نسخه آرشیو شده

اعتراض چهار زندانی رجایی‌شهر به فشارهای روانی بر زندانیان سیاسی
بداغی، طبرزدی، باستانی، صمیمی
از میان متن

  • در این نامه آمده که آقای رادپور به دلیل استمرار مصرف نامناسب از قرص‌های اعصاب و روان دچار سکته مغزی شد و بنا به تائید بهداری زندان، تعداد زندانیان سیاسی که مجبور به استفاده از آن‌ها شده‌اند از حدود ۱۰ درصد به بیش از ۴۰ درصد رسیده است.
مردمک
جمعه ۱۲ خرداد ۱۳۹۱ - ۱۲:۵۱ | کد خبر: 71187

چهار زندانی رجایی‌شهر در نامه‌ای به دادستان کل ایران هشدار داده‌اند که در یک سال و نیم گذشته با قطع ارتباط تلفنی روزانه آن‌ها، فشارهای روانی بر زندانیان سیاسی افزایش یافته و خواستار رفع هر چه زود‌تر این محدودیت هستند.

وب‌سایت کلمه، نزدیک به مخالفان دولت امروز ۱۲ خرداد با انتشار این نامه نوشت که به گفته این چهار زندانی سیاسی، قطع ارتباط تلفنی روزانه با خانواده‌ها و همچین بنا بر تائید بهداری این زندان منجر به استفاده بیشتر زندانیان از قرص‌های اعصاب و روان شده‌ است.

این نامه که خطاب به غلام‌حسین محسنی اژه‌ای نوشته شده، به امضای مسعود باستانی، رسول بداغی، کیوان صمیمی و حشمت‌الله طبرزدی رسیده است.

آن‌ها با اشاره به این وضعیت نوشته‌اند که مرگ منصور رادپور به علت سکته مغزی حادثه تقریبا پیش‌بینی‌شده بوده که هم‌بندان و خانواده او بار‌ها به مقام‌های مسئول هشدار وقوع آن را داده بودند.

در این نامه آمده که آقای رادپور به دلیل استمرار مصرف نامناسب از قرص‌های اعصاب و روان دچار سکته مغزی شد و بنا به تائید بهداری زندان، تعداد زندانیان سیاسی که مجبور به استفاده از آن‌ها شده‌اند از حدود ۱۰ درصد به بیش از ۴۰ درصد رسیده است.

آقای رادپور که زندانی سیاسی «بند ویژه امنیتی زندان رجایی شهر» و خبر مرگ‌اش اول خرداد منتشر شد، به گفته این چهار زندانی سیاسی، سال ۸۹ بدون مشکل و بسیار سرحال، سرآشپزی ماهر برای بند سیاسی و کشتی‌گیری ورزیده بود.

آقای رادپور براساس دو حکم جداگانه در شعب یک و هشت دادگاه انقلاب اسلامی کرج، به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «همکاری با سازمان مجاهدین خلق» درمجموع به هشت سال زندان محکوم شده بود.

به گزارش کلمه این زندانی سیاسی «در زندان معتاد شده بود و در شرایطی که به بیماری‌های ریوی و خونریزی معده دچار شده بود، براثر سکته مغزی درگذشت.»

این زندانیان سیاسی نوشته‌اند که از یک سال و نیم پیش زندانیان سیاسی به همراه تعدادی زندانی دیگر که به در مجموع ۶۰ نفر می‌شدند، به راهرویی ۴۰ متری با ۳۲ سلول منتقل شده و تلفن‌ها نیز قطع شده است.

آن‌ها افزوده‌اند که قبل از این انتقال، ارتباط روزانه تلفنی با اعضای خانواده و گاهی فامیل می‌توانست فشار‌های روانی و عصبی زندانی را تخلیه کند اما مقام‌های زندان گفته‌اند که «یکی دو نفر از تلفن برای قرائت بیانیه و انتقال مطالب سیاسی استفاده کرده‌اند.»

فشار بر زندانیان سیاسی از جمله موارد نقض حقوق بشر در ایران است که به ویژه از پس از انتخابات ۱۳۸۸ نیز بیشتر شده و موجب شده ایران بار‌ها از سوی کانون‌ها و مدافعان حقوق بشر به بدرفتاری با زندانیان محکوم شود.

هفته گذشته حسین رونقی ملکی، وبلاگ‌نویس زندانی در رجایی‌شهر که به ۱۵ سال حبس محکوم شده در اعتراض به وضعیت نامشخص خود و عدم صدور مرخصی استعلاجی و نیز مجوز درمان اعتصاب غذا کرد.

رجایی شهر، زندانی است که برای نگهداری زندانیان با جرم‌های خطرناک مانند قتل و قاچاق‌ سنگین موادمخدر و سرقت‌های مسلحانه ساخته شده اما حکومت ایران شمار زیادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی را در این زندان نگاه داشته است.

مرگ زندانیان دراثر ابتلا به وبا، تجاوز جنسی و تنبیه بدنی آن‌ها با ضربات باتوم پیش از این در زندان رجایی شهر گزارش شده بود.

این مطلب را به اشتراک بگذارید

آگهی