یونسکو میدان «نقش جهان» را شایسته باقی‌ ماندن در فهرست جهانی اعلام کرد.

به گزارش خبرگزاری فارس، پرونده «میدان نقش جهان» که در معرض خطر حذف از فهرست میراث جهانی قرار داشت، در سی و چهارمین اجلاس یونسکو بررسی شد و با تایید اعضای این کمیته در میراث جهانی باقی ماند.

پیش از این کارشناسان مرکز میراث جهانی یونسکو، ارتفاع بیش از اندازه برج جهان‌نما را که در سال 75 در 700 متری میدان نقش جهان اصفهان ساخته شد، باعث خدشه‌دار شدن چشم‌انداز آسمانی این میدان تاریخی دانسته و از ایران خواسته بودند تا ارتفاع این برج را کم کنند.

تخریب طبقات اضافی این برج با موافقت‌ها و مخالفت‌های بسیار از سال 84 آغاز شد.

به گزارش ایسنا، عبدالرسول وطن‌دوست، نماینده ایران در مرکز میراث جهانی یونسکو از تصویب مصوبه‌ای درباره اصفهان در کمیته میراث جهانی خبر داد.

به گفته آقای وطن‌دوست کمیته میراث جهانی می‌داند که ایران برج جهان‌نما را کوتاه می‌کند، اما از ایران می‌خواهد که این کار را ادامه دهد، چرا که برای باقی ماندن در میراث جهانی، طبقه یازدهم این برج که به منظره میدان نقش جهان آسیب زده، باید خراب شود.

نماینده ایران در مرکز میراث جهانی یونسکو می‌گوید در یک برنامه مدیریتی باید میزان ارتفاع ساختمان‌ها در اصفهان به دلیل اهمیت چشم‌انداز آنها تعیین شود.

کارشناسان یونسکو معتقد بودند که میدان نقش جهان را نمی‌توان به صورت مجزا از اطراف آن دید و بافت تاریخی اصفهان که دور تا دور میدان نقش جهان را در بر گرفته نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

به گفته آقای وطن‌دوست، یونسکو پیشنهاد تهیه یک طرح مدیریتی با هدف مشخص کردن «چشم‌انداز راهبردی اثر و حریم»، «نیازهای شهری» را از جمله حمل و نقل شهری و مسکن و «تعیین حد ارتفاع» در بخش‌های مشخص شده شهر اصفهان داده است.

میراث جهانی یونسکو

در ماه نوامبر 1972 میلادی عهدنامه‌ای بین‌المللی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید که بر پایه آن کشورهای عضو یونسکو می‌توانند آثار طبیعی و تاریخی - فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت به عنوان میراث جهانی کنند.

بر اساس این عهدنامه که از یک دیباچه و 38 ماده در هشت فصل تشکیل شده است حفاظت از آثاری که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار می‌گیرند بر عهده همه کشورهای عضو است و این کشورها متعهد می‌شوند تا از این آثار بر اساس استاندارهای جهانی حفاظت کنند.

کمیته میراث جهانی یونسکو از 21 کشور تشکیل شده است که مجمع عمومی سازمان ملل متحد هر چهار سال یک بار اعضای آن را تعیین می‌کند.

براساس آمار سال گذشته، 890 اثر ملی شامل 689 اثر فرهنگی، 176 اثر طبیعی و 25 اثر ترکیبی از آثار فرهنگی و طبیعی در فهرست میراث ارزشمند جهانی مورد تایید اعضای کنوانسیون میراث جهانی قرار گرفته‌اند.

با ثبت یک اثر در فهرست میراث جهانی یونسکو توجه و حمایت‌های جهانی به حفاظت از آن اثر جلب می‌شود و کشورهای عضو باید به طور مداوم بر آثار ثبت شده در این فهرست نظارت داشته و گزارشی از وضعیت حفاظتی و مرمتی اثر را به صورت سالیانه در اختیار یونسکو قرار دهند.

میراث جهانی ایران

کشور ایران از تاریخ هفتم اسفند ماه سال 1353 به عضویت کمیته حفاظت از میراث فرهنگی و طبیعی یونسکو درآمد و تا اکنون 10 اثر را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت کرده است.

چغازنبیل، تخت جمشید، میدان نقش جهان، تخت سلیمان، پاسارگاد، گنبد سلطانیه، بم، بیستون، کلیساهای «قره کلیسا» متعلق به ارامنه و سازه‌های آبی شوشتر آثار ایرانی هستند که در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیده‌اند.

تراب محمدی رئیس سازمان میراث فرهنگی استان آذربایجان شرقی در نهم تیر ماه 89 از ثبت جهانی بازار تبریز از سوی یونسکو در آینده‌ای نزدیک خبر داد.

خانقاه و بقعه شیخ صفی‌الدین در اردبیل هم از دیگر آثاری است که برای ثبت در فهرست میراث جهانی پیشنهاد داده است.

بررسی فهرست میراث جهانی یونسکو نشان می‌دهد که کشورهای توسعه یافته آثار بیشتری را در این فهرست به ثبت رسانده‌اند و این در حالی است که کارشناسان بر این باورند که به طور تقریبی، رونق گردشگری در هر کشور و منطقه ارتباط مستقیمی با تعداد میراث ثبت شده آن کشور در یونسکو دارد.

ایران با ثبت 10 اثر جهانی در یونسکو با توجه به پیشینه تاریخی این کشور نه تنها در مقایسه با هندوستان، چین و یونان در وضعیت مناسبی قرار ندارد، بلکه در مقایسه با کشورهای کوچک اروپایی مانند بلژیک و چک هم نتوانسته وضعیت بهتری داشته باشد.

میراث در خطر

علاوه بر آثاری که در فهرست آثار جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند، 32 «میراث در خطر» هم در فهرست یونسکو دیده می‌شوند که 16 مورد آن مربوط به میراث طبیعی و 16 مورد به میراث فرهنگی مربوط می‌شود.

کمیته میراث جهانی تصمیم گرفته است تا 31 اثر ثبت شده در فهرست میراث جهانی که از سوی مسایل مختلف چون توسعه ناهماهنگ، تغییرات اقلیمی، جنگ و حوادث طبیعی در خطر قرار دارند را بررسی کند.

«بم و منظر فرهنگی آن» که پس از زلزله شهر بم در سال 82  در فهرست آثار در خطر قرار گرفت و «میدان نقش جهان» ایران اصفهان پس از ساخت برج جهان‌نما و بازدید کارشناسان از جمله آثاری هستند که کمیته میراث جهانی آنها را بررسی می‌کند.