ششمین نمایشگاه نقاشی داریوش قره‌زاد با عنوان «یک خط ممتد» از۲۰ آبان ماه تا یکم آذرماه در گالری دی برگزار شد.

مضمون اصلی نقاشی‌های داریوش قره‌زاد، دیوارهای سطح تهران و «ونوس‌های ایرانی» است.

تکنیک نقاشی‌های او، اکریلیک روی بوم است و آثار او از پنج تا هشت میلیون قیمت گذاری شده‌اند که این نمایشگاه با فروش ۳۵ میلیونی استقبال شد.

داریوش قره‌زاد که ۳۵ سال دارد، از معدود نقاشان ایرانی است که از نخستین نمایشگاه نقاشی‌اش، زمینه حضورش در حراج کریستی دبی فراهم شد. او تاکنون در۱۱ دوره از این حراج آثار هنری حضور داشته و در حراج اخیرت وانست، به رکورد ۲۴ هزاردلاری رسید.

آثار این نقاش، تاکنون درنمایشگاه‌های گروهی خارج از کشور به نمایش گذاشته شده و با اقبال خوبی روبرو شده است.

مضمون اصلی نقاشی‌های داریوش قره‌زاد پیش از این تنها دیوارهای شهر تهران و «ونوس‌های ایرانی» بود که از کنار این دیوار‌ها عبور می‌کنند.

این دیوار‌ها مثل یک روزنامه‌دیواری هستند که حوادث مختلف و تبلیغات، علائم راهنمایی رانندگی، اشکال و نوشته‌های دیوارهای شهری برروی آن انعکاس پیدا کرده است.

با نگاهی به این دیوار‌ها می‌توان به آرزو‌ها و دغدغه‌های بخشی از مردم ایران که اتفاقا شهرشین هستند، پی برد.

او در یکی از نقاشی‌های نمایشگاه پیشین‌اش یکی از دیوارهای تهران را به تصویر کشید که دراین نقاشی در کنار نام داریوش، قلب تیرخورده و کمی آن طرف‌تر u.s.a نوشته شده بود.

قره زاد در کنار این دیوار‌ها، دختران شهری را که «پوشش امروزی دارند» به تصویر کشیده است. ونوس‌های ایرانی او در نمایشگاه اخیرش به دختران عروسکی تغییر نام داده‌اند و به جای قرار گرفتن مقابل دیوارهای سیمانی، در کنار دیوارهایی قرار گرفته‌اند که گویی در مقابل دوربین یک عکاس مد برای دیده‌شدن ژست گرفته‌اند.

ونوس‌ها استعاره‌ای از زن ایرانی هستند که با تمام سخت‌گیری‌هایی که برای پوشش وجود دارد، از این محدودیت با خلاقیت خود فشن و مد منحصر به فردی را بوجود آورده‌اند.

آقای قره‌زاد برای به تصویر کشیدن این دختران؛ به کافه‌ها و گالری‌های تهران سر می‌زده و پس ازعکاسی از این دختران آن‌ها را بر روی بوم‌هایش به تصویر ‌کشیده است. او دیوارهای شهر تهران را نیز به همین شیوه نقاشی کرده است.

داریوش قره‌زاد که پیش ازاین نقاشی‌هایش در بستر دیوارهای شهری شکل می‌گرفت، در این مجموعه محیط اجتماع را‌‌ رها کرده وبه محیط چاردیواری خانه پناه برده و این بار دیوارهای خانه خود را نقاشی کرده که دراین نقاشی‌ها اشیایی چون لباس، مبل و سایر وسایل خانه، روایتی فانتزی و دیگرگونه دارند. این دسته از آثار او که هفت تابلو است «زندگی، یک خط ممتد» نام دارد.

فانتزی در نقاشی‌های قره‌زاد همواره حضور پررنگی دارد. او می‌گوید: این فانتزی در زندگی تمام مردم شهر به چشم می‌خورد و نمی‌توان این بخش را از زندگی و بوم‌هایش حذف کرد.

به گفته قره زاد، او برای به تصویرکشیدن دختران ونوسی، به رویکرد‌های فمنسیتی توجه نداشته، برایش فرم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده و قصد دارد همچنان روی این موضوع کار کند.

آقای قره‌زاد تغییر و تحول در نقاشی‌هایش را ناشی از تغییر و تحول در زندگی‌اش می‌داند و معتقد است که با مرور این نقاشی‌ها می‌توان پروسه زندگی او را بررسی کرد.