معصومه ابتکار دبیر کمیته محیط زیست شورای شهر تهران با انتقاد از سقوط ۳۶ پلهای ایران در شاخص عملکرد محیط زیست آن را نگران کننده ارزیابی کرد.
به گزارش ایلنا دبیر کمیته محیط زیست شورای شهر تهران سهشنبه، ۱۱ بهمن در جلسه این شورا، ارتقای آگاهی شورایاران را در این زمینه مهم دانست.
خانم ابتکار گفت که حضور و نقش آفرینی تشکلها در موضوعاتی مشابه محیط زیست مهم است.
او در عین حال به انتقاد از نگاهی در ایران پرداخت که وجود شوراها و شورایاران را بیارزش میدانند.
بر اساس شاخص جهانی عملكرد زیست محیطی سال ۲۰۱۲ میلادی که چندی پیش منتشر شد ایران با سقوط ۳۶ پلهای در میان ۱۳۲ كشور در رتبه ۱۱۴ جهان قرار گرفت.
در این گزارش آمده است که ایران در سال ۲۰۱۱ تنها ۴۲.۷۳ نمره از حفظ محیط زیست را بهدست آورده است. در حالی که این شاخص در سال ۲۰۱۰ ،۶۰ بوده که ایران را در مقام ۷۸ جهان قرار داده است. ایران در سال ۲۰۰۸ هم در رتبه ۶۷ جهان قرار داشت.
شاخصهایی که باعث کاهش رتبه ایران شده در بخش استفاده از آب، حفظ منابع آبی، انتشار گاز CO2 ،گازهای گلخانهای و انتشار ذرات معلق كمتر از ۲.۵ میكرون است.
ایران به ۵۸ درصد از اهداف مورد نظر این گزاش در گروه بهداشت محیط دست پیدا کرده و میزان موفقیت در گروه پویایی اكوسیستم ۳۶ درصد بوده است.
کارشناسان و فعالان محیط زیست طی سالهای گذشته به دفعات دولت محمود احمدینژاد را متهم به بی توجهی به محیط زیست کردهاند.
در همین ارتباط ۱۴ دی ماه، نماینده سازمان خواربار کشاورزی ملل متحد، فائو، در مورد روند تسریع نابودی جنگلهای ایران هشدار داد.
نورالدین مونا روند تخریب جنگلها در ایران را سریعتر از سایر نقاط جهان دانست و گفت: ایران یکی از ۷۰ کشور در حال توسعه است که پوشش جنگلی اندک دارد، این میزان کمتر از ۱۰ درصد مساحت کشور است، اما همین میزان جنگل نیز سریعتر از سایر نقاط جهان، در حال نابودی است.
به گواه کارشناسان در ایران سالانه ۱۰۰ هزار هکتار از جنگلها تخریب میشود یا کیفیت خود را از دست میدهد.
همچنین یکی دیگر از عوامل تخریب محیط زیست در ایران وجود ریزگردها و آتشسوزیهای پیدرپی است.
ریزگردها در چند سال گذشته، مشکلات زیادی را برای ایران بهوجود آوردهاند و حتی به تهران رسیده و موجب آلودگی هوای این شهر شدهاند.
ریزگردها که عموما از عراق، اردن و سوریه به ایران میآیند تنها در سال ۸۸ موجب آلودگی ۱۰۰ روزه در استان لرستان شدند و در شش ماه اول سال هم کم و بیش ادامه داشته است.
وزارت بهداشت مرگ و میر سالانه ناشی از آلودگی هوا را در طول سال چهار هزار نفر اعلام کرده که شماری از کارشناسان و نمایندگان مجلس آن را نادرست و رقم کشتههای حاصل از آلودگی را بیش از این تعداد میدانند.
آذر ماه گذشته هم رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس، دولت نهم و دهم را متهم کرد که با وجود جامعیت نسبی برنامه چهارم در ارتباط با محیط زیست و فراهم بودن منابع مالی، این برنامه را به درستی اجرا نکرده است.
محمدرضا تابش با متهم کردن دولت به بیتوجهی به محیط زیست، تخریب وسیع مراتع، آلودگی آبهای سطحی و زیرزمینی و آلودگی هوای کلان شهرها و هجوم ریزگردها به ۲۰ استان کشور را نشانهای از رها کردن طبیعت به امان خدا و یا ذبح آن در معبر توسعه دانست.
علاوه بر آلودگی دریای خزر و خلیج فارس و آلودگیهای نفتی، شماری از رودهای بزرگ ایران نیز به دلیل ریختن فاضلابهای شهری، آلوده و غیر قابل استفاده شدهاند که از جمله آنها میتوان به رود کارون در اهواز و گوهررود و زرجوب در رشت اشاره کرد.
این آلودگیها به جز وضعت بحرانی دریاچههای ارومیه، هامون، بختگان و تالاب انزلی است.
بر اساس گزارشی که سه سال پیش منتشر شد ایران با هفت تالاب در خطر جهان صدرنشین فهرست تالابهای در خطر جهان قرار دارد.