سوال غلط اندازی که از سوی دیکتاتورها و هواداران دیکتاتوری و مخالفین دموکراسی ( یک نفر یک رای ) مطرح میشود این است :
آیا اکثریت اشتباه نمیکند ؟
بلافاصله پس از ان یکی دو نمونه از نتایج یک تصمیم اکثریت را مطرح میکنند و بعد زیرکانه آنرا تعمیم میدهند به تمام موارد و نهایتا کودکانه نتیجه میگیرند اقلیت زور گو ( البته فقط اقلیت خودی ) اصلا اشتباه نمیکند و آنرا تعمیم میدهند به همه موارد خودی !
اینها هرگز مشخص نمیکنند که آیا  نتایج حاصله  بعدی ، در اثر تصمیم اکثریت بوده یا یک اقلیتی با حقه بازی و تحریف و تو طئه و قلب واقعیت و زور گویی و زور چپا نی ، از تصمیم درست اکثریت،  به نفع دیکتاتوری یک اقلیت استفاده کرده و در حقیقت انقلاب را دزدیده و بر امواج خروشان خواست قانونی مردم موج سواری کرده .
اینها حتا از لحاظ آماری هم مقایسه نمیکنند که چند بار در تاریخ اکثریت اشتباه کرده و چندین هزار بار اقلیت های مختلف .
اما به دلیل اینکه هیچ چیزی صد در صد و مطلق نیست ، اجازه دهید قبول کنیم که اکثریت هم ممکن است اشتباه کند .

چه باید کرد ؟
میگویند اگر مردم فرهنگ بالایی داشته باشند ، اگر سانسور نباشد ، اگر آزادی باشد ، اگر دگر اندیشان بتوانند آزادانه صحبت و فعالیت کنند ، اگر نظارت استصوابی نباشد ، اگر خاتمی نباشد و سیاسی کاری نکند، اگر ....... آنوقت مردم به دموکراسی میرسند و همه چیز باحال میشود !!!
از کرامات  شیخ ما این است که شیره خورد و گفت شیرین است !
آقا دموکراسی یک پروسه است ، تمرینی است ، هم سیاسی کاری خاتمی لازم است ، هم نامه های نگهدار به خامنه ای ، هم انتقاد های گزنده گنجی ، هم خط میانه بهنود ، هم استقلال طلبی بنی صدر ، هم دموکرات بودن شاهزاده ، هم لابی گری هوشنگ امیر احمدی ،  هم شرکت کردن برخی از مردم در انتخابات و هم تحریم کردن برخی دیگر ، هم سعی کردن در تعمیق شکاف در حاکمیت توتالیتر ، هم به خیابان آمدن ، هم فعالیت زنان و دانشجویان و معلمان و کارگران و کسبه و .... ، هم پی گیریهای شیرین عبادی برای جلب نظر جهانیان به حقوق بشر در ایران ، هم ایستادگی موسوی و کروبی ، هم زندا نیهای دراز مدت زید آبادی و توکلی و باقی و .......، هم تند روی واحدی ، هم دیپلماسی ارجمند ، هم کشته شدن هاله و هدی و سهراب و ندا ، ......... هم حمله های سادیستی فراماسونری مارکسیستهای روسی ، هم بازیهای احمدی - خامنه ای ، .......
در این پروسه است که مردم ایران آبدیده میشوند ، به آگاهی های لازم برای زندگی در یک فضای دموکراتیک دست می یابند ، قوه تشخیص جمعی آنها بالا میرود ، فرق بین ادعا و عملکرد را میتوانند در افراد و گروه های مختلف ببینند و آنوقت اگر تصمیمی گرفتند به درست بودن و پایدار بودن ان تصمیم نزدیکتر خواهند بود . آنوقت یک اقلیت با ادعای قلابی و با ماسک نمیتواند خودش را به انها تحمیل کند . وگرنه جابه جایی حکومت ها و افراد آزادی و دموکراسی نمی آورد .
من دوباره مجبورم تکرار کنم که دیکتاتوری مذهبی با توجه به تمام شرایط و مسائل پیش آمده در کشور زمینه ای ندارد . دیکتاتوری شاهنشاهی هم قبلا زمینه باخته . آنچه مردم ایران هنوز تجربه نکرده و دام خطر ناکی بر سر راه آنهاست ، ریس جمهوری مادام العمر سوسیالیستی است .
اگر از اشتباه اکثریت میترسید باید نور بر این تاریک خانه مارکسیستی روسی بیندازید که تا کنون در سایه و به نفع دیکتاتوری و استعمار خارجی  زیر نقاب سلطنت و حکومت اسلامی فعال بوده .
آیا اگر امروز در اثر اقدامات اقلیت هایی مثل شما ، همین رجوی که شما همه دشمن او هستید حاکم شود و یک قذافی و پولپوت دیگری بسازد آنوقت ۳۰ سال دیگر ما باید بگوییم سبزها  اشتباه کردند ، معلوم بود آلترناتیو نیست ، رجوی می اید ؟
آیا در آنروز عده ای باید بگویند نگهدار و خاتمی و بهنود و .... یک چیزی سرشان میشد که میگفتند باید اصلاح کرد ؟ باید وارد حاکمیت شد و آنرا تغییر داد ؟