و سینه آنها می‌کوبند، به‌طوری که این ضربات باعث کبودی ناحیه صورت، چشم چپ، کمر و تورم شدید منجر به خونریزی در ناحیه پای یکی از زندانیان شده است.»
در این نامه در شرایطی به برخورد با جعفر اقدامی اشاره شده است که همین امروز خبرهایی درمورد وضعیت جسمی نامناسب این زندانی سیاسی منتشر شده است.
۲۱ امضاکننده این نامه از صادق آملی لاریجانی خواسته‌اند تا با اعزام هئیت ویژه تحقیق، به رویه «غیر انسانی» و «خلاف قانون» در زندان رجایی شهر پایان بخشد.
آنها در عین حال تصریح کرده‌اند که هر وقت که یکی از زندانیان درصدد تظلم‌خواهی برآمده‌اند، با «گزارش‌‌های غیرواقعی و پرونده‌سازی» مواجه شده و به‌خاطر «ترس» از اضافه شدن بر مدت محکومیت، از پیگیری منصرف شده‌اند.
نویسندگان این نامه به اصل ۳۹ قانون اساسی که بر حفظ حرمت زندانی تاکید می‌کند، ماده ۵۷۹ قانون مجازات اسلامی که به مجازات مامورین متخلف می‌پردازد و آئین‌نامه داخلی زندان‌ها مبنی بر حفظ حقوق شهروندی و کرامت انسانی استناد کرده‌اند.
بعد از انتخابات پرحاشیه ریاست‌جمهوری در سال ۸۸، بسیاری از فعالان سیاسی، اجتماعی، حقوق بشر و روزنامه‌نگاران در ایران بازداشت و با احکام سنگینی زندانی شدند. شماری از این زندانیان نیز به زندان رجایی شهر کرج منتقل شدند.
این زندانیان بارها به «نقض گسترده» حقوق خود در این زندان اعتراض کرده و حتا دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
این نامه که ششم شهریورماه نوشته شده است، امضای عباس اسفندیاری، مصطفی اسکندری، افشین باایمانی، مسعودباستانی، رسول بداقی، رضابوکانی، شهرام پورمنصوری، رضاجوشن، ماشاالله حائری، منصور رادپور، الله وردی روحی، عیسی سحرخیز، داودسلیمانی، جمشید صادق الحسینی، کیوان صمیمی، حشمت الله طبرزدی، علی عجمی، امیرحسین فدایی، محمودناجی، سعیدماسوری و میثاق یزدان‌نژاد را پای خود دارد.
