هفته گذشته وب‌سایت «جنبش راه سبز (جرس)» تصاویری را منتشر کرد که به نوشته این سایت خبری نزدیک به معترضان به حکومت، متن کیفرخواست 12 متهم پرونده بازداشتگاه کهریزک است. خلاصه‌ای از این متن تازه‌انتشاریافته را در ادامه می‌خوانید.
هفته گذشته وب‌سایت «جنبش راه سبز (جرس)» تصاویری را منتشر کرد که به نوشته این سایت خبری نزدیک به معترضان به حکومت، متن کیفرخواست 12 متهم پرونده بازداشتگاه کهریزک است.
بر اساس اظهارات 11 نظامی و یک غیرنظامی همکار نیروی انتظامی، خشونت، ایراد ضرب و جرح و آزار متهمان بازداشت‌شدگان کهریزک «رویه‌ای جاری» در آن بازداشتگاه بوده است.
خلاصه‌ای از این متن تازه‌انتشاریافته را در ادامه می‌خوانید.
***
- بازداشتگاه کهریزک به منظور نگهداری اراذل و اوباش در پانزده کیلومتری بخش کهریزک در جنوب تهران احداث و مستقیما زیر نظر بازرسی فرماندهی انتظامی تهران بزرگ اداره می‌شده و سازمان زندانها نظارتی بر بازداشتگاه مذکور نداشته است.
وضعیت عمومی بازداشتگاه کهریزک
- بازداشتگاه مذکور دارای شش بند و دو قرنطینه بوده که مساحت قرنطینه‌ای که بازداشت‌شدگان 18 تیر 88 در آن نگهداری می‌شده‌اند حدودا 65 متر و فاقد نور و تهویه مناسب بوده است.
- در هنگام پذیرش در زندان کهریزک به دستور افسر نگهبان وقت، تمام متهمان بازداشتگاه در انظار سایرین عریان شده و بعضا برابر ادعای شکات به مدت 45 دقیقه عریان بوده‌اند.
- تمامی بازداشت‌شدگان 18 تیر (123 نفر) در قرنطینه‌ای به مساحت حداکثر 65 متر نگهداری می‌شدند و سپس مسئولین زندان 37 نفر از بازداشت‌شدگان تحت عنوان اراذل و اوباش که از قبل در کهریزک نگهداری می‌شده‌اند را به جمع آنان اضافه نموده‌اند. با توجه به فصل تابستان هوای داخل قرنطینه به شدت گرم و غیر قابل تحمل بوده است.
- در قرنطینه مذکور فضای کافی حتی برای نشستن نیز وجود نداشته و بیشتر بازداشت‌شدگان در قرنطینه به صورت ایستاده شب را به روز رسانده‌اند.
- در کنار قرنطینه مذکور تنها 2 باب دستشویی وجود داشته که یک دستگاه آن نیز خراب بوده و یکی دیگر فاقد درب بوده است. بنحوی‌که بازداشت‌شدگان ... به صورت پابرهنه از سرویس بهداشتی مذکور استفاده می‌کرده‌اند. همچنین بازداشتگاه فاقد حمام بوده و بازداشت‌شدگان امکان استفاده از حمام را نداشته‌اند.
- در قرنطینه مذکور یک شیر آب وجود داشته که آب آن هم بهداشتی نبوده است.
- دود گازوئیل حاصل از موتورخانه به داخل قرنطینه سرایت می‌کرده.
- افسر نگهبانان و سروکیل بند (محمد طیفیل) در موارد متعددی در زمان پذیرش بازداشت‌شدگان و نگهداری آنان در زندان با لوله پی‌وی‌سی به شدت بازداشت‌شدگان را مورد ضرب و جرح و اهانت قرار می‌دادند.
- غذای روزانه بازداشت‌شدگان هر وعده تنها یک عدد سیب‌زمینی کوچک و نصف نان لواش بوده که در شبانه‌روز دو بار به آنان داده می‌شد.
- علی‌رغم وجود پزشک و پزشکیار در کهریزک، فضای بازداشتگاه کهریزک بسیار غیربهداشتی بوده و بوی تعفن تمام قرنطینه را فرا گرفته.
- آثار ضرب و جرح بر روی بدن بعضی از بازداشت‌شدگان علی‌رغم گذشت چند ماه از تاریخ ضرب و جرح آنان در کهریزک در زمان رسیدگی در دادسرا مشهود بود.
- مامورین بدرقه بازداشت‌شدگان از کهریزک به زندان اوین (از جمله ستوان گنج‌بخش و استوار رهسپار) علی‌رغم اینکه سایر بازداشتی‌ها وخیم بودن حال بعضی از بازداشت‌شدگان را به مامورین مراقب تذکر می‌دهند لیکن آنان نسبت به وضعیت جسمانی و حال عمومی آنان بی‌توجه بوده و به ایشان اهانت می‌کرده‌اند.
- مامورین بدرقه فوق از دادن آب به بازداشت‌شدگان امتناع نموده و پس از رسیدن به اوین نیز مرحوم روح‌الامینی قبل از تحویل به زندان اوین به حالت کما رفته که باز هم ستوان گنج‌بخش با بی‌توجهی با موضوع برخورد کرده است.
- سرهنگ کمیجانی که از ایراد ضرب و جرح بازداشتی ها توسط مامورین مطلع بوده پس از فوت یک نفر از بازداشتی ها به نام امیر جوادی فر برای شانه خالی کردن از بار مسئولیت و تلقین این موضوع که علت فوت وی مننژیت بوده، با مراجعه به دکتر فرهمندپور رئیس بهداری فاتب از وی می خواهد که علت فوت مرحوم جوادی فر را بیماری مننژیت و محل فوت وی را داخل بازداشتگاه کهریزک اعلام نماید.
حتی برای انجام این کار، امضای متن از قبل آماده شده ای را از دکتر فرهمندپور تقاضا می کند لیکن نامبرده از امضای برگه مذکور امتناع نموده و متعاقبا سرهنگ طوماری مسئول دفتر سردار رجب زاده با دکتر فرهمندپور تماس گرفته و از وی می خواهد که آن برگه را امضا نماید که باز هم سرهنگ فرهمندپور امتناع نموده و به همین لحاظ سرهنگ کمیجانی به پزشک وظیفه پوراندرجانی که در بهداری کهریزک شاغل بوده مراجعه و از وی می خواهد که برگه را امضا نماید که وی نیز از انجام درخواست رئیس زندان امتناع می کند.
- در نهایت نامه‌ای بر خلاف واقع خطاب به دادستان عمومی و انقلاب تهران توسط سرهنگ فلاح تهیه و به امضای سرهنگ کمیجانی می‌رسد دائر بر اینکه «1. محسن روح‌الامینی پس از تحویل به زندان اوین در جمع سایر متهمین در قرنطینه دچار تشنج گردیده و توسط بهداری زندان به بیمارستان شهدای تجریش منتقل می‌گردد. 2. بنا به تشخیص هر سه بیمارستان مهر، شهدای تجریش و لقمان هر سه متهم در اثر ابتلا به بیماری مننژیت فوت نموده‌اند و علت فوت آنان بیماری مذکور تشخیص و اعلام شده است. 3. بهداری زندان 210 کهریزک نیز در خصوص تشخیص علت اولیه فوت متهم جوادی‌فر مشکل تنفسی و مننژیت و همچنین ایست قلبی اعلام نموده است. 4. هیچ گونه ضرب و شتمی در خصوص متهمین در زندان صورت نگرفته است.»
همچنین متهمین فلاح و کمیجانی مدعی هستند که متن نامه خلاف واقع توسط دادستان سابق عمومی تهران آقای سعید مرتضوی به آنان داده شده و آقای مرتضوی از آنان خواسته است که چنین گزارشی را به دلیل مصلحت به دادستان عمومی و انقلاب تهران ارائه نماید. و نیز سرهنگ فلاح مدعی است که از دفتر دادستان تهران با فتر سردار رجب‌زاده تماس گرفته و موضوع و خواسته دادستان تهران را به ایشان منتقل نموده و سردار رجب‌زاده دستور داده که با ایشان همکاری شود.
بازداشتی‌های منتقل شده به کهریزک بعد از انتخابات
- در تاریخ 88/3/25: یک نفر به نام مسعود رضوی که 88/4/20 از زندان آزاد شده است.
- در تاریخ 88/3/26: تعداد 11 نفر که 88/4/6 به زندان اوین منتقل شده‌اند. این افراد در مدت حضور به همراه 26 نفر از بازداشت‌شدگان تحت عنوان اراذل و اوباش در یک بند نگهداری شده‌اند.
- در تاریخ 88/3/29: دو نفر که روز 88/4/6 به زندان اوین منتقل شده‌اند.
- در تاریخ 88/4/3: تعداد 9 نفر که روز 88/4/6 به زندان اوین منتقل شدند.
- در تاریخ 88/4/19: تعداد 145 نفر که روز 88/4/23 به زندان اوین متقل شدند. از این تعداد 3 نفر آنها فوت کردند.
اظهارات شاکیان درباره موضوع ضرب و جرح
- یکی از شکات به نام میرمسعود رضوی اعلام کرده است که افسر نگهبان وقت وی را پس از پذیرش در محوطه خارج از بازداشتگاه، در داخل گودالی تا نزدیکی کمر دفن نموده و از ساعت 20 مورخ 88/3/25 الی 6 صبح 88/3/26 به مدت 19 ساعت بدون آب و غذا و نگهبان در داخل گودال مدفون نگه داشته است. در تحقیقات به عمل آمده از افسر نگهبان، نامبرده معترف به انجام عمل ارتکابی خود به دستور رئیس بازداشتگاه کهریزک شده است. اما در مواجهه حضوری از اظهارات قبلی خود عدول و اظهار نمود که بدون دستور و فقط به خاطر ناراحتی اعصاب خود، اقدام به این عمل کرده است.
نتیجه تحقیقات از متهمان
- سرهنگ دوم فرج کمیجانی، رئیس بازداشتگاه کهریزک.
او حسب اقاریر مامورین و اظهار شاکیان، دستور ضرب و جرح بازداشت‌شدگان را صادر نموده است. سرهنگ یاد شده در تحقیقات به عمل آمده اظهار داشته که کلیه مسئولین بازرسی فاتب در جریان وضعیت بازداشتگاه کهریزک بوده و اقدامات با هماهنگی آنان انجام می شده است.
- استوار محمد خمیس‌آبادی.
نامبرده بازداشت‌شدگان را در ساعت 13 از قرنطینه خارج نموده و پابرهنه بر روی آشفالت داغ، پامرغی، کلاغ پر و چهار دست و پا می برده و برخی از آنان را مجبور می کرده که بر روی کمر یکدیگر سوار شده و هر کس سرپیچی می کرد او را با لوله پی وی سی کتک می‌زده.
او دستور آویزان نمودن آنان از پا و ضربه زدن با لوله به آنان را داده است و خود نیز به همراه محمد کرمی و ستوان گنج‌بخش هر سه نفر را مورد ضرب و جرح قرار داده است.
او اظهار داشته که سرهنگ فلاح مسئول بازرسی فرماندهان انتظامی تهران بزرگ و سرهنگ کمیجانی رئیس بازداشتگاه به وی دستور و تذکر داده‌اند که بدون ترحم و با خشونت، با زندانیان برخورد نماید و الا وی را توبیخ و تنبیه انضباطی خواهند نمود.
دلایل اتهامات انتسابی به متهمان
- با توجه به اینکه بازداشتگاه کهریزک مختص نگهداری اراذل و اوباش بوده، ایراد ضرب و جرح به بازداشت‌شدگان به یک رویه جاری و معمول تبدیل و حوادث اتفاق افتاده قبل از انتخابات در بازداشتگاه مذکور و عدم پاسخ‌خواهی از مسئولین مربوطه موجب تجری مامورین بازداشتگاه گردیده و به تصور عدم بازخواست از آنان، بازداشت‌شدگان از جمله سه نفر متوفیان را مورد ضرب و جرح قرار می‌داده‌اند.
- سرتیپ عزیزالله رجب‌زاده به عنوان فرماندهی انتظامی تهران بزرگ و سرهنگ روانبخش فلاح به عنوان رئیس بازرسی فاتب و سرهنگ محمد عامریان به عنوان رئیس اداره عملیات فاتب به لحاظ سمت و مسئولیتی که داشته‌اند، وظیفه اعمال فرماندهی و مدیریت و نظارت بر یگان و واحدهای تحت امر خود از جمله بازداشتگاه کهریزک را برعهده داشته‌اند که به لحاظ عدم انجام وظیفه قانونی مسئولین و مامورین بازداشتگاه کهریزک ضمن عدم رعایت دستورالعمل‌های صادره در خصوص نحوه اداره زندان و برخورد با بازداشت‌شدگان و عدم ضرب و جرح آنان با بازداشت‌شدگان برخورد مناسبی نداشته و مرتکب ضرب و جرح آنان شده‌اند که در سه مورد منتهی به قتل و در موارد متعدد منجر به ضرب و جرح شده است.
بدیهی است چنانچه متهمان مذکور وظیفه قانونی خود را از جهت اعمال مدیریت و نظارت انجام می‌دادند و یا با مشاهده رفتار و اعمال خلاف قانون از ناحیه مامورین، آنان را بازخواست می‌کردند، ضرب و جرح بازداشت‌شدگان به صورت یک رویه معمول تبدیل نمی‌شد و این موضوع که اختیار نظارت بر بازداشتگاه و اداره آن به بازرسی تفویض گردیده است، نافی مسئویت فرماندهی انتظامی تهران بزرگ نخواهد بود.
