جمعی از زندانیان جوان بند ۳۵۰ رندان اوین در نامه‌ای سپاه پاسداران و مسئولان زندان اوین را عامل مرگ هدی صابر دانستند.

وب‌سایت کلمه متعلق به هواداران میرحسین موسوی و از مخالفان دولت، نامه «جمعی از جوانان آزادی‌خواه و برابری‌طلب» بند ۳۵۰ اوین را منتشر کرد که امضا‌کنندگان آن به شرح چگونگی مرگ رضا هدی صابر، فعال ملی مذهبی زندانی در سحرگاه ۲۱ خردادماه گذشته پرداختند.

در این نامه بار دیگر آنچه در ۲۱ خردادماه گذشته، یادآوری شده و آمده: هدی صابر به دلیل اعتصاب غذا در شب جمعه حالش رو به وخامت نهاد که در نهایت موجب شد در ساعات اولیه بامداد به بهداری مرکزی اوین انتقال داده شود‌. طبق گفته خود هدی صابر کادر بهداری زندان اوین به جای رسیدگی به وضعیت وخیم جسمانی او وی را مورد ضرب و شتم قرار داده و صبح همان روز وی مجددا به بند بازگردانده شد.

به گفته امضاکنندگان این نامه، پس از بازگرداندن آقای صابر به زندان، وضعیت او بار دیگر به وخامت گرایید، اما او به دلیل رفتار نامناسب کادر مرکزی بهداری اوین از مراجعه مجدد به بهداری خودداری کرد. ولی بنا به اصرار همبندان به ناگزیر به بیمارستان منتقل شد‌. هر چند این انتقال دیر هنگام و بی‌فایده بود .

آن‌ها همچنین اشاره کرده‌اند که در موارد دیگری نیز کادر بهداری زندان اوین، زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند. از آن جمله، پیمان کریمی یکی از زندانیان دیگر بند ۳۵۰ اوین نیز چنین تجربه‌ای را از سر گذرانده است.

این جوانان « آزادی‌خواه و برابری‌طلب» از بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی و همبندان هدی صابر که مبنی بر محکومیت مسئولان و سهل انگاری آنان در انتقال وی به بیمارستان بود، حمایت کردند و گفتند که «‌کسی جز سپاه پاسدارن و مسئولان زندان اوین» در مرگ رضا هدی صابر مقصر نبوده است.

دو روز پس از مرگ آقای هدی صابر، ۶۴ ‌زندانی سیاسی که نام افراد سرشناسی مانند عمادالدین باقی، عبدالله مومنی، فیض‌الله عرب سرخی و بهمن احمدی امویی در میان آن‌ها دیده می‌شد، طی نامه‌ای با مسئول قلمداد کردن «حاکمیت کنونی» در مرگ او نوشتند که او در اعتصاب غذا بوده و در بهداری زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.

رضا هدی صابر فعال سیاسی ملی- مذهبی روز ۲۱ خرداد ماه به دنبال ۱۰ روز اعتصاب غذا و به دلیل انسداد یکی از رگ‌های قلبی براثر سکته قلبی درگذشت.

آقای صابر از روز ۱۲ خردادماه همراه با امیرخسرو دلیر ثانی در اعتراض به تهاجم منجر به مرگ هاله سحابی، فرزند عزت‌الله سحابی، بدون طرح هیچ‌گونه مطالبه و خواسته شخصی، دست به اعتصاب غذای ‌تر زده بود که در نامه هم‌بندان او نیز بر آن تصریح شده است.

این در حالی است که رئیس بهداری اوین از قول مسئولان بند ۳۵۰ گفته است که هدی صابر در اعتصاب غذا نبوده و از «سکته قلبی وسیع» در گذشته است.

درگذشت آقای صابر واکنش‌های فعالان و شخصیت‌های سیاسی، احزاب و تشکل‌های مخالف دولت ایران، برخی نمایندگان فراکسیون اصلاح‌طلبان مجلس و سازمان‌های حقوق بشری را برانگیخت.

شورای هماهنگی راه سبز امید، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و گزارشگران بدون مرز حکومت ایران را مسئول مرگ این فعال ملی‌مذهبی دانستند و محمد خاتمی، رئیس جمهوری پیشین ایران، این حادثه را «تلخ و سنگین» توصیف کرد.

همچنین احمد صدرحاج سیدجوادی، حقوقدان ۹۴ ساله ایرانی، مسئولیت کیفری و شرعی مرگ هاله سحابی و هدی صابر را بر عهده جمهوری اسلامی دانست و در نامه‌ای سرگشاده از مراجع تقلید شیعه خواست سکوت خود را در برابر «فوج مصیبت‌ها و مظالم» دوسال گذشته بشکنند.