«معترضان» شرکت‌کننده در تجمع «اعتراضی» در مقابل سفارت بریتانیا، وارد این سفارتخانه شدند و پس از به آتش کشیدن پرچم این کشور، پرچم ایران را جایگزین کردند.
همچنین گزارش‌ها حاکی است که «معترضان» به محل اقامت کارکنان سفارت در باغ قلهک نیز حمله کرده‌اند. خبرگزاری فارس تعداد آنها را ۲۰۰ نفر اعلام کرده است.
معترضان که خبرگزاری‌های ایران ادعا می‌کنند «دانشجو» هستند، سه‌شنبه، هشتم آذرماه پس از بالارفتن از درب اصلی و دیوارهای سفارت بریتانیا، پرچم جمهوری اسلامی ایران را بالا بردند.
در همین رابطه خبرگزاری مهر خبر داده که معترضان پس از ورود به داخل سفارت، شیشه‌های آن را شکسته و برخی از مدارکی که در طبقه اول این سفارتخانه بوده، بیرون آورده و به آتش کشیده‌اند.
این خبرگزاری درعین حال گزارش کرده که معترضان با ورود به ساختمان اداری سفارتخانه، قاب عکس ملکه بریتانیا را پایین کشیده‌اند.
به نوشته این خبرگزاری، کارمندان سفارت بریتانیا نیز پس از ورود معترضان به داخل سفارتخانه از در پشتی آن، محل کار خود را ترک کرده‌اند.
خبرگزاری کار ایران نیز پیشتر نوشته بود که «دانشجویان» معترض، پس از قرائت بیانیه‌های اعتراضی خود به داخل سفارت بریتانیا رفتند و مدارک موجود در سفارتخانه را به بیرون محوطه سفارت پرتاب کردند.
همچنین خبرگزاری فارس، نزدیک به اصولگرایان نوشته است که نیروی انتظامی «نتوانسته» در مقابل دانشجویان مقاومت کند. این خبرگزاری همچنین از تلاش پلیس برای خارج کردن معترضان از داخل سفارت بریتانیا خبر داده است.
خبرگزاری فارس همچنین برخورد با «معترضان» را شدید توصیف کرده و نوشته است که پلیس چندین بار به سمت معترضان گاز اشک‌آور پرتاب کرده است.
ایسنا نیز از حضور حسين ساجدی‌نيا، فرمانده انتظامی تهران بزرگ خبر داده که از معترضان خواسته است به تجمع خود پایان دهند.
به نوشته این خبرگزاری‌ها، عده‌ای از معترضان نیز سنگ و تخم مرغ به درب و دیوارهای سفارت پرتاب می‌کنند.
«مرگ بر آمریکا، مرگ بر انگلیس، مرگ بر اسرائیل، الله اکبر، دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد و ای رهبر آزاده، آماده‌ایم آماده» از جمله شعارهایی است که بنا بر گزارش‌ها در این تجمع سر داده شده‌اند.
خبرگزاری فارس همچنین نوشته است که معترضان تصاویری از قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران در دست دارند.
آقای سلیمانی در جریان اعتراضات سوریه، از سوی آمریکا متهم به همکاری با نیروهای امنیتی سوریه برای سرکوب مخالفان بشار اسد شد و در پی این اتهام وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا نام او را در فهرست تحریمی‌های خود قرار داد.
این تجمع ساعت ۱۴ امروز و در اعتراض به سیاست‌های بریتانیا در قبال حکومت ایران انجام شده و معترضین خواستار اخراج سریع‌تر سفیر بریتانیا از تهران شدند.
بنا بر گزارش‌ها، این تجمع به مناسبت اولین سالگرد مرگ مجید شهریاری، استاد فیزیک هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی تهران برگزار شده بود. مسئولان جمهوری اسلامی این ترور را به سرویس‌های جاسوسی کشورهای غربی نسبت دادند.
مجلس ایران یکشنبه، ششم آذر با تصویب کلیات طرح دو فوریتی کاهش رابطه با بریتانیا، از وزارت امور خارجه ایران خواست که ظرف دو هفته آینده، سفیر بریتانیا را از ایران اخراج کند.
درمقابل، بریتانیا از تصمیم ایران برای اخراج سفیر این کشور از تهران اظهار تاسف کرده و اعلام کرده است که به دنبال گام‌های دیگری برای پاسخ به ایران است.
پس از انتشار گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره ایران مبنی بر این‌که ایران مخفیانه به دنبال سلاح‌های هسته‌ای است، جورج اوزبورن، وزیر دارایی بریتانیا اعلام کرد که تحریم‌های مالی را علیه ایران اعمال می‌کند، ازجمله این که تمام ارتباطات مالی خود را با نهادهای مالی این کشور شامل بانک مرکزی قطع خواهد کرد.
این اقدام بریتانیا با واکنش تند ایران روبه‌رو شد و رئیس مجلس ایران اعلام کرد که این کشور در روابط خود با کشورهای حامی تحریم تجدیدنظر خواهد کرد.
همچنین با بالا گرفتن احتمال حمله به ایران روزنامه گاردین چندی پیش خبر داد که بریتانیا برای حمایت از آمریکا در حمله احتمالی به ایران برای مهار برنامه هسته‌ای این کشور آماده می‌شود.
روابط ایران و بریتانیا به ویژه پس از انقلاب اسلامی دچار فراز و نشیب شده است. در سال ۱۹۸۷ تمامی کارکنان سفارت بریتانیا درپی تیرگی روابط دو کشور به لندن فراخوانده شدند و درنهایت در سال ۱۹۹۹ موافقت کردند تا سطح روابط خود را از کاردار به سفیر ارتقا دهند.
ورود دانشجویان به سفارت بریتانیا در تهران، یادآور اشغال سفارت آمریکا در ایران در ۳۲ سال پیش است.
۱۳ آبان ماه سال ۱۳۵۸، عده‌ای از دانشجویان که خود را «دانشجویان خط امام» می‌نامیدند، وارد سفارت آمریکا شدند و کارمندان این سفارتخانه را به مدت ۴۴۴ روز گروگان گرفتند.
حکومت ایران آن اتفاق را «تسخیر لانه جاسوسی آمریکا» می‌خواند و آیت‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی نیز از این اتفاق به عنوان «انقلاب دوم» یاد کرد.
