ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی در نامه‌ای پیشنهاد داد روز نهم دی که از سوی شورای فرهنگ عمومی جمهوری اسلامی روز «بصیرت و میثاق امت با ولایت» نامگذاری شده روز «نکبت استبداد دینی» خوانده شود.

این زندانی سیاسی در نامه‌ای که روز شنبه، نهم دی‌ماه در وب سایت کلمه منتشر شده، این روز را «نمایش دهنده حقارت و واماندگی استبداد در برابر خواست آزادی خواهانه ملت ایران» تعبیر کرده و به همین دلیل پیشنهاد کرده است که همچون مردم فلسطین که سالروز تاسیس اسراییل را «نکبت» گذاشته‌اند ‌طرفداران جنبش سبز هم نهم دی را به همین نام بخوانند.

در این نامه تاکید شده است «حقارت ترسوها در این روز از جمله اموری است که هرگز نباید از یادها فراموش شود.»

ابوالفضل قدیانی در ادامه این نامه «حماسه خواندن ۹ دی» از سوی حکومت را نمایشی برای اعتماد به نفس بخشیدن به رهبر جمهوری اسلامی و روشی برای مقابله با راهپیمایی‌های هواداران جنبش سبز به‌ویژه در ۲۵ خرداد ۸۸ ارزیابی کرده است.

به گفته او، دلیل تلاش‌های سه سال گذشته حاکمیت برای بزرگداشت این روز عدم مشروعیت رهبر جمهوری اسلامی ایران است.

ابوالفضل قدیانی در نامه خود کلیت نظام سیاسی ایران در دنیا را هم منزوی ارزیابی کرده و نوشته است در بین مقامات هم علی‌رغم دستور چند باره رهبر ایران برای حفظ وحدت، اختلافات زیادی وجود دارد.

او حضور اصلاح طلبان در انتخابات با توجه به وضعیت نامناسب رقابت و انسداد فضای سیاسی را نادرست ارزیابی کرده و نوشته است مقامات نظام درصدد هستند «اصلاح‌طلبان بدلی» را وارد این عرصه کرده تا نقش سیاه لشکر انتخابات آینده ریاست جمهوری را بازی کنند.

این زندانی سیاسی از رهبر جمهوری اسلامی خواسته است از تاریخ درس بگیرد و اگر واقعا به دنبال حل بحران‌هاست نسخه‌ای را که برای فلسطین و سوریه می‌پیچد، خود عملی سازد.
«گفتگوی ملی، راهکار سیاسی در کنار انتخابات و رفراندم آزاد برای نمایش خواست و اراده ملی» موارد مورد اشاره آقای قدیانی برای حل مشکلات در ایران است.

ابوالفضل قدیانی پیرترین زندانی سیاسی ایران با ۶۷ سال سن، دی سال ۸۸ در جریان بازداشت‌های گروهی پس از تظاهرات اعتراض‌آمیز روز عاشورا، از جمله به اتهام توهین به رهبر و رئیس‌جمهوری ایران بازداشت و زندانی شد.

او تاکنون چندین بار به دلیل بیماری قلبی به بیمارستان منتقل و یک‌بار هم تحت عمل جراحی قرار گرفته و دوران نقاهت خود را نیز در زندان گذرانده است. آقای قدیانی قبل از انقلاب ۵۷ هم به مدت چهار سال در زندان حکومت پهلوی بود.

راهپیمایی اعتراض آمیز ششم دی ماه سال ۸۸ در ادامه تجمعات معترضان به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری خرداد همین سال برگزار شد.

اعلام پیروزی محمود احمدی‌نژاد در این انتخابات علاوه بر واکنش دو کاندیدای اصلاح‌طلب یعنی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، اعتراض شماری از مردم را برانگیخت و در چند مرحله راهپیمایی بی‌سابقه خیابانی علیه مقامات جمهوری اسلامی برگزار شد.

راهپیمایی هواداران جنبش سبز در تاسوعا و عاشورا (پنجم و ششم دی‌ماه ۱۳۸۸) در شهرهای مختلف ایران با خشونت سرکوب شد. در همین زمان فیلم‌هایی در اینترنت منتشر شد که خشونت علیه معترضان، زیر گرفتن با ماشین یا پرتاب آنها از روی پل‌ها را نشان می‌داد.

در یکی از این ویدئوها یک خودروی وانت با نشان نیروی انتظامی با سرعت به یکی از معترضان زده و از روی بدن او می‌گذرد.

درپی انتشار این خبرها و ویدئوها، فرمانده نیروی انتظامی، این تصاویر را «جعلی» خوانده و گفته بود که این تصاویر فقط از «شبكه‌های بیگانه و ضد انقلاب» پخش شده است.

در این درگیری‌ها چند نفر از جمله خواهرزاده میرحسین موسوی، سید علی موسوی کشته شدند. در همان سال پلیس تایید کرد که «هشت نفر» در این روز کشته شدند.

عباس جعفری دولت آبادی، دادستان تهران هم با مقایسه حوادث عاشورای این سال با اقدامات سازمان مجاهدین خلق گفته بود که پنج نفر از بازداشت‌شدگان این روز که به محاربه متهم شدند، از اعضای این سازمان هستند. او همچنین بازداشت چند بهایی را به سازماندهی ناآرامی‌های روز عاشورا نسبت داده و گفته بود که این اقدام «مصداق بارز محاربه است».

چند روز بعد از این حوادث و در روز نهم دی، حامیان حکومت جمهوری اسلامی در اعتراض به تظاهرات حامیان جنبش سبز در روزهای تاسوعا و عاشورا که آن‌ را «هتک حرمت عاشورا» می‌نامیدند به خیابان‌ها آمدند و شورای فرهنگ عمومی کشور اعلام کرد که روز نهم دی‌ماه را به عنوان روز «پیوند عاشورایی امام و امت» نامگذاری کرده است.

منتقدان حکومت را متهم کردند که برای حضور مردم در این راهپیمایی تبلیغات گسترده و رسانه‌ای داشته و مدارس، دانشگاه‌ها و ادارات را هم تعطیل کرده است.