نسخه آرشیو شده

عفو بین‌الملل: ایران فعالان اتحادیه‌های صنفی را آزاد کند
تجمع کارگری ازسوی دولت ایران به عنوان اقدام علیه امنیت ملی محسوب می‌شود/ عکس از فارس
از میان متن

  • در این فراخوان به علی نجاتی، رضا شهابی، رسول بداقی، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، بهنام ابراهیم‌زاده، فریبرز رئیس دانا و علی اخوان اشاره شده که به خاطر فعالیت‌های صنفی در ایران زندانی هستند
مردمک
پنج‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۱ - ۱۷:۴۵ | کد خبر: 71433

سازمان عفو بین‌الملل بار دیگر از دولت ایران درخواست کرده فعالان اتحادیه‌های صنفی «که به‌خاطر فعالیت‌های مسالمت‌‌آمیز زندانی شده‌اند» را بی‌درنگ و بدون قیدوشرط آزاد کند.

عفو بین‌الملل این فراخوان را به مناسبت یک‌صد و یکمین نشست نشست سالانه «سازمان بین‌المللی کار» صادر کرده است. این نشست از ۳۰ ماه مه در ژنو برگزار شده و تا ۱۵ ژوئن ادامه دارد.

براساس فراخوان عفو بین‌الملل «ایران در شرایطی به تضعیف حقوق آزادی بیان، تجمع، انجمن‌ها و فعالیت‌های اتحادیه‌های صنفی ادامه می‌دهد که عضو هیات مدیره سازمان بین‌المللی کار است».

در این فراخوان به علی نجاتی، رضا شهابی، رسول بداقی، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، بهنام ابراهیم‌زاده، فریبرز رئیس دانا و علی اخوان اشاره شده که به خاطر فعالیت‌های صنفی در ایران زندانی هستند.

عفو بین‌الملل در این فراخوان نوشته است: با وجود محدودیت‌هایی که دولت ایران علیه نهادهای صنفی اعمال کرده جامعه صنفی فعال این کشور به اعتراض علیه نقض حقوق کارگری ازجمله عدم پرداخت یا دیرکرد حقوق و دستمزد ادامه داده است.

براساس این فراخوان اتحادیه‌های صنفی مستقل در ایران ممنوع هستند و براساس قوانین موجود این کشور «شوراهای کارگری اسلامی» و «انجمن‌های نمایندگان کارگری» تنها سازمان‌های نماینده کارگران هستند؛ افرادی که برای عضویت در این دو سازمان تحت کنترل دولت انتخاب می‌شوند باید التزام و اعتقاد عملی خود را به دین اسلام نشان دهند و نامزدهایی که اعتقاد یا وابستگی به احزاب سیاسی دارند، واجد شرایط عضویت نخواهند بود.

به نوشته این فراخوان این در شرایطی است که اگر «قانون کارگری» در ایران اصلاح شود آزادی اتحادیه‌های صنفی محدودتر خواهد شد و کنترل نهادهای امنیتی و اطلاعاتی دولت بر این دو سازمان نماینده کارگران ادامه خواهد داشت.

این محدودیت‌ها علیه فعالان صنفی در ایران در شرایطی ادامه دارد که طبق ماده ۲۲ «کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی» که ایران نیز عضو آن است، «هر فردی باید از آزادی حق تجمع و حق پیوستن به اتحادیه‌های صنفی برای حفاظت از منافع و مصالح خود را داشته باشد.»

ایران هم چنین عضو «کنوانسیون بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی» است که براساس ماده هشتم این کنوانسیون، «حق افراد برای تشکیل اتحادیه صنفی و پیوستن به اتحادیه صنفی به انتخاب خود» تضمین شده است.

ایران به عنوان عضو سازمان بین‌المللی کار ملزم است که به اصول و حقوق کارگری ذکر شده در اعلامیه این سازمان احترام بگذارد.
 

این مطلب را به اشتراک بگذارید

آگهی