عبدالجبار کرمی، از نمایندگان امضاکننده طرح سوال از رئیس جمهوری، گفته است: اگر قرار باشد که از رئیس جمهوری سوال نکنیم یا اگر طرحی را امضا کردیم، امضایمان را پس بگیرند، پس فرق نماینده با صندلیاش در مجلس چیست؟
آقای کرمی گفته که اگر نفس «طرح سوال از رئیسجمهوری» برای آن است که هیئت رئیسه مجلس مانع آن شود، پس «باید به عقل قانونگذار شک کرد».
نماینده سنندج در گفتوگویی با «خبرآنلاین» تاکید کرد که برای مواجهه با این رویکرد هیئت رئیسه راهکار وجود دارد، «اما چون فضا به گونهای است که هر اقدامی را اقدام علیه نظام و تشویش اذهان عمومی مینامند، به صلاح نیست که کاری بکنیم».
او گفت که تا کنون تنها ۱۴ نفر از میان ۱۰۰ نماینده امضا کننده طرح سوال از رئیس جمهوری، امضای خود را پس گرفتهاند اما هیئت رئیسه با بازی «موش و گربه» تا سه نفر به امضا کنندگان اضافه میشوند و به حد نصاب میرسند، سه نفر را کم میکند تا به حد نصاب نرسد.
این نماینده مجلس تاکید کرد: یا هیئت رئیسه دروغ میگوید که شمار امضاها ۶۹ تا شده یا برخی از این نمایندگان رویکرد «منافقانه» دارند چون همه ۸۵ امضا کننده طرح سوال از رئیس جمهوری به او گفتهاند امضاهایشان را پس نگرفتهاند.
به گفته آقای کرمی، کسانی که امضایشان را پس گرفتهاند یا بدون فکر آن را امضا کرده بودند یا در حال حاضر تطمیع یا تهدید شدهاند که امضایشان را پس گرفتهاند.
آقای کرمی به هر حال معتقد است که اگر نمایندگان با دلایل قابل قبول امضای خود را پس گرفتهاند، چرا فکر میکنند کار زشتی کردهاند و نباید نامشان فاش شود.
او هدف سوال ار رئیس جمهوری را حفظ آبروی مردم و مجلس میداند و تاکید کرده که «ما به دنبال بیآبرو کردن رئیس جمهوری و زهر چشم گرفتن یا خار کردن او نیستیم».
به گفته آقای کرمی، محمود احمدینژاد در حال حاضر ادعا میکند که دولت در راس امور است و این مغایر قانون اساسی و دموکراسی است و روحیه دیکتاتور مآبانه دولت را نشان میدهد. «باید مشخص شود که مجلس در راس امور است».
طرح سوال از رئیسجمهوری در امسال با تلاش علی مطهری، نماینده اصولگرا، به ۱۰۰ امضا از نمایندگان رسید و به هیئت رئیسه تحویل داده شد اما اعضای هیئت رئیسه طرح آن را به صلاح ندانستند.
علی مطهری نیز در اعتراض به عدم وصول طرح سوال از رئیسجمهوری اسلامی ایران، ۲۰ مهرماه از نمایندگی مجلس استعفا کرد.
در همین روزها گزارشهایی نیز از تحت فشار قرار گرفتن نمایندگان برای پس گرفتن امضاهایشان منتشر شد.
چند روز پس از استعفای این نماینده اصولگرای منتقد دولت، محمدرضا باهنر، نائب رئیس مجلس اعلام کرد که بزرگان صلاح نمیدانند موضوع سوال از رئیس جمهوری «کش» داده شود.
به دنبال آن، محمد دهقان، از اعضای هیئت رئیسه مجلس نیز اعلام کرد که ۲۹ نماینده امضاکننده طرح سوال از رئیس جمهوری، امضای خود را پس گرفتهاند و به همین دلیل «موضوع سوال از رئیس جمهوری منتفی شده است».
اما در همین روز علی مطهری، در سخنانی اعلام کرد که نمایندگان امضاکننده طرح سوال از رئیس جمهوری «تحت فشار قرار گرفتهاند» تا امضاهای خود را پس بگیرند.
در همین حال شماری از موافقان این طرح اعلام کردند که باید اسامی افرادی که امضاهای خود را پس گرفتهاند باید منتشر شود زیرا شاید هنوز هم با وجود انصراف برخی نمایندگان شمار امضاها بالای ۷۴ نفر باشد و این طرح به جریان بیافتد.
طبق اصل ۸۸ قانون اساسی هرگاه یک چهارم نمایندگان مجلس طرح سوال از رئیسجمهوری را ارئه کنند، رئیسجمهوری ایران یک ماه فرصت دارد که در مجلس حاضر شود و به سوال مطرح شده، جواب دهد.
در حال حاضر مجلس ایران، ۲۹۰ نفر نماینده دارد و بنابر این، نصاب یکچهارم این مجلس، ۷۳ نفر است.
طرح سوال از رئیسجمهوری درباره اقدامهای غیرقانونی دولت محمود احمدینژاد در اجرای مصوبات قانونی مجلس ایران و تخلفات این دولت در زمینههای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است.
نمایندگان چه میگویند
عبدالرضا ترابی و نورالله حیدری از جمله نمایندگانی هستند که گفته میشود از سوال از رئیس جمهوری منصرف شده و امضای خود را در پس گرفتهاند.
آقای ترابی گفته که این طرح را دوره ۱۱ روزه دور کاری رئیس جمهوری و مقاومت او در مقابل فرمان رهبری امضا کرده بوده، اما با بازگشت او، امضایش را پس گرفته است.
آقای حیدری نیز پس گرفتن امضایش را تایید کرده اما گفته است: من امضایم را پس گرفتم «اما میدانم که احمدینژاد قدردان نخواهد بود».
او دلیل پس گرفتن امضایش را رعایت مصالح نظام، توجه به توصیههای رهبری و تعامل با دولت اعلام کرده و معتقد است که در حال حاضر سوال از رئیس جمهوری بهره لازم را ندارد و بیشتر بار سیاسی پیدا کرده است.
اما محمدتقی رهبر نماینده اصفهان و رئیس فراکسیون روحانیون مجلس که از طراحان سوال از رئیس جمهوری است معتقد است که «سوال از رئیس جمهوری سیاسی نیست؛ به معنی تضعیف، تحقیر و توهین به دولت و رئیسجمهوری هم نیست، برخی بیخود آن را بزرگ میکنند».
آقای رهبر گفته است: ما به شرایط جهانی کاری نداریم، خارجیها در هیچ شرایطی با ما راه نمیآیند، بنابراین نباید کارهایمان را معطل اظهار نظرها یا سوء استفادههای آنان بکنیم.
به گفته رئیس فراکسیون روحانیون مجلس، در سوال از رئیس جمهوری به بیتوجهی دولت به مسائل فرهنگی، برخی عزل و نصبهای نابجا، اظهارات مسئول دفتر رئیس جمهوری و دورکاری ۱۱ روزه آقای احمدینژاد اشاره شده است.
او میگوید: این سوال، صرفا برخی مسائل را مشخص میکند و نشان دهنده آزادی گفتمان مجلس در مقابل دولت است.
در همین حال حمیدرضا فولادگر، از نمایندگان اصولگرا و نماینده مردم اصفهان در مجلس گفته است: از زمانی که طرح سوال از رئیس جمهوری مطرح شد، امضای ما مشروط بر این بود که پیش از طرح آن با ما هماهنگی شود اما این هماهنگی انجام نشد.
او تاکید کرده که به همین دلیل نامهای به هیأترئیسه نوشته و اعلام کرده است که برای طرح سؤال هماهنگی انجام نشده اما «حالا برخی این را به معنی انصراف و سؤال تلقی کردهاند».
مهرداد لاهوتی، نماینده لنگرود یکی دیگز ار نمایندگانی است که طرح سوال از رئیس جمهوری را امضا کرده و امضایش را پس نگرفته است. اما او اعلام کرده که با او تماس گرفتهاند تا امضایش را پس بگیرد.
نادر قاضیپور، نماینده اصولگرای ارومیه هم امضا را به منزله ناموس نمایندگان میداند.
او گفته است که نمیداند چه کسانی امضای خود را پس گرفتهاند، اما چیزی که میداند آن است که از رئیس جمهوری سوال شده و او هم باید جواب بدهد.