نائبرئیس مجلس ایران میگوید که دولت محمود احمدینژاد با هزینههای طرح مسکن مهر، بانک مسکن را تبدیل به بزرگترین بدهکار بانک مرکزی کرد که میزان آن به ۳۰ هزار میلیارد تومان میرسد.
محمدرضا باهنر در گفتوگویی با خبرگزاری فارس که یکشنبه، هفتم اسفند منتشر شده، افزود که این طرح، در حال حاضر نیز با معضلات و مشکلاتی مانند نبود زیربناهایی مثل آب، برق و گاز روبهرو است.
به گفته او، بانک مرکزی برای اینکه به بانکها وام دهد، باید پول پرقدرت تولید کند و تولید پول پرقدرت یعنی تورم، افزایش نقدینگی و بالا بردن سطح عمومی قیمتها که طرح مسکن مهر نیز منجر به آن شده است.
او در توضیح این مسئله گفت: اگر بدهی مجموعه بانکها به بانک مرکزی مثلاً به عدد ۱۰۰ هزار میلیارد تومان برسد یعنی همین موضوع ۱۰ تا ۱۵ درصد تورم در جامعه ایجاد میکند.
دبیر کل جامعه اسلامی مهندسین از دیگر ایرادهای طرح مسکن مهر را در این دانست که «حجم وسیعی از سرمایهگذاری در کشور توسط بخش خصوصی در مسکن» را از بین برده است.
به گفته آقای باهنر، در گذشته در مسکن ساخت و ساز میشد و سالانه پروانههای زیادی صادر میشد اما در حال حاضر در مسکن سود حتی عادلانه هم نصیب بخش خصوصی نمیشود و آنها نیز در ساخت و سازها دخالت نمیکنند و تمام سرمایهگذاری خود را از بخش مسکن بیرون کشیدهاند.
پروژه مسکن مهر از سال ۸۶ که قیمت ملک در سراسر ایران به خصوص در تهران، ناگهان بالا رفت، کلید خورد و وزیر مسکن و شهرسازی دولت نهم، طرحی به نام «مسکن مهر» را برای حل مشکلات، پیشنهاد داد.
بر اساس این طرح قرار است تا سال ۹۱، دو میلیون و ششصد هزار واحد مسکونی ساخته شود که هم قیمت مسکن کنترل شود و هم آرزوی همه مستاجرها را برآورده کرده و آنها را صاحب خانه کند.
اما در مهر ماه، کانون سراسری انبوه سازان در نامهای به محمود احمدینژاد، رئیس جمهوری ایران از نامشخص بودن وضعیت تامین اعتبار مسکن مهر ابراز نگرانی کرد.
ایرج رهبر، رئیس این کانون گفته بود پرداخت تسهیلات به طرح مسکن مهر متوقف شده است و برای ادامه کار پروژه مسکن مهر، دولت باید ۲۵ هزار میلیارد تومان دیگر به انبوهسازان اختصاص دهد.
محمود احمدینژاد تابستان امسال در جلسه شورای عالی مسکن دستور اختصاص فوری سه میلیارد دلار را از صندوق ذخیره به طرح مسکن مهر صادر کرد اما برخی نمایندگان معترض گفتند که او چنین اختیاری ندارد.
هماکنون با گذشت حدود چهار سال از اجرای طرح مسکن مهر در شهرهای مختلف ایران، هنوز گروه زیادی از متقاضیان خانههای خود را تحویل نگرفتهاند و بسیاری نیز از خانهدار شدن منصرف شدهاند.
انتقاد از طرح انتقال پایتخت
آقای باهنر در بخش دیگری از گفتوگوی خود با اشاره به اینکه «از برخی طرحهای دولت تعجب میکنیم»، گفت که انتقال پایتخت به یک شهر دور افتاده سخت است و هزینههای زیادی میطلبد.
او به عنوان راهحل پیشنهاد داد که به جای انتقال پایتخت، «نزدیک تهران یک شهرک دیپلماتیک داشته باشیم که مقامات، مسئولان و مجلس در آنجا مستقر شوند.»
این نماینده مجلس، طرح انتقال سه میلیون نفر از جمله کارمندان دولت را از تهران «شبیه طنز» دانست و گفت مقامهای مسئول، متوجه عدد و ارقامی که اعلام کردهاند نبودند یا مهاجرت را نمیشناختند.
انفجار جمعیتی در شهر تهران، مشکلات خدماترسانی به شهروندان، گسترش بیرویه آلودگیهای زیست محیطی از جمله علتهایی است که برخی مسئولان را به فکر تغییر مرکزیت از تهران به سایر مناطق انداخت.
آبان سال ۸۸، برای چهارمین بار موضوع انتقال پایتخت از تهران در سی سال گذشته مطرح و به تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام رسید.
در پی آن، بحث مهاجرت از تهران و انتقال پایتخت بالا گرفت و در خردادماه سال ۸۹، دولت اعلام کرد که در راستای اجرای طرح «خلوت کردن شهر تهران و انتقال پایتخت» دستور انتقال به ۳۲۶ شرکت دولتی ابلاغ شده است.
همزمان اعلام شد که دولت بنا دارد ۲۰۰ هزار کارمندش را همراه با خانوادههایشان از تهران خارج کند اما مرداد همان سال با وجود پایان یافتن مهلت، آمارها نشان دادند که تنها یک هزار نفر از این عده تهران را ترک کردند.