ایرج گرگین، روزنامهنگار باسابقه ایرانی، صبح امروز جمعه در سن ۷۷ سالگی در آمریکا درگذشت.
آقای گرگین که مبتلا به سرطان بود، از حدود دو هفته پیش در بیمارستانی در ویرجینیای شمالی بستری شده بود.
ایرج گرگین از سال ۱۳۵۵ که شبکه دوم تلویزیون ایران راهاندازی شد، مدیر آن بود. او همچنین در سال ۷۷ از بنیانگذاران رادیو آزادی (بخش فارسی رادیو اروپای آزاد) در پراگ بود که بعدتر به رادیو فردا تغییر نام داد.
این روزنامهنگار پیشکسوت ایرانی در نوجوانی با روزنامه دانشآموز و سپس روزنامه جوانان دموکرات همکاری میکرد و در جوانی گرايشهای چپ داشت.
او در دانشگاه در رشته ادبيات فارسی تحصيل کرد و همزمان، کار حرفهای مطبوعاتی را در دهه ۱۳۳۰ در روزنامه کيهان شروع کرد و مدت کوتاهی نيز مدير داخلی «کيهان فرهنگی» بود.
ايرج گرگين از نخستين کسانی بود که در سال ۱۳۳۷ بهعنوان تهيهکننده راديو انتخاب شد و سپس با امتحان گويندگی به این حرفه پرداخت.
او در سالهای نخستین دهه ۴۰ شمسی مدیر «برنامه دوم - رادیو تهران» شد. در این برنامه برای نخستين بار فرستندهای به طور کامل به طرح مباحث فرهنگی و هنری و علمی و اقتصادی میپرداخت و به رسانهای برای معرفی هنر و ادبيات جديد ايران، تئاتر و موسيقی جهان و برخی مباحث تاريخی و اجتماعی تبديل شد.
هنرمندانی چون احمد شاملو، فروغ فرخزاد، نادر نادرپور، سیمین بهبهانی، مهدی اخوان ثالث، محمدجعفر محجوب، علیاصغرحاج سيد جوادی، و فریدون رهنما در این شبکه رادیویی که مخاطب آن علاقهمندان فرهنگ و هنر بودند، در سطحی گسترده معرفی شدند و گروهی از آنان نیز با این بنرامه همکاری میکردند.
آقای گرگین در دوره حکومت محمدرضا پهلوی، در تلویزیون ایران نیز سمتهایی مانند رئیس روابط عمومی و انتشارات، مدیریت خبر و مدیریت تولید را بر عهده داشت. او همچنین در دورهای سردبیر مجله تماشا نیز بود که ارگان مطبوعاتی سازمان رادیو و تلویزیون در آنزمان بود و پس از انقلاب سال ۵۷ در ایران، به مجله سروش تغییر نام داد.
ایرج گرگین بعد از انقلاب از ایران رفت و در سال ۱۳۶۱ رادیو امید را در لسآنجلس راه اندازی کرد.
روزنامهنگاران همدوره آقای گرگین و کسانی که از او آموختهاند، این روزنامهنگار پیشکسوت را به اعتدال، دقت، و تعهد به اصول حرفهای روزنامهنگاری معرفی کردهاند.
او در یکی از آخرین مصاحبههای که کرد، در برنامه پارازیت تلویزیون صدای آمریکا از روزنامهنگاران رسانههای فارسیزبانی که وابسته به دولتهای غربی هستند، انتقاد کرد که در روایتکردن وقایع و ارائه خبرها گاه «کاسههای داغتر از آش» میشوند؛ در حدی حتی بیش از آنچه مورد انتظار دولتهای حمایتکننده از این رسانههاست.
او گفت که علت چنین گرایشی، خصلت دولتی روزنامهنگاری در ایران است که روزنامهنگاران عادت به تلاش برای برآوردهکردن انتظارات دولت تامینکننده بودجه داشتهاند.
ایرج گرگین در این مصاحبه همچنین گفت که در جوانی،گرایشهای فکری چپ داشت اما با توجه به تجربه ۲۸ مرداد، در هیچ فعالیت سیاسیای وارد نشده و مشغول فعالیت حرفهای بوده است. او گفت که با حمایت شخص فرح پهلوی میتوانسته در سمتهای کاریاش باشد وگرنه نهادهای امنیتی با فعالیت او موافق نبودهاند.