در حالی که بن بست هسته ای ایران با تحریم نفت اروپا و عبور ناوگان های آمریکایی از تنگه هرمز ادامه دارد، دولت ایران در داخل نیز با تهدیدات مهمی مواجه است.
درست هفته گذشته، مقامات ایرانی، آریا آرام‌نژاد خواننده ایرانی را به ده ماه زندان محکوم کردند. جرم او خواندن ترانه‌ای است به نام «علی برخیز» که در مورد شورش خیابانی روز عاشورای سال ۲۰۰۹ و سرکوب اعتراض‌های خیابانی بعد از انتخابات ریاست جمهوری آن سال که در آن تقلب شد، سروده و اجرا شد.
این آهنگ در مورد سوءاستفاده از نام خدا و قرآن است و از امام علی، امام شیعیان می‌خواهد در مورد استفاده بیهوده از نامش، حرکتی انجام دهد.
آرام‌نژاد در دادگاه خود در دفاع از خود گفت: «امام حسین به خاطر پیروزی خیر بر شر شهید شد. پس چرا نباید این را از پیروانش انتظار داشته باشیم؟ آیا این عجیب نیست که این روز‌ها در مملکتمان به خاطر اینکه از امامان خود در مبارزه علیه شر، تقاضای کمک کردیم، مجرم نامیده شویم؟»
اما دفاع او مورد قبول نظام قضایی کشور واقع نشد. برای آنها درخواست از امام برای نبرد با شر به معنی «به خطر انداختن امنیت ملی کشور» است.
خوشبختانه انتقال او به زندان خیلی طول نکشید چون او در ماه نوامبر سال گذشته دستگیر شد و به سلول انفرادی انداخته شد.
آریا آرام نژاد در دادگاه شهادت داد که در زندان مورد شکنجه قرار گرفت، به شدت مضروب شد، و تهدید به قتل گردید و از او در وضعیتی که برهنه بود عکس گرفته شد. اما همانند رژیم اسلامی، به نظر می‌رسد که او نیز همچنان با غرور ایستاده است.
در همان هفته، دیوان عالی کشور، سعید ملک‌پور ۳۵ ساله را به اتهام «توهین و بی‌حرمتی به اسلام» به اعدام محکوم کرد. ملک‌پور، که اقامت دائم کشور کانادا را دارد، در اکتبر ۲۰۰۸ هنگامی که برای دیدن پدر در حال مرگش به ایران رفته بود، به اتهام طراحی وب سایتی که مخصوص انتشار تصاویر پورنوگرافیک بود بازداشت شد.
اتهامات او بعدا از طریق اعترافات ویدئویی او که در آنها وی مسئولیت انتشار تصاویر پورنوگرافیک را به عهده گرفته بود، تایید شد. اما ملک‌پور بعدا از زندان نامهای به بیرون فرستاد که در آن وی توضیح داد که چگونه ماموران زندان با باتوم و کابل او را به باد کتک گرفته و به اعتراف تلویزیونی مجبور کردند.
ملک‌پور به خاطر اینکه در سلول انفرادی بود، آخرین فرصت درخواست تجدید نظر در حکم اعدام صادره علیه خود را از دست داد.
به نظر می‌رسد که موسیقی و فرهنگ هنوز برای حکومت ایران بزرگ‌ترین خطر محسوب می‌شوند و حوزه هایی‌اند که همانند تنگه هرمز، حضور آنها باید در آنها احساس شود.
در ماه گذشته پرستو دوکوهکی، فعال حقوق زنان و روزنامه نگار و پژوهش گر و مرضیه رسولی، روزنامه نگاری که در زمینه موسیقی و ادبیات کار می‌کرد، دستگیر شدند و اکنون مشخص شده که آنها در سلول انفرادی بخش الف زندان سپاه پاسداران نگهداری می‌شوند.
پرستو دوکوهکی یکی از فعالان قدیمی حقوق زنان است. او به خاطر نوشتن مقاله در ماهنامه زنان که اکنون توقیف است و به خاطر باز کردن یکی از نخستین وب لاگ‌های زنان در ایران به شهرت رسید. وب لاگ او به نام «زن نوشت» که در سال ۲۰۰۱ ایجاد کرد، به مسائل زنان در جامعه ایران می‌پرداخت و خلا جدی موجود در این زمینه را پر می‌کرد.
مرضیه رسولی، سال‌ها خبرنگار موسیقی و ادبیات بود و هرگز فعالیت سیاسی نداشت. او برای روزنامه‌هایی چون شرق، کارگزاران و اعتماد کار می‌کرد. به گزارش بی‌بی سی فارسی، مقامات امنیتی، هنگام دستگیری‌اش، حکم جلب او را ارائه کردند که در آن، اتهام او «اقدام علیه امنیت ملی» قید شده بود.
در هفتم ژانویه، مقامات دولتی، دو نفر دیگر از روزنامه نگاران به نامهای فاطمه خردمند و احسان هوشمندزاده و یک فعال مدنی به نام سعید مدنی را دستگیر کردند.
حیدر مصلحی وزیر اطلاعات ایران در مورد موج دستگیری‌های اخیر گفت برخی از افراد به خاطر «تلاش برای اجرای اهداف آمریکا» بازداشت شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آقای مصلحی گفت که دستگیری این افراد به خاطر جاسوسی و ارتباط آنها با عناصر خارج از کشور به صورت آن لاین و از طریق شبکه‌های اجتماعی بوده است.
ظاهرا برای برخی در ایران، هم کشتی جنگی آمریکایی و هم وب لاگ‌های طرفدار آمریکا، هر دو می‌توانند به یک اندازه خطرناک باشند و نیازمند برخوردند. و مقامات ایرانی همانند متحدانشان در سوریه، مصمم‌اند که با آنها برخورد کنند.
اگر کسی بخواهد بفهمد که چرا برخی در غرب نگران این‌اند که جمهوری اسلامی در صورت داشتن بمب هسته‌ای با دیگران چه خواهد کرد، کافی است ببینند که آنها بدون داشتن این بمب با مردم خود در داخل چه می‌کنند.
