جعفر پناهی، فیلمساز ایرانی که به مدت ۲۰ سال اجازه ساخت فیلم در کشورش را ندارد مخفیانه فیلم «پرده» را با همکاری یک سینماگر ایرانی کارگردانی کرده و به جشنواره فیلم برلین فرستاده است، فیلمی که افسردگی و فکر خودکشی کارگردان را به تصویر می‌کشد.

پرده ساخت مشترک جعفر پناهی و کامبوزیا پرتوی روز سه‌شنبه ۱۲ فوریه (۲۴ بهمن) در شست و سومین جشنواره فیلم برلین نمایش داده شد و با وجود آن‌که مسئولان جشنواره از دولت ایران خواسته بودند برای نخستین نمایش این فیلم به آقای پناهی اجازه سفر به آلمان را بدهند از حضور او در مراسم فرش قرمز خبری نشد.

درپی نمایش پرده در برلیناله، کامبوزیا پرتوی در یک نشست مطبوعاتی درمورد پیامد ساخت این فیلم بر جعفر پناهی و دیگر عوامل فیلم گفت: تا حالا که اتفاقی نیفتاده است. نمی‌توانیم چیزی را پیش‌بینی کنیم.

آقای پرتوی با اشاره به شرایط ایران برای سینماگران گفته است: کارکردن سخت است اما این که نتوانی کار کنی، سخت‌تر است آن هم زمانی که در اوج حرفه‌ات قرار داری. و من فکر می‌کنم این همان چیزی است که در فیلم نشان داده شده است.

این کارگردان ایرانی در پاسخ به این پرسش که آیا پناهی به خودکشی فکر می‌کند، افزوده است: او دائما به خودکشی فکر نمی‌کند. چون در این صورت نمی‌توانست فیلم بسازد. اما تصور این که آدم نتواند کار کند و تنها باید در خانه بنشیند مطمئنا آدم به فکر خودکشی می‌افتد.

در بخشی از این فیلم جعفر پناهی از ویلایی که فیلم در آن ساخته شده بیرون می‌‌آید و قدم در دریای خزر می‌گذارد گویی که می‌خواهد به زندگی‌اش پایان دهد. 

مریم مقدم، بازیگر فیلم پرده نیز تصدیق کرده که او با ایفای نقش در فیلمی به کارگردانی جعفر پناهی، ریسک کرده است.

این بازیگر که ملیت ایرانی و سوئدی دارد، به رویترز گفته است که او تنها آدمی نیست که در ایران ریسک می‌کند و باز هم برای دیدن خانواده‌اش به ایران خواهد رفت.

پرده، دومین فیلمی است که جعفر پناهی پس از دریافت حکم ممنوعیت ساخت فیلم کارگردانی کرده است و حال باید منتظر ماند و دید که آیا این سینماگر ۵۲ ساله به خاطر فیلمی که توجه جشنواره‌ای خارجی را به خود جلب کرده، بازهم مجازات خواهد شد.

پیش از این فایل کامپیوتری مستند «این یک فیلم نیست» ساخته مشترک جعفر پناهی و مجتبی میرطهاسب که دو سال پیش در ایران و در آپارتمان آقای پناهی ساخته شده بود، داخل یک کیک قرار داده و به فرانسه فرستاده شد و در جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد.

جعفر پناهی در آذرماه سال ۸۹ در دادگاه اولیه به شش سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از ساختن فیلم، نوشتن فیلم‌نامه، مسافرت به خارج از کشور و مصاحبه با رسانه‌های داخلی و خارجی محکوم شد.

این سینماگر سرشناس ایرانی اواخر سال ۸۸ همراه ۱۷ نفر از اعضای خانواده، دوستان و بستگان به اتهام ساختن فیلمی «غیرقانونی» درباره «اعتراضات پس از انتخابات ایران»، بازداشت شد.

آقای پناهی پس از ۸۸ روز حبس در زندان اوین، درپی اعتصاب غذا و موج اعتراض‌های جهانی به بازداشتش با پرداخت ۲۰۰ میلیون تومان وثیقه به‌طور موقت آزاد شد.

او سازنده فیلم‌هایی چون بادکنک سفید، دایره، طلای سرخ و آفساید است و جوایز مهمی چون دوربین طلایی از جشنواره سینمایی کن و خرس نقره‌ای از جشنواره برلین را از آن خود ساخته است. فیلم دایره در سال ۲۰۰۰ بهترین فیلم جشنواره سینمایی ونیز شناخته شد.

جعفر پناهی خرداد سال ۸۹ چند روز پس از آزادی از زندان گفته بود: به هر حال من نمی‌توانم کار نکنم و به فیلم ساختن فکر نکنم. باید بگذاریم زمان بگذرد تا ببینیم چه پیش می‌آید.