آیتالله خامنهای در پاسخ به استفتای یک نوازنده جوان تار، اعلام کرد که ترویج موسیقی با اهداف نظام سازگار نیست.
آیتالله خامنهای در پاسخ به استفتای یک نوازنده جوان تار، اعلام کرد که ترویج موسیقی با اهداف نظام سازگار نیست.
خبرنامه دانشجویان ایران که وابسته به بسیج است، به تازگی متن استفتائی از آیتالله خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی منتشر کرده که در آن یک جوان 21 ساله با اظهار علاقه به یادگیری ساز تار، نظر فقهی رهبری را پرسیده است.
در پاسخ به این استفتا، آیتلله خامنهای با صراحت اعلام کرد که «ترویج موسیقی و تدریس آن و تشکیل کلاسهای موسیقی هرچند حلال باشد، با اهداف عالیه نظام مقدس جمهوری اسلامی سازگار نیست.»
آیتالله خامنهای همچنین در فتوای خود از جوانان خواسته است که «وقت با ارزش» خود را به یادگیری علوم و فنون بپردازند.
گزارش روزنامه گاردین
سعید کمالی دهقان، نویسنده روزنامه بریتانیایی گاردین در یادداشت روز گذشته خود (دوشنبه 11 مرداد) به این استفتا از آیتالله خامنهای پرداخته و مینویسد: برخلاف مراجع دیگر، که فتوای آنها فقط توسط پیروانشان تقلید میشود، فتواهای آیتالله خامنهای جنبه حکم حکومتی دارد و برای کل کشور صادر میشود و همه باید از آن اطاعت کنند.
به نوشته گاردین، رهبر جمهوری اسلامی ماه پیش با صدور یک فتوای جنجالی، رهبری خود را به رهبری پیامبر اسلام تشبیه کرد و اعلام کرد که اطاعت از فرمانهای رهبری به عنوان «ولی امر مسلمین» واجب است.
به نوشته روزنامه گاردین، آیتالله خامنهای به ندرت نظراتش را درباره موسیقی در مجامع عمومی اعلام کرده، اما گفته میشود که پس از انقلاب نقش مهمی در محدود کردن موسیقی داشته است.
بر اساس این یادداشت، زمانی که آیتالله خامنهای رئیس جمهور بود، موسیقی غربی را ممنوع کرد و بسیاری از اهل موسیقی را به تبعید فرستاد.
گاردین آنگاه از قول هوشنگ اسدی، روزنامهنگار مقیم پاریس که ادعا میکند قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در زندان با آیتالله خامنهای هم سلول بوده و بعد از انقلاب هم به دوستی با او ادامه داده است، مینویسد: خامنهای از همان اول از موسیقی متنفر بود. خیلی وقتها من ترانهای از بنان را برایش میخواندم و او به من می گفت که موسیقی را رها کن و به جایش نماز بخوان.
سیاست رسمی جمهوری اسلامی درباره موسیقی، با روی کار آمدن محمد خاتمی، رئیس جمهوری پیشین تغییر کرد و فضا برای موسیقی به ویژه موسیقی پاپ بازتر شد.
اما بعد از پیروزی محافظهکاران و به قدرت رسیدن محمود احمدینژاد، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از انتشار هزاران آلبوم موسیقی جلوگیری کرد.
بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 88، حکومت از بیم بهرهبرداری مخالفانش از کنسرتهای موسیقی، به بسیاری از آنها مجوز نداد.
روزنامه گاردین از قول محمدرضا شجریان، استاد آواز ایران مینویسد: آنها از کنسرتهای من میترسند، به خاطر این که لحظاتی در کنسرت من میرسد که تالار در سکوت و تاریکی فرو میرود، و ناگهان یکی فریاد می کشد «مرگ بر دیکتاتور» و بعد همه با او همراهی میکنند و آنها [ماموران] نمیتوانند آن فرد را شناسایی کنند.
محمدرضا شجریان بعد از انتخابات ریاست جمهوری و در اعتراض به محمود احمدینژاد که مردم معترض را «خس و خاشاک» خواند، به رئیس سازمان صداوسیما نامه نوشت و گفت که صدایش خس و خاشاک است و نباید دیگر از رادیو و تلویزیون پخش شود.
آقای شجریان در آبان 88 در گفتوگو با صدای آمریکا، به شدت از وضعیت موسیقی در ایران انتقاد کرد و گفت: در طول این 30 سال، قدمی برای موسیقی بر نداشتند، حتی یک سالن نساختند، سالن کنسرتی در ایران وجود ندارد. صداوسیما به حرف من گوش نداد تا شکایت کردم. تا موقعی که رفتارش را با مردم درست نکند، اجازه پخش صدای من را ندارد.
او در این گفتوگو درباره ممنوع شدن صدای زنان در موسیقی ایران بعد از انقلاب گفته بود: با ممنوع کردن بانوان از خوانندگی، بخشی از موسیقی را حذف کردند. مگر میشود صدای سوپرانو در موسیقی نباشد؟ امیدوارم روزی به این نتیجه برسند که صدای زنها باعث تحریک مردها نمیشود، چه طور صدای مردها باعث تحریک زنها نمیشود.»
دیدگاه احمد قابل در باره فتوای آیتالله خامنهای
احمد قابل، دینپژوه در گفتوگو با بخش فارسی رادیو فرانسه، در واکنش به فتوای رهبری درباره موسیقی گفت: آیتالله خامنهای با صدور چنین فتواهایی مایل است روحانیت سنتی را از خود راضی نگاه دارد. چرا که تنها پایگاهی که برای او باقی مانده است، همین بخش از روحانیت است، وگرنه بقیه که مدتها است از ایشان فاصله گرفتهاند.
آقای قابل گفت که به نظر او اگر مسالهای از نظر شرعی حلال باشد، هیچکس نمیتواند کسی را الزام کند تا از انجام آن صرفنظر کند.
اوديگر نظرات خمينی راهم رد ميکند؟!